به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» حنانه جانمحمدی// «تی تی» سومین فیلم سینمایی آیدا پناهنده در قامت یک فیلم‌ساز است؛ فیلمی که در عین سادگی، معانی بلندی برای گفتن دارد و با اینکه غم بزرگی را در پشت فیلمنامه بی شیله پیله‌اش پنهان کرده، لحظات شیرینی را برای مخاطب رقم می‌زند.
پناهنده بعد از «ناهید» و «اسرافیل» با به کارگیری عالی از الناز شاکردوست توانست جایگاه خوبی را در بین رقبای جشنواره فجر ۹۹ برای خودش دست و پا کند.
تی‌تی (الناز شاکردوست) زنی زودباور و روستایی با قلبی به وسعت دریاست که می‌خواهد برای نجات دنیا کاری هرچند سخت و نامتعارف انجام بدهد. ابراهیم (پارسا پیروزفر) هم به کسی احتیاج دارد که او را از اوضاع آشفته‌ای که زندگی‌اش را از پا درآورده، بیرون بکشد.
همانقدری که نگاه نگران ابراهیم در سکانس‌های پایانی به دنبال چشم‌های پر از لطافت تی‌تی بود، ما هم در دنیای تلخ و سیاه کنونی برای قهرمانی که حالمان را عوض بکند، می‌جنگیم. تی‌تی قهرمان اصلی اثری بود که ناخواسته فیلم را از سیاه چاله نابودی، نجات داده بود. زنی که با حفظ روحیات و احساسات زنانه برای هرچه بهتر شدن دنیا در جدال بود؛ با لبخندی، می‌خندید و با بغضی، گریه!
پارسا پیروزفر و هوتن شکیبا در نقش خود باورپذیرند و توانسته‌اند در کنار شاهکار شاکردوست، ما را برای دیدن فیلم مجاب کنند.
الناز شاکردوست که بعد از بازی در فیلم‌های «خفگی» و «شبی که ماه کامل شد» روی دیگر بازیگری‌اش را نشانمان داد، حالا در نقش «تی‌تی» به نحوی مثال‌زدنی ما را شیفته خود کرده است. شاکردوستی که امسال با اثری دیگر به نام ابلق (نرگس آبیار) در جشنواره حضور دارد و دور از باور نیست که جزو نامزدهای اصلی امسال باشد.
«برای نجات دنیا، لازم نیست عقل کل باشی» شاید بزرگترین درسی که از آخرین ساخته پناهنده گرفتم، همین باشد.