خبرنامه دانشجویان ایران: برای مثال، در این روشِ پیشنهادی تعیینِ سنوات، برای دانشجویی که به فرض در رشته عربی دانشگاه اردبیل درس می‌خواند و دانشجویی که مثلا در دانشگاه صنعتی شریف در رشته برق تحصیل می‌کند، باید تمایز قائل شویم و طبیعتا به دانشجویی که در دانشگاه صنعتی شریف تحصیل می کند، فرصت بیشتری برای تحصیل رایگان داده شود.

به گزارش خبرنگار صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ از همان ابتدای آغاز سال تحصیلی 96 - 95 تعدادی از دانشگاه‌های سراسر کشور، درگیر تجمعات دانشجویی شدند. تجمعاتی که به یک آئین نامه جنجالی مربوط می شد که طی آن دانشجو مجبور است برای فرار از جریمه مالی، تحصیل خود را در مدت مقرری به پایان برسد. (جزئیات بیشتر)

هر چند تشویق دانشجویان به داشتن برنامه و اتمام تحصیل در موعد مقرر، امری لازم و نیک است اما استفاده از یک روش تنیهی، مثل جریمه مالی، روشی مناسب و در شان دانشجوی ایرانی نیست. در ضمن مسئولان وزارت علوم باید در تدوین سیاست‌های آموزشی مراکز دانشگاهی تجدیدنظر نمایند. برای مثال، در مورد تدوین قانون سنوات، مهمترین اشتباه راهبردی وزارت علوم این است که بین رشته‌های مختلفی دانشگاهی تفکیکی قائل نشده است و به اصطلاح تر و خشک را با هم سوزانده است.

پیشنهادی برای حل موضوع سنوات دانشجویی
پیشنهاد می‌شود مسئولان و سیاست‌گذاران وزارت علوم، اجرای قانون سنوات را اقتضائی و بر اساس 2 شاخص «رشته تحصیلی دانشجو» و «درجه دانشگاه محل تحصیل» تعیین کنند و بدین‌ترتیب طبق این قانون انعطاف‌پذیر، نه دانشجویان و نه دانشگاه مورد نظر ضرری نخواهند کرد. سیاست‌گذاری و تعیین جریمه از طریق این روش، از آن جهت انعطاف‌پذیر است که دانشجویان به همان اندازه که در دانشگاه و رشته‌ای درجه یک تحصیل می‌کنند به همان میزان، فرصت بیشتری برای تحصیل دارند و البته تاکید می‌شود که در این بین نقش شاخص «نوع رشته» بسیار مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر است.

برای مثال، در این روشِ پیشنهادی تعیینِ سنوات، برای دانشجویی که به فرض در رشته عربی دانشگاه اردبیل درس می‌خواند و دانشجویی که مثلا در دانشگاه صنعتی شریف در رشته برق تحصیل می‌کند، باید تمایز قائل شویم و طبیعتا به دانشجویی که در دانشگاه صنعتی شریف تحصیل می کند، فرصت بیشتری برای تحصیل رایگان داده شود.

اجرای این روش برای سیاست‌گذاران وزارت علوم، روش سختی نخواهد بود زیرا با توجه به اطلاعاتی که موجود است، درجه‌بندی دانشگاه‌ها کار دشواری نخواهد بود و از طرفی اطلاعات مربوط به درجه‌بندی رشته‌های تحصیلی از طریق معاونت آموزشی هر دانشگاه، به راحتی قابل دسترس خواهد بود. بنابراین وزارت علوم یا باید روشی جدید همچون روش مذکور را اجرایی نماید و یا باید هر ساله منتظر تجمعات و اعتراضات دانشجویی در این زمینه باشد و در این صورت دانشگاه از مسیر اصلی خود که «تولید علم» است، خارج خواهد شد.