خبرنامه دانشجویان ایران: انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه قم درباره قرداد توتال بیانیه ای صادر کرد.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ متن این بیانیه را در ادامه می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم
توتال، کابوس سرمایه های نفتی 

هفته گذشته قراردادی با دوشرکت خارجی،جهت گسترش فازیازدهم پارس جنوبی توسط وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران به امضا رسید که نقاط مبهم و مورد سوال بسیاری در آن وجود دارد.

میتوان گفت مهمترین نکته در امضای این قرارداد،مورد بی توجهی قرار گرفتن نامه رهبری به رییس جمهوراست که برضرورت عدم امضای قرارداد تازمان اعمال اصلاحات اساسی تاکید داشتند.

نکته جالب توجه اینکه چراباید آغوش دولت ایران برای پذیرفتن شرکتی باز باشدکه درحضور پیشینش درایران،همین فاز از پارس جنوبی را بمدت یازده سال معطل نگه داشت وحتی سابقه فساداقتصادی وپرداخت رشوه نیز در کارنامه اوثبت شده است؟

چه تضمینی وجود دارد که شرکت توتال تکنولوژی پیشرفته خودرا برای مخازن ایران به کار بندد وبه ضریب برداشت بالای 50 درصد دست یابد؟آیا بهتر نبود برای قراردادبااین شرکت بدسابقه ابتدا یک دوره پنج ساله برای اطمینان یافتن از استفاده توتال از بهترین تکنولوژوی دنیاپیش بینی میشد و سپس در صورت پایبندی به این موضوع،قرار داد برای20سال آینده معتبر به حساب می آمد؟

اینکه یک شرکت خارجی که اتفاقا دربورس ایالات متحده امریکا نیز حضور دارد،برخلاف قانون ملی شدن صنعت نفت وماده خلق یدشرکت های خارجی،به مدت 25سال برمیادین کشور تسلط کامل داشته باشد واطلاعات کلیدی مخازن نیزدر اختیارش قرارگیرد ، در کدام بعداز منافع ملی میگنجد که دولتمردان در وزارت نفت این قرارداد راتامین کننده منافع ملی میدانند؟!باید پرسید

تامین منافع ملی به چه قیمت؟آیا به قیمت تهدید امنیت ملی نیزباید به تامین آنها ادامه داد؟

با توجه به اینکه بر اساس الگوی این قراردادها اکتشاف،توسعه،بهره برداری،فروش ومالکیت مخازن به مدت25سال به طرف خارجی واگذار میشود،باید پرسید آیا امضا کنندگان وطراحان این قرارداد،که از قضا امضاکنندگان قرارداد فساد انگیز کرسنت نیزبوده اند،قرار داد با توتال رانیز از جهت تامین منافع ملی همردیف یا کرسنت میدانند و درطراحی آن ازهمان سطح تخصص بهره برده اندیا خیر؟

از آنجا که وزیر محترم نفت ، هدف این قرار داد را انتقال تکنولوژی به داخل کشور و کسب مهارت  شرکت های داخلی بیان فرموده اند ، ذکر دو نکته ضروری به نظر میرسد؛ 

اول آنکه اگر شرکت های داخلی توانایی لازم برای انجام این پروژه راندارند ، چطور تا کنون فازهای دیگر پارس جنوبی را گسترش داده اند و جناب رییس جمهور نیز همین پروژه هارا در تبلیغات انتخاباتی خود افتتاح نمودند؟

دوم انکه اکنون بسیاری از شرکت های بزرگ نفتی در دنیا ، ازجمله توتال ، تکنولوژی لازم را از شرکت های تخصصی تر و خرد دریافت میکنند با این حال چرا برای انتقال تکنولوژی از این شرکت ها که حاضر به همکاری با شرکت های داخلی با مبالغی پایین تر از سهم توتال در این قرارداد بودند ، استفاده نشد درحالی که دقیقا در آن صورت تکنولوژی به معنای حقیقی به کشور انتقال می یافت و پیشرفت در شرکت های داخلی حاصل میشد؟

نکته مهم و اساسی دیگر در این قرارداد محرمانه ، که هیچ دلیل علمی و دقیقی بر محرمانه بودن آن  وجود ندارد ، این است که بر اساس این قرارداد ایران اگر به هردلیلی ،ازجمله تحریم های اعمال شده ، تولید مخازن را کاهش دهد ،  باید معادل کارمزدمعین را به طرف خارجی بپردازد و این در حالی است که شرکت توتال علنا اذعان میکند به تحریم های وضع شده توسط امریکا پایبند خواهد بود!

اکنون خطاب به مردم شریف ایران اسلامی عرض مینماییم که آنچه در اظهارات برخی دولتمردان شاهد هستیم این موضوع را روشن میسازد،که باتوجه به ثابت شدن این مطلب که برجام درنگاه اکثر منتقدان و حامیان آن عملا هیچ دستاوردی نداشته است،برخی تلاش میکنند تا ازاین موضوع بسیار تخصصی ومهم که سرمایه های ملی ایران محسوب میشود ، در جهت منافع سیاسی خود سواستفاده نموده و این قرارداد را گلابی برجام جلوه دهند و از یک شرکت خارجی که صریحا ازمنافع کشورهای استعماری همچون امریکا ، حمایت میکندبرای فروریختن دیوارتحریم استفاده کنند.

فروریختن دیوار تحریم هانه تنها باهمکاری با کشورهای حامی تحریم،بلکه با تکیه برنیروی داخلی ودوختن نگاه به داخل میسر است،اماسیاست های لیبرالیستی اجازه اعتمادبه نیروی توانمند داخلی رابه دولت نمیدهد.

درپایان خواستاریم که دولت محترم سیاسی کاری رادر این امر مهم کنار بگذارد و باتشکیل نهادنظارتی که از افرادمتخصص ، تاکیدمیکنیم متخصص تشکیل شده است ازهمکاری گذشته بااین شرکت درس گیردو از به تاراج رفتن سرمایه های ملت ایران و بدعهدی های سابق شرکت طرف قرار داد برای بار دوم و خسارت های بیشتر جلوگیری نماید .

والسلام علی من التبع الهدی