خبرنامه دانشجویان ایران: «مک مولین» گفت: کار مریم شامل روش‌های متفاوت و گسترده‌ای بود که با یک برنامه یکپارچه از آنها استفاده می‌کرد. بسیاری از تحولات و پیشرفت‌های موجود در این برنامه هنوز فاش نشده است. اکتشافات او نشانه‌های برجسته‌ای در ریاضیات خواهد بود. مریم به‌عنوان یک مدل الهام‌بخش تاثیرات زیادی برای نسل‌های آینده خواهد داشت.

به گزارش خبرنگار صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ مریم میرزاخانی نابغه ایرانی ریاضی جهان در 24 تیر 96 به دلیل ابتلا به سرطان، چشم از دنیا فرو بست. میرزاخانی برنده مدال فیلدز شد، این مدال بالاترین جایزه در ریاضیات است. میرزاخانی نخستین زن و نخستین ایرانی برنده مدال فیلدز است.

از نظر مک مولین، استاد راهنمای مریم میرزاخانی، او‌ بسیار بلندپرواز و بی‌پروا بود و توانسته بود پایان‌نامه‌ای ارائه دهد که یک شاهکار تلقی می‌شود. به گفته مک مولین، مریم توانسته بود در پایان‌نامه خود دو مشکل بزرگ را در علم ریاضی حل کند. طبق گفته بنسون فارب که از ریاضیدانان دانشگاه شیکاگو است مریم توانسته بود راه‌حل‌های قابل‌توجهی برای دو مشکلی که در علم ریاضی بود ارائه کند و رساله خود را به این دو مشکل اختصاص داده بود. فارب معتقد است که بسیاری از ریاضیدانان نمی‌توانند کاری به خوبی ارائه‌ای که مریم در پایان‌نامه دکتری خود آورده بود انجام دهند.

تلاش کردیم برای بررسی فعالیت‌های مریم میرزاخانی با مک مولین استاد وی در دانشگاه هاروارد آمریکا گفت‌وگو کنیم.

شما چه زمانی و چگونه با مریم آشنا شدید؟
خانم میرزاخانی را برای اولین بار زمانی که دانشجو بود ملاقات کردم. نخستین دیدار ما زمانی صورت گرفت که برای شرکت در سمیناری به دانشگاه هاروارد رفتم. مریم میرزاخانی هم در این سمینار حضور داشت. میرزاخانی مفتخر به دریافت جوایز با ارزشی شده بود، اما اینها جزء دغدغه و مسائل اصلی در زندگی او محسوب نمی‌شد.

اولین ویژگی خاصی که در خانم میرزاخانی دیدید چه بود؟
برخی از دانشمندان و ریاضیدانان خود را بالاتر از مردم عادی تصور می‌کنند، اما مریم این‌طور نبود. در کنگره بین‌المللی ریاضیدانان که در سئول برگزار شد از کار میرزاخانی تمجید کردم.  مریم به همراه دختر و همسرش «یان وندراک» که از استادان دانشگاه استنفورد است در این کنگره شرکت کرده بود. با نگاهی به مخاطبان متوجه شدم که میرزاخانی توجهی به حرف‌های من ندارد و در عوض خود را با دخترش آناهیتا مشغول کرده است.  با این وجود باید بگویم که او بسیار توانمند و قوی بود و می‌توانست به‌طور مستقیم با چالش‌ها و مشکلات علمی و ریاضی ارتباط برقرار کند و دشواری کار مانعی برای او محسوب نمی‌شد. ذهن او همیشه پر از سوال‌های هیجانی بود.

حدود ۷۰ سال بعد از ریمان، ریاضیدان مشهور جهان، انیشتین خیلی خوشحال بود که ریمان این هندسه را قبلا فرموله کرده و او می‌تواند از آن استفاده کند. خود ریمان هیچ تصوری از کاربرد هندسه جدیدش نداشت. فیزیک نسبیت بدون هندسه ریمان امکان‌پذیر نیست. آیا در مورد مریم هم همین‌طور است؟ آیا اهمیت او در آینده دوچندان خواهد شد؟
کار مریم شامل روش‌های متفاوت و گسترده‌ای بود که با یک برنامه یکپارچه از آنها استفاده می‌کرد. بسیاری از تحولات و پیشرفت‌های موجود در این برنامه هنوز فاش نشده است. اکتشافات او نشانه‌های برجسته‌ای در ریاضیات خواهد بود. مریم به‌عنوان یک مدل الهام‌بخش تاثیرات زیادی برای نسل‌های آینده خواهد داشت.

با توجه با ایران هراسی‌ای که در آمریکا صورت می‌‌گیرد نگران این نبودید که قرار است با یک دانشجوی ایرانی کار کنید؟
اینکه مریم میرزاخانی یک ایرانی بوده است یا اهل کشوری دیگر، اصلا مهم نیست. یکی از چیزهای بزرگ و عالی در مورد ریاضیات این است که ریاضی یک شاهکار بین‌المللی است و مرز و ملیت نمی‌شناسد. مریم هم یک ریاضیدان برجسته و هم یک انسان قابل‌احترام بود.

مهم‌ترین خصوصیت اخلاقی خانم میرزاخانی چه بود؟
مریم بسیار فروتن بود. او یک انسان آزاد بود و در رابطه با ریاضیات و کار خود آرزوها و جاه‌طلبی‌های بسیاری داشت. او همان‌طور که در مبارزه با سرطان شجاع بود در مواجهه با مشکلات و چالش‌های ریاضی هم شجاع و بی‌باک بود و من این افتخار را داشتم که مریم را به‌عنوان یک دانش‌آموز، همکار و یک دوست بشناسم.

منبع: فرهیختگان