به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛سریال کنشها و واکنشهای مجازی برخی حامیان حسن روحانی در رابطه با بحثهایی که حول محور چینش کابینه دوازدهم شکل گرفته، این بار به وزارت علوم رسید و چند روزی است که با پر رنگ شدن نام خاکی صدیق، رییس دانشگاه خواجه نصیر به عنوان وزیر علوم دولت دوم روحانی، اقدامات سازماندهی شده متعددی از سوی این حامیان در اعتراض به مشی رییس جمهور در انتخاب وزیر علوم دولت دوازدهم صورت پذیرفته است؛ عمدتا این اقدامات، در راستای نسبت دادن نگاه حسن روحانی به دانشگاه، با عقبه امنیتی رییس جمهور است.
موجهای پیاپی سهم خواهی
در چند هفته گذشته که حواشی مربوط به انتخاب وزرای کابینه دولت آینده بسیار برجسته شده، چندین موج فشار مجازی، برای تحت فشار قرار دادن روحانی برای عمل به خواستههای هواداران برخی جناحهای سیاسی در انتخاب افراد دولت جدید ایجاد شده که عمده این فشارها به دنبال رادیکال شدن فضای کابینه در دولت دوازدهم است. از حمله به رحمانی فضلی گرفته تا تلاش برای ابقای مولاوردی معاون زنان ریاست جمهوری و درخواست ادامه راه فرجی دانا وزیر علوم استیضاح شده دولت یازدهم همگی در دایره تلاش برای سیاسی شدن بیش از حد معمول کابینه میگنجد و مبرهن است که فعالیتهایی از این دست از سوی عناصر جناحی خاص سازمان مییابد.
آخرین موجی که در شبکههای مجازی در "پازل فشار به روحانی برای تحقق یک کابینه رادیکال" ایجاه شده، فرمایشی خواندن وزارت علوم دولت روحانی در شبکههای اجتماعی از طرف حامیانش است که در واقع میتوان این موج را کوشش عناصر برخی جریانات سیاسی خارج از دانشگاه برای تحمیل سیاستزدگی به محیطهای آموزش عالی است. به عبارت بهتر درخواست بازگشت فرجی دانا و نامبردن از افرادی چون نیلی احمد آبادی و میلی منفرد برای تصدی کرسی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری گویای سمت و سوی این طوفانهای توییتری است و ماهیت آن را بیش از پیش با شفافیت ناخواستهای مواجه میسازد.
وزارت فرمایشی، اسم رمز جدید سهم خواهی
شب گذشته، موج دیگری از فعالیت هماهنگ حامیان سرخورده روحانی که تلاش شان برای رادیکال کردن کابینه، تا الان جواب نداده است را، در توییتر را شاهد بودیم که با استفاده از هشتگ وزارت فرمایشی، روحانی و سایر تصمیمگیران گزینش افراد کابینه را مورد حمله قرار داده و از روند حاکم بر وزارت علوم و وزیر آینده این وزارتخانه ابراز ناخرسندی کردند.
بخش قابل توجهی از توییتهایی که در رابطه با حواشی انتخاب وزیر علوم جدید انتشار یافته بود، به ابراز ناامیدی از روحانی اختصاص پیدا کرد و تعدادی از کاربران، خلف وعده روحانی، در عمل به تعهداتش را دلیل این اعتراضات عنوان و وی را مقصر برآورده نشدن مطالباتشان معرفی کردند.
برخی دیگر نیز در برخوردی تندتر، اعتراضهای توییتری را در پیش گرفتند و در اعتراض به خلف وعده روحانی در انتخاب وزیر علوم، وی را متهم به سوء استفاده از دانشگاه و دانشگاهیان برای کسب حمایت و آراء آنها در پای صندوقهای رای کردند. در همین راستا محمدعلی کامفیروزی عضو سابق خانه نشریات وزارت علوم و از حامیان روحانی در انتخابات طی توییتی با انتشار هشتگ وزارت فرمایشی نوشت: «روحانی قبل از انتخابات رو به دانشگاه؛ بعد از انتخابات پشت به دانشگاه؟!» اتخاذ مواضع اینچینی از سوی هواداران دو آتشه و سینه چاک روحانی نشانگر افزایش روزافزون فاصله میان روحانی و حامیانش است.
برخی دیگر از کاربرانی که به جمعه شب به موج هشتگ وزارت فرمایشی پیوسته بودند نوع نگاه نسبتا متفاوتی را به قضایای مربوط وزات علوم داشتند و عدم توفق روحانی در جامه عمل پوشاندن به مطالباتشان را حاصل تلاش اصولگرایان برای انتخاب چنین گزینههایی میدانستند و در همین چارچوب نجفیخواه از اعضای برجسته انجمن دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در حساب توییتری خود مدعی شد: «جریان اصولگرایی برای تعیین گزینهای مصلحتاندیش در وزارتهای فرهنگ، علوم و آموزش و پرورش تلاش میکنند تا ایدئولوژی خود را دنبال کنند.»
اگرچه علل این ادعای وی کمی نامفهوم بنظر میرسد ولکن او نیز اعتراض به روحانی در قالب استفاده از هشتگ وزارت فرمایشی را فراموش نکرده است.
دستهای دیگر از هواداران توییتری روحانی، گویا تماما دست از مطالبه از رییس جمهور محبوبشان شسته اند و با قطع امید از گوش شنوای روحانی، دست به دامان مجلس و همچنین خواستار ورود نمایندگان به این ماجرا شدهاند. به عبارت بهتر خواسته این دسته از هواداران روحانی این است که چنانچه وزیر پیشنهادی علوم با استانداردهای این گروه محدود، همخوانی نداشته باشد با سدی به نام رای اعتماد مواجه شود و نتواند بر کرسی وزارت علوم تکیه بزند که البته این نیز از اختیارات قانونی مجلس است.
بهانههای نامشخص برای حذف خاکی صدیق
گروه دیگری که معرفی خاکی صدیق، وزیر رییس دانشگاه خواجه نصیر، به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت علوم را پشت کردن روحانی به خواستههایشان میدانند؛ با به چالش کشیدن عملکرد خاکی صدیق در دانشگاه خواجه نصیر و استفاده از هشتگ وزارت فرمایشی، در کنار نام او، سعی بر آن دارند که وی را فردی معرفی کنند که توانایی اداره وزارتخانه و حواشی آن را ندارد.
البته غالب کاربرانی که از این سناریو پیروی میکنند، مصادیق مشخصی را برای ناکارآمد خواندن مدیریت خاکی صدیق در دانشگاه خواجه نصیر ذکر نمیکنند و غالبا با بیان دلایلی کلی و نامفهوم و غیرمصداقی، کلیت مدیریت او را زیر سوال میبرند که این امر نیز در جای خود نیاز به تعمق ویژهتری دارد.
با همه این تفاسیر میتوان ماجراهای مربوط به وزارت علوم دولت دوازدهم را قائله کشمکش بین مدیریت رادیکالیزه دانشگاه با مدیریتی با دز سیاستزدگی پایینتری خواند و در این مسیر باید منتظر ماند و نظارهگر بود که آیا روحانی میتواند در برابر جریانی که به دنبال تبدیل دانشگاه به باشگاه سیاسی است مقاومت کند؟