به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ چند ماهی است که موضوع آمایش دانشگاه‌ها در سطح کشور مطرح است، اما خراسان شمالی به عنوان یکی از نخستین استان‌هایی می‌باشد که باید این موضوع را پیاده سازی کند. از ابتدا و پیش از آن که به سئوالاتی چون آمایش مفید است یا خیر و آیا این روند منتهی به آمایش است یا ادغام، پرداخته شود، این نکته مطرح شد که چرا خراسان شمالی باید نخستین استانی باشد که این ماجرا را پیاده سازی کند؟ استانی که به سختی توانسته امکانات دانشگاهی خود را به حد نسبتا رضایت بخشی برساند، اما اینک با برخی تصمیمات وارد بحران دیگری شده است.
سفری با خبرهای نه چندان خوب!
معاون پژوهشی و فناوری وزیر علوم اواسط شهریور ماه به خراسان شمالی سفر کرد و در یک نشست خبری از نهایی شدن تصمیم وزارت علوم مبنی بر آمایش دو دانشگاه کشاورزی شیروان و مجتمع آموزش عالی اسفراین با دانشگاه بجنورد خبر داد.
غلامحسین رحیمی در این خصوص گفت: طرح نهایی آمایش دانشگاه‌های کشور که از سال ۹۷ مورد بررسی قرار گرفت، در اوایل سال جاری آماده شد و بر این اساس ۹۰ دانشگاه مورد هدف به ۴۵ دانشگاه جامع‌تر تبدیل خواهند شد.
وی از ایجاد کد رشته دانشگاه جامع خراسان شمالی در دفترچه انتخاب رشته کنکور خبر داد و گفت: افراد می‌توانند زیر مجموعه‌های این دانشگاه مانند پردیس اسفراین، بجنورد و شیروان را انتخاب کنند و این اتفاق در سال آینده رقم می‌خورد.
به این ترتیب دانشگاه‌های اسفراین و شیروان به عنوان زیر مجموعه دانشگاه بجنورد مطرح شدند. در این بین، سکوت مسئولان دانشگاه اسفراین و شیروان این نظر را القا می‌کرد که آن‌ها با این تصمیم موافق هستند. طی روز‌های گذشته هم نامه‌ای بدون تاریخ و امضا در صفحات مجازی منتشر شد که در آن از رئیس دانشگاه بجنورد به عنوان نماینده وزیر علوم در استان خواسته بود تا شرایط را برای آمایش مهیا کند.
سکوت دانشگاه اسفراین بالاخره شکسته شد
هرچند که مسئولان دانشگاه اسفراین تا پیش از این سکوت کرده بودند و هیچ پاسخ و نقدی را به تصمیم وزارت علوم در رسانه‌ها منعکس نکرده بودند، اما به یک باره بیانیه‌ای منتشر کرده و در آن مخالفت خود را با الحاق به دانشگاه بجنورد اعلام کردند.
در این بیانیه آمده است:
« پیرو نامه ارسالی در خصوص اجرای طرح آمایش و الحاق این مرکز آموزش عالی به دانشگاه بجنورد، مجتمع آموزش عالی اسفراین با قاطعیت مخالفت خود را با اجرای این طرح به دلایل، دارا بودن بیش از ۱۹۵۰ دانشجو، ۵۰ عضو هیأت علمی جوان و برگزیده از دانشگاه‌های مطرح ایران، اشتغال بیش از ۷۰ کارمند، کسب رتبه ۶ در میان بیش از ۳۰ دانشگاه صنعتی کشور به استناد پایگاه استنادی علوم جهان اسلام و همچنین بهره مندی از امکانات و زیر ساخت‌هایی از قبیل ۸ هکتار فضای فیزیکی و فضا‌های مناسب آموزشی، خوابگاهی، کارگاهی و آزمایشگاهی اعلام می‌دارد و معتقد است اجرای آن با اصول کلی طرح آمایش مبنی بر ساماندهی و مأموریت گرایی دانشگاه‌ها با توجه به ظرفیت‌ها و نیاز‌های منطقه مغایرت دارد.
همچنین با توجه به ارتقا این مرکز به دانشگاه صنعتی در ردیف بودجه ملی در سال ۱۳۹۹، اجرای این طرح با منافع عمومی و قوانین بالا دستی مغایر بوده و بر محرومیت این شهرستان خواهد افزود؛ لذا جامعه دانشگاهی مجتمع آموزش عالی اسفراین با همراهی تمامی مسئولین و دلسوزان شهرستان در جهت توقف اجرای این طرح از هیچ تلاشی فرو گذار نخواهد کرد.»
فرای اینکه این بیانیه تا چه میزان اثرگذار است و چرا اینقدر دیر منتشر شده؛ و آیا انتشار چنین بیانیه‌ای پس از ماه‌ها یک بازی رسانه‌ای است یا نظر واقعی مسئولان دانشگاه؛ باید اصل آمایش یا ادغام این دانشگاه را مورد بررسی قرار داد.
قراردادهای بزرگ اقتصادی دانشگاه اسفراین
مجتمع فنی و مهندسی اسفراین طی سال‌های اخیر رشد بسیار مناسبی در حوزه‌های صنعتی و ارتباط با صنایع بزرگ اسفراین داشته و قراردادهای تعاملی و مالی بزرگی را منعقد کرده است.
تا جاییکه حیدری، رئیس دانشگاه اسفراین از انعقاد قرارداد ۸ میلیارد ریالی با دو صنعت مهم فولاد و لوله گستر خبر داده و گفت: مجتمع آموزش عالی یکی از دانشگاه‌های کار آفرین است که ارتباط دانشجو را با صنعت و کار گره زده و در این راستا ۱۱ طرح پژوهشی برون دانشگاهی با اعتباری بالغ بر ۸۰۰ میلیون تومان منعقد شده است.
از سوی این دانشگاه روز به روز در حال ارتقا جایگاه خود در بین دانشگاه‌های مطرح کشور و حتی بین الملل است؛ به طوری که در جدیدترین رتبه بندی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام با صعود ۱۰ پله‌ای بالاتر از دانشگاه‌های مطرح کشور همچون دانشگاه صنعتی ارومیه، صنعتی شیراز، صنعتی شاهرود و صنعتی بیرجند قرار گرفته است. این موارد باعث شده ادغام دانشگاه اسفراین با دانشگاه بجنورد بیشتر شبیه یک فرصت سوزی و ذبح ظرفیت باشد تا هدفمند کردن امکانات و استفاده بهینه از آن.
اجرای ناقص آمایش دانشگاهی ظلم به اسفراین است
هادی قوامی، نماینده سابق مردم اسفراین در مجلس شورای اسلامی هم در این خصوص در گفتگو با خبرگزاری دانشجو گفت: از سال ۱۳۹۴ وزارت علوم بناست ساماندهی و ماموریت گرایی را در کشور انجام دهد؛ ولی موفق نشده است. ساماندهی و ماموریت گرایی در اصل و اساس کار خوبی است و باعث می‌شود هر دانشگاهی در یک ماموریت فعالیت کند که حاصل آن تخصص گرایی، تبدیل علوم به فنون و افزایش اشتغال فارغ التحصیلان و ثروت ملی است.
قوامی ادامه داد: خراسان شمالی در شاخص‌های دانشگاهی مانند تعداد دانشجویان، اساتید، مقالات علمی، طرح‌های کاربردی و ... جزو استان‌های آخر در بین ۳۱ استان کشور است.
نماینده سابق اسفراین تصریح کرد: اگر هدف اصلی وزارت علوم آمایش به معنی ساماندهی و ماموریت گرایی است، می‌بایست دانشگاه شیروان مخصوص کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اسفراین مخصوص رشته‌های صنعتی و دانشگاه بجنورد مرتبط با رشته‌های علوم انسانی، علوم پایه و سایر رشته‌ها باشد در حالی که اکنون چنین اتفاقی نمی‌افتد.
وی افزود: ردیف مستقل بودجه مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی اسفراین با خون دل‌های زیادی برقرار شده لذا اگر آمایش به معنی حذف این ردیف بودجه باشد، یک ظلم بزرگ به اسفراین انجام خواهد شد.
قوامی در انتها گفت: اجرای آمایش به این شکل ناقص است و مشکلات اجتماعی زیادی را به وجود خواهد آورد.
تمام استان‌ها با ادغام مخالف اند
امان الله حسین پور، نماینده مردم اسفراین در مجلس شورای اسلامی نیز به خبرنگار ما گفت: مجتمع آموزش عالی فنی و مهندسی اسفراین دارای ظرفیت بالای فنی و علمی می‌باشد و ما نیز زیر بار این ادغام نخواهیم رفت.
حسین پور اظهار کرد: این چالش بسیاری از دانشگاه‌های سراسر کشور است و تمام استان‌هایی که با این مسئله روبرو هستند به شدت مخالفت خود را اعلام نموده‌اند.
این نماینده مجلس ادامه داد: تلاش خواهیم کرد تا تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی اجرایی نشود و به تعویق بیفتد و این موضوع ۹۰ درصد نهایی شده است.
وی افزود: طی جلسات مختلفی که در کمیسیون آموزش با حضور وزیر و معاونان وزیر برگزار شده تلاش کرده‌ایم رضایت وزیر مربوطه را جلب کنیم.
حسین پور در انتها تاکید کرد: در صورت عدم رضایت وزیر، ما نیز تنها در صورتی موافق اجرایی شدن این مصوبه هستیم که تمامی رشته‌های فنی به مجتمع واگذار و دو مقطع کارشناسی ارشد و دکتری نیز به آن داده شود.
لازم به ذکر است وزارت علوم تصمیم داشت دانشگاه تک جنسیتی کوثر بجنورد را نیز در این طرح جای دهد اما با اعتراض مسئولان، دانشجویان و فعالان رسانه این تصمیم به حالت تعلیق درآمد.