به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان دکتری که در چند هفته اخیر به دلیل مشکلات اخذ مدرک از سازمان امور دانشجویان اعتراض کردند در نامه ای به مجتبی صدیقی، رئیس سازمان امور دانشجویان خواستار رسیدگی به اعتراضات و مشکلات خود شدند.

متن کامل نامه به شرح زیر است:

جناب آقای دکتر مجتبی صدیقی
ریاست محترم سازمان امور دانشجویان

با سلام

ضمن بزرگداشت روز دانشجو، که گویا تنها نامی از آن در تقویم ها باقی مانده است، سوالاتی ذهن جویای حقیقت دانشجویان، دانش آموختگان و خانواده ایشان را به خود مشغول کرده است.‌ای کاش می توانستیم همچون سالهایی که پاسخ هر سوالی را مو به مو و خط به خط می‌دهیم، از شما هم پاسخی دقیق، روشن و منطقی نسبت به هر سوال بشنویم. یادمان می‌آید زمانی که پاسخ سوالی را اشتباه می‌نوشتیم، معلم عزیزی این حق را به خود می‌داد که یک خط قرمز روی آن بکشد و نمره اش را کم نماید. ولی فهمیدیم که از جایی به بعد، معلمی نیست که دیگر این کار را بکند.

پس از سال ها فرمودید که " در زمینه هزینه آزادسازی و تعهدات دانشجویانی که به فرصت مطالعاتی خارج از کشور اعزام شده اند، موضوع به شکل واقعی و دقیق مطرح نشده است. "

آیا مسئله ای که هنوز به شکل واقعی و دقیق مطرح نشده است، می تواند باعث متوقف شدن رویه ی قانونی آزادسازی دانشنامه شود؟ اگر خودتان را جای ما بگذارید در خصوص اجرای بند‌هایی که هنوز خود، تکلیف آن را نمی دانید، چه فکری می کنید؟! بهتر نیست پیش از اجرای این گونه بخشنامه ها تمام احتمالات، اشکالات، ابهامات و نارسایی های قانونی آن را در نظر بگیرید؟! که کمترین آسیب به قشر تحصیل کرده ای برسد که مدتها است به واسطه وضع و اجرای برخی از قوانین سازمان زخم خورده است.

اساسا اگر سازمان در صدد اصلاح تعهد نامه و یا عملکرد خود باشد، این مسئله شامل دانش آموختگان متعهد به تعهدنامه و دستورالعمل های قبلی نخواهد شد و مطابق اصل ۱۶۹ قانون اساسی و ماده ۴ قانون مدنی، هیچ قانون و دستورالعملی به جهت وجود حقوق مکتسب افراد عطف به ماسبق نمی شود و نمی تواند حقوق مکتسبه را به موجب قوانین سابق از آن‌ها ضایع کند. بدیهی است که اجرای آن برای این دسته از دانشجویان و دانش آموختگان نیز خلاف قانون است.

یا در جایی دیگر ذکر کرده اید " هنوز برای لغو سایر تعهدها ضابطه مشخصی وجود ندارد".

آیا اجرای چنین قوانینی که هنوز ساز و کار صحیح و مناسبی برای آن مشخص نشده است و هیچ آینده نگری هم در آن لحاظ نگردیده است، منطقی است؟! آیا صرف تذکر یک نهاد نظارتی باید قانون نامشخصی را اجرا کنید در صورتیکه پیش از آن، رویه ای کاملاً متفاوت داشتید؟! اگر پیش از این، فعل شما خلاف قانون بوده است که مراجع قانونی باید ورود نمایند که چرا دریافتی صورت نمی گرفت. اکنون هم آیا این روال قانونی است که از دانش آموختگان هزینه آن را دریافت نمایید، در صورتی که این موضوع هم برای شما و هم برای تیم جنابعالی ناملموس است. دانش آموختگانی که در هیچ یک از مفاد تعهدنامه آن‌ها به برگشت هزینه دوره به نرخ روز اشاره ای نشده است، مگر اینکه به چشم یک متخلف به آنها نگاه شود. متخلفی که از قوانین نانوشته و مبهم سازمان تخطی کرده است.

در جایی فرمودید «تسهیلات فرصت مطالعاتی جز آموزش رایگان نیست.»

معاون محترم وزیر علوم، اگر این تسهیلات جز آموزش رایگان نیست پس چرا مدرک دانشگاهی را گرو نگه داشته-اید؟! چرا در مدرک موقت ارائه شده مدت تعهد را به یکدیگر پیوند داده اید؟! شما برای فرصت مطالعاتی، تعهدنامه ای محضری دریافت نموده اید. دو ضامن با شرایط خاص آن را امضا نموده اند و همان زمان هم دو برابر پولی که به ریال داده اید، ضمانت دادیم و هنوز آن ضمانت نامه را پس از بازگشت برنگردانده اید.

کاش می‌توانستیم دلیل این تناقض را هم بدانیم.

در جایی عنوان نمودید که  ارز را به نرخ روز عودت دهید.

در بند ۱ تعهدنامه محضری ذکر شده است که در قبال اعطای مزایا و تسهیلات موضوع «شیوه نامه اجرایی فرصت تحقیقاتی کوتاه مدت در داخل و خارج کشور و شرکت در کنفرانس های علمی» در محل و مدت تعیین شده در این سند صرفاً به امر تحقیقات علمی اشتغال داشته و کلیه دستورات و مقررات مربوط را رعایت نماید.

آیا پژوهش های صورت گرفته که بعضا کاربرد‌های صنعتی داخلی هم دارد، وارد کردن دانش از کشور‌های دیگر به ایران به همراه مقالاتی که در ژورنال هایی با ضریب تاثیر بالا چاپ شده اند، هیچ سودی برای تراز علمی کشور نداشته است؟ و جالب است همه این موارد امروز از دست آورد‌های این سازمان محسوب می شود؛ بنابراین دانشجویان در قبال اعطای ۶۵ درصد کمک هزینه دوره فرصت مطالعاتی وظیفه و مسئولیت خود را به نحو احسن انجام داده اند.

بگذارید با جنابعالی کمی راحت صحبت کنیم. آقای صدیقی! فرض کنید که کار متناسب وجود داشته باشد، مگر ما به دلار پول می گیریم که به دلار این کمک هزینه را برگردانیم؟! مگر ما وارد کننده یا صادرکننده هستیم که دلار را چند برابر کرده و عودت دهیم؟! کمک هزینه‌ای که داده اید، همان چند ماه

اول صرف هزینه تحقیق و پژوهش شده است. حال شما بگویید از کجا بیاوریم به شما دلار برگردانیم. در ضمن، ما با نامه کاریابی به شما مراجعه کرده ایم؛ این بدان معنا است که کاری نبوده، حقوقی نبوده. چرا این موارد را نظر نمی گیرید؟! یا اگر در نظر گرفتهاید، چرا اینگونه رفتار می کنید؟!

در جایی فرمودید که "همه از این تسهیلات استفاده نمی کنند".

این حرف شما مانند این است که بگوییم همه در دانشگاه های دولتی پذیرفته نشده اند. آیا این گفته شما منطقی است؟!

شما یک سهمیه ای به دانشگاه های مختلف داده اید و دانشجویان با یکدیگر رقابت می کنند و کسی که رزومه بهتری دارد، از آن تسهیلات استفاده می کند. درکنکور وروری دانشگاه هم همین روال است، کسی که بیشتر تلاش کرده، می‌تواند از آموزش رایگان استفاده نماید.

از شما درخواست داریم یا اجرای این رویه جدید را متوقف نمایید، یا ماشین زمانی بسازید که یک دانش آموخته دکترا را به چند سال قبل و پیش از پذیرش در مقطع دکترا بازگرداند، تا تصمیم دیگری برای زندگی بگیرد. این تصمیم صد در صد ادامه تحصیل در مقطع دکترا نخواهد بود.

بگذارید حرف دلمان را هم بزنیم.

اکنون به این نتیجه رسیده ایم که ما " بردگان علمی " بودیم در تفکر برده داری نوین، محکوم به قوانین نانوشته‌ای شدیم که موارد زیر گوشه ای از آن است.

انجام پژوهش، حضور تمام وقت در دانشگاه آن هم بدون هیچ گونه حقوقی، نوشتن مقالات، ترجمه و یا تالیف کتب، برقراری ارتباط میان دانشگاه های ایران با دانشگاه های رده اول جهان و ارتقای سطح علمی کشور که نتیجه اش شده است پیشتازی ایران در دیپلماسی علمی دنیا.

از خودت، جوانی ات، خانواده ات و زندگی ات بزن، ولی حق هیچ استفاده ای نخواهی داشت. به سراغ کار می‌روی، ولی کاری نیست.

قصد داری مدرکت را طبق حقوق قانونی خود بگیری، ولی نمی دهند و به چشم یک متخلف نگاه می کنند. اعتراض می-کنی و محکوم به مهاجرت کردن می شوی!

آیا ما یک  «برده علمی نیستیم؟! »

والسلام علی من اتبع الهدی
جمعی از دانش آموختگان و دانشجویان دکتری