به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از اایلنا، مدیرکل برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم گفت: خواهش می‌کنم از اصطلاح بی‌فایده و بی‌ارزش برای هیچ یک از پارساهایی که توسط دانشجویان سختکوش در دانشگاه‌های خوب کشور انجام می‌شود، استفاده نکنیم.
محمدرضا آهنچیان، مدیرکل برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم، در واکنش به اینکه برخی پایان‌نامه‌های دانشجویی پس از جمع‌آوری به ضایعاتی فروخته شده یا تبدیل به زباله می‌شوند و در پاسخ به سوالی درباره چرایی تداوم ارایه پایان‌نامه‌ها به شکل کاغذی بیان کرد: در این باره می‌خواهم دو نکته را مطرح کنم؛ نکته نخست اینکه پایان‌نامه یا رساله امر یا موضوع عارضی بر یادگیری دانشجو نیست، بلکه هسته اصلی و قلب آموزش دانشجویان دوره‌های تحصیلات تکمیلی است.
هر پایان‌نامه یا رساله (پارسا) از دو وجه بالفعل و بالقوه ارزشمند است. او درخصوص وجه بالفعل گفت: وجه بالفعل آن لازمه تکمیل یادگیری و تحقق آموزش دانشجو است در حالی که برای وجه بالقوه آن چنین الزام و کاربردی وجود ندارد. در وجه بالفعل دانشجو موظف است تا پارسای خود را بگذارند که از آن طریق یادگیری خود را گسترش و عمق بدهد. در طراحی و اجرای هر پارسا، هم دانش تخصصی که دانشجو طی دوره تحصیل خود فراگرفته است به‌طور کلی مورد مرور و استفاده قرار می‌گیرد و هم دانش روش تحقیق او که برای آینده شغلی و حرفه‌ای حایز اهمیت است.
آهنچیان بیان کرد: وجه بالقوه هر پارسا، امکان‌پذیری کاربرد آن است؛ یعنی پارسای انجام‌شده که وجه بالفعل آن محقق شده باشد، اگر کاربرد هم پیدا کند و بتواند به‌طور مستقیم گرهی از جامعه باز کند، نوری بر نوری افزوده است و دامنه آثار آن از دانشگاه و فرآیند تحصیل دانشجو فراتر می‌رود که این دستاور مورد تاکید وزارت علوم است. مدیرکل برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم تاکید کرد: با این توضیح می‌خواهم خواهش کنم تا همگی از اصطلاح بی‌ارزش یا بی‌فایده برای هیچ‌یک از پارساهایی که توسط دانشجویان سختکوش در دانشگاه‌های خوب کشور انجام می‌شود، استفاده نکنیم. نکته دوم هم اینکه در سال ۱۳۹۷ معاونت آموزشی وزارت علوم، طی بخشنامه‌ای اعلام کرد که تمام پارساها باید در نسخه غیرکاغذی آماده و ارایه شود. وزارت علوم بر این موضوع اصرار دارد و اطلاع دارم که درصد بسیار بالایی از دانشگاه‌های کشور از این قاعده تبعیت می‌کنند. او گفت: انجام پایان‌نامه با مراعات استانداردهای مورد انتظار دارای ارزش‌های بی‌پایانی برای یادگیری و تحصیل دانشجو است و از این رو ارزش هیچ پارسایی زایل نخواهد شد و ثمرات آن در دانشجو شکل گرفته و در عمر خدمتی او مورد استفاده قرار خواهد گرفت.