به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، پرداخت حقوق ماهیانه به ورزشکاران المپیکی یکی از پیشنهاداتی بود که سال گذشته در ستاد عالی بازی های المپیک و آسیایی مطرح و به تصویب مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک رسید.
این مصوبه حکایت از پرداخت حقوق ماهیانه ۵ میلیون تومانی برای مدت یک سال به هر یک از ورزشکارانی داشت که برای المپیک ۲۰۲۰ توکیو کسب می کنند؛ در بررسی های تکمیلی سهم وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در تامین اعتبار لازم برای حقوق ۶۰ میلیون تومانی هر از یک مسافران توکیو ۵۰ به ۵۰ در نظر گرفته شد.
بدین ترتیب نیمه نخست حقوق المپین ها - ۳۰ میلیون تومان برای ۶ ماه نخست - مهرماه سال گذشته توسط وزارت ورزش پرداخت شد. بعد از آن شیوع و گسترش کرونا پرداخت نیمه دوم این دریافتی ماهانه را به تعویق انداخت تا امروز که سیدرضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک دستور لازم برای انجام آن را صادر کرده است.
طبق دستور اخیر صالحی امیری، اقدامات لازم در حال انجام است تا بخش باقی مانده حقوق المپین ها در شهریورماه پرداخت شود و بدین ترتیب حساب آنها از این حیث پاک شود. این دستور اما شامل حال مربیانی که در پروسه کسب سهمیه انفرادی یا تیمی ورزشکاران حضور داشته و تاثیرگذار بوده اند، نمی شود.
پرداختی کمیته ملی المپیک بابت حقوق مصوب المپیکی شامل ۵۲ ورزشکاری می شود که تا به امروز سهمیه خود را برای حضور در توکیو قطعی کرده اند و البته ۱۲ سرمربی همراهِ آنها در ۱۲ رشته.
فهرست دارندگان ۵۲ سهمیه ورزش ایران برای المپیک توکیو
کمیته ملی المپیک در پرداخت حقوق المپیکی ها راه وزارت ورزش را رفته است یعنی واریز حقوق مصوب ستاد عالی را به حساب ورزشکاران و سرمربیان و نادیده گرفتن مربیان در این پرداختی.
سال گذشته این اقدام وزارت ورزش با انتقاد برخی از مربیان هم همراه شد، موضوعی که خبرگزاری مهر در گزارش خود با عنوان «سربی کلاه مربیان و تبعات خطرناک/ چتر را از سر ورزشکار برندارید» به آن پرداخت به خصوص که پرداخت حقوق المپیکی برای ورزشکاران و اعضای کادر فنی آنها به تصویب رسیده بود. البته رقم پرداختی به مربیان کمتر از ورزشکار و سرمربی و تقریبا نصف آنها در نظر گرفته شده بود اما به هر حال قرار بود آنها هم سهمی از این پرداختی ویژه داشته باشند با این حال ابتدا وزارت ورزش نام مربیان را از فهرست حقوق بگیران المپیک خارج کرد و حالا هم کمیته ملی المپیک.
این در حالی است که نقش مربی و تاثیرگذاری که می تواند در عملکرد ورزشکاران و نتیجه گیری آنها داشته باشد، غیرقابل انکار است. مربیان زودتر از خودِ مسئولان کمبودها و نیازهای ورزشکار را شناسایی و در برطرف کردنش کمک حال سرمربی می شوند. اقدام مسئولان ورزش در عدم تخصیص حقوق المپیکی به آنها اما می تواند انگیزه لازم را برای ادامه همکاری تمام و کمال را از این افراد بگیرد.