به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تهران روز جمعه میزبان سومین نشست سران روند آستانه یا صلح سوریه به ریاست حسن روحانی، ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان روسای جمهور ایران، روسیه و ترکیه بود، روسای جمهور سه کشور برای اولین بار در اول آذر 1396 در چارچوب روند آستانه در سوچی روسیه گردهم آمدند و15 فروردین 1397 نیز در ادامه روند آستانه در آنکارا برای دومین با یکدیگر دیدار و در پایان این نشست بیانیه‌ای صادر و توافق کردند که نشست بعدی را در جمهوری اسلامی ایران برگزار کنند. این نشست در آستانه اقدام ارتش سوریه برای آزادسازی ادلب از دست تروریست ها برگزار می شود. ادلب یکی از مناطق چهارگانه کاهش تنش در سوریه است که در حال حاضر خارج از حاکمیت دولت این کشور قرار دارد. به همین بهانه به سراغ سعدالله زارعی از کارشناسان منطقه رفتیم:
پیشبینی شما از نتیجه اجلاس سه جانبه ایران، ترکیه و روسیه چه است؟
اجلاس تهران در ادامه اجلاس هایی است که تا پیش از این در ترکیه برگزار شد و دارای دستور کار مشخصی است و طبیعتا وقتی سران کشورهایی دور هم جمع می شوند، به معنای این است که روی یکسری از مسائل اصلی توافق شده است و گفتگوهای کارشناسی در سطح فنی انجام شد و پیشنهادات نیز آماده شده است، و بعد ادامه این موضوع که نوبت به روسای جمهور که روی توافق های بدست آمده صحبت کنند و به جمع بندی برسند.
بنابر این اجلاس تهران با توجه مواردی که عرض کردن اجلاس موفقی خواهد بود.
اجلاس تهران توافق بر سر چگونگی آزاد سازی ادلب است، چگونگی عملیات نظامی و ملاحظاتی که باید در نظر گرفته شود. البته طبیعتا سه کشور دیدگاه های متفاوتی دارند. البته این دیدگاه درباره اصل موضوع که عملیات نظامی نیست.
یعنی این سه کشور توافق بر سر حمله نظامی به ادلب دارند؟
بله، در واقع کلیات موضوع بسته شده است، اینجا صحبت از جزئیات و ملاحظات سه کشور است. جمع بندی مذاکرات یک فرمول واحد برای اجرایی کردن توافقات است.
طی مدت اخیر این سه کشور با تهدیدهای اقتصادی زیادی از سوی آمریکا روبرو شده اند، آیا می توان این اجلاس حول مسائل اقتصادی نیز شکل بگیرد؟
من کاملا درباره دستور کار نشست سه جانبه اشراف ندارم ولی به طور طبیعی کشورها و به خصوص روسای کشورها دور یک میز جمع می شوند یک رشته مذاکرات متنی دارند، و در خارج متن نیز یکسری گفتگوها بین روسای جمهور انجام شود که می تواند حول موضوعات دیگر نیز شکل گیرد. که می تواند خروجی این مذاکرات منجرب به یک دستور کار تازه شود.
ترکیه همواره مخالف عملیات نظامی به ادلب بود، به نظر شما چرا ترکیه به این اجلاس آمد؟
اگر حل مصالحت آمیز ادلب ممکن بود که روسیه و ایران مخالفتی با آن نداشت، و حتی ترجیح این بود که ادلب بدون جنگ آزاد شود، اما این مسئله دو طرف دارد، که یک طرف آن سه کشور ایران، روسیه و ترکیه هستند، و در طرف دیگر تروریست ها هستند که باید دید آنها اراده دارند که ادلب را بدون عملیات نظامی تحویل دهند؟ چیزی که الان دیده می شود این است که تروریست ها آمادگی واگذاری مصالحت آمیز ادلب را ندارند و نشان هم ندادند. طبیعتا این مسئله عملا از دستور کار خارج شده است، اینکه ترکیه الان در این اجلاس آمده است به همین خاطر است.