به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بی کفایتی برخی از مسئولین جشنواره هشتم شعر فجر تا آنجا بر حواشی این جشنواره دامن زد که یکی از اعضای هیت داوران هم به حاشیه آفرین ها خط می داد.
فاطمه راکعی در یکی از اشعارش که به جشنواره آورده بود، می گوید: « شب سمج/ درها بسته/ پنجره‌ها شکسته/ راه پرسنگلاخ/ آخ هم نمی‌گوید حتی/ رهنورد خسته.»
این شاعر همچنین درباره شعر « پاک‌کن را برداشته/ هی پاک می‌کند/ سبز را از درخت/ سرخ زا از خون/ اندیشه را از انسان/ نادان....»
آخرین شعری که راکعی خوانده بود، این شعر بود: «عشق/ شور/ التهاب/ شعر/ شور/ انتخاب/ سهم ما از انقلاب آسمان بود نه زندان ...»
اگرچه غرض ورزی و کنایه گویی های راکعی پرواضح است، اما او منتقدان را به این اوصاف متهم می کند و می گوید:«حاشیه‌های ایجاد شده برای شعرهایش در جشنواره شعر فجر، بیشتر زاییده تخیل و غرض‌ورزی‌ست تا واقعیت.»
یکی دیگر از ترانه‌های منتخب جشنواره شعر فجر که می‌تواند نشانه‌ای از چندصدایی مد نظر دبیر جشنواره باشد، شعری است که به ظاهر برای دفاع مقدس سروده شده است.
جنگ برای هفت پشتمان بس بود
احمد امیر خلیلی در شعری خطاب به پدرش می‌گوید: ما هردومون قربانیه جنگیم/ بوی جنازه، بوی خون میدی/ بوی زمین، بوی جنون میدی/ بیس ساله که از جنگ برگشتی.
بعد او از گرفتاری‌های امروز خودش و پدرش می‌گوید و می‌سراید: دارم تقاصِ جنگو پس می‌دم/ جنگی که می‌گفتی مقدس بود/ ما هردومون قربانی جنگیم/ بسه، برا هف پشتمون بس بود.
یا این شاعر در شعر دیگری درباره پدر و جنگ می‌گوید که او به راه پدرش نخواهد رفت. مثل او نخواهد بود و او مثل پدرش نخواهد جنگید. به این پشیمانی‌ها و به این ابیات توجه کنید: واسم غریبه س مردِ توو تابوت/ میگن ببین این استخوناشه/ میگن تو باید مثلِ اون باشی/ باید پسر مثلِ پدر باشه.../ باید بشم مردی که میگن هست/ باید بشم مردی که اصلن نیست/ باید بشم اسمی که رو من هست/ باید بشم حسی که با من نیست.
خواهرم از روسری بیزار شد
عبدالمحمد مقتدایی راد، در شعر شهید جنگ نرم خطاب به پدری شهید می‌سراید: چشم وا کردیم توو روزای داغ/ راه افتادیم توو شب‌های درد/ بعد تو، تا فصل ما آغاز شد/ زخم جنگ هشت ساله چرک کرد!/ سال‌ها از روزگار تو گذشت/ آرمانهای شما تکذیب شد/ جنگ تو با مرگ بود؛ اما پدر !/ طرح منع زندگی تصویب شد. . . / فهم «لا اکراه فی‌الدین» سخت بود/ نص قرآن خدا انکار شد/ بس که بی‌تو، توو سری خورد از همه/ خواهرم از روسری بیزار شد!
اینها فقط چند نمونه از اشعار خوانده شده و جایزه گرفته از جشنواره شعر فجر است.
هشتمین جشنواره شعر فجر از دی‌ماه 92 و با اعلام رسمی عبدالجبار کاکایی به عنوان دبیر علمی کارش را آغاز کرد.
کاکایی در اولین واکنش به اعلام نامش به عنوان دبیر جشنواره از تلاشش برای حضور تمام طیف‌های ادبیات ایران در جشنواره گفته و تاکید کرده بود از همه کسانی که در حوزه‌ی جریان‌سازی ادبیات قابل اعتنا هستند دعوت می‌شود که منهای نوع تفکر سیاسی‌شان، در جشنواره حضور داشته باشند.
پرونده قطور و پرحاشیه جشنواره شعر فجر گویا هنوز بسته نشده است، جشنوارهای که میخواست امسال برای خودش اعتباری دست و پا کند، با زیر سوال بردن آرمانهای انقلاب، خودش را زیر سوال برد.
