تا کی باید چشم امیدمان به نفت به عنوان ماده ای پایان پذیر باشد؟ به نظر اگر دولت بجای مذاکرات سخت و فشرده اگر راه را برای حضور جوانان در اقتصاد و صنعت باز کند در آینده ای نه چندان دور شاهد ناکارآمدی تحریم ها در حوزه های مختلف خواهیم بود.
خبرنامه دانشجویان ایران: مسعود انصاری اردلی// نامگذاری مجدد امسال با رویکردی اقتصادی مجالی را فراهم آورد که نگاهی به گذشته برای عبرت آمیز و به آینده به منظور برنامه ریزی داشته باشیم.
مقام معظم رهبری هر ساله در جوار حرم مطهر رضوی حرکت کلی نظام را در سال پیش رو ترسیم می نماید. در فروردین سال گذشته (1392) نیز طبق معمول مهمترین مسائل روز کشور را بیان کردند و در حوزه ی اقتصاد ایده آل خود را ایچنین توصیف نمودند : « اقتصاد ما دچار این اشکال است که وابسته به نفت است. ما باید اقتصاد خودمان را از نفت جدا کنیم ؛ دولت های ما در برنامه های اساسی خودشان این را بگنجانند . من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم بتوانیم در چاه های نفت را ببندیم. آقایان به قول خودشان تکنوکرات ، لبخند انکار زدند که مگر می شود ؟! بله می شود ؛ باید دنبال کرد ؛ باید اقدام کرد و باید برنامه ریزی کرد . »
اما ماجرا تقریبا با نوشتن چند نامه در ابتدای سال توسط سران قوا پایان پذیرفت و از برنامه ریزی و اقدام خبری نشد . در مقابل ، مقام معظم رهبری بارها در دیدار با مردم و مسئولین ، بر نگاه به درون ، اقتصاد دانش بنیان و تکیه بر توان داخلی تاکید کردند . در نهایت در اواخر سال 92 سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی را به مسئولین ابلاغ کردند . که از آن زمان تاکنون – که هنوز برای نتیجه گیری خیلی زود است – شاهد نامه نگاری متداول مسئولین بوده ایم .
پس از مشارکت بالای 70 درصد در انتخابات که فصلی نو را برای دولتی جدید در فضای بین الملل گشود . واین حضور باشکوه مردم پیامی نداشت جز اعتماد مردم به مسئولین و امید آنها به آینده ی کشورشان ، انتظار می رفت با اولویت قراردادن اقتصاد متکی به مردم و نگاه به درون بدون چشمداشت خارجی ، پاسخی شایسته به این حسن اعتماد داده شود . اما در عمل آنچه را شاهد آن بودیم ، اولویت قرار دادن موضوع هسته ای با فرض رفع کامل تحریم ها بود . که مقام معظم رهبری بارها فرموده بودند که مشکل آنها با ما سر مسائل هسته ای نیست . اما نتیجه ی گفت و گو با کدخدای جهان ! سلب حق غنی سازی بیست درصد ، متهم شدن به نقض گسترده ی حقوق بشر و حمایت از گروه های تروریستی شد و در پایان اعلام کردند برای باقی ماندن تحریم ها موضوعات دیگری از جمله توان موشکی ایران و حقوق بشر وجود دارد. !
دولت محترم تمام تلاش خود را می کند تا تحریم ها بطور کامل رفع شود – که البته تلاشی قابل احترام است – اما رویکرد پیش رو مقامات امریکایی نشان می دهد که تحریم هایی را که سال ها تلاش کرده اند تا به شکل قانون درآید را به سادگی لغو نخواهند کرد . با این فرض که تحریم ها هم کاملا رفع شود تازه به وضعیت اقتصادی گذشته خواهیم رسید .
آیا بهتر نبود که مسئولین کشور با برنامه ریزی مناسب جهت ایجاد زیرساخت های کافی برای حضور فعال و کارآمد دانشجویان و نخبگان در صنعت ، زمینه استقلال اقتصادی را فراهم نمایند ؟ این در حالی است که وزیر امور خارجه امریکا در پیام تبریک سال نو به مردم ایران ، تلویحا دانشجویان ایرانی را به تحصیل در امریکا دعوت می کند . گویا طرف امریکایی برخلاف مسئولین داخلی ، به توان دانشجویان ایرانی اعتماد بیشتری دارد .
تا کی باید چشم امیدمان به نفت به عنوان ماده ای پایان پذیر باشد ؟ آیا وقت آن نرسیده است که بجای وارد کردن مهندسین چینی از پتانسیل های بالقوه خود در حوزه صنعت استفاده کنیم ؟
به نظر می رسد که دولت محترم بجای مذاکرات سخت و فشرده اگر راه را برای حضور جوانان در اقتصاد و صنعت باز کند در آینده ای نه چندان دور شاهد ناکارآمدی تحریم ها در حوزه های مختلف خواهیم بود .
از طرف دیگر انتصاب برخی افراد مساله دار در پست های کلیدی کشور و عملکرد هدفمند این جریان سبب گردیده است که دولت هر از چند گاهی به حواشی مختلفی کشیده شود .
این عوامل دست به دست هم داد تا مقام معظم رهبری در پیام نوروزی امسال عدم تحقق حماسه اقتصادی را مطرح کنند. امید است با مدیریت جهادی و تلاش خالصانه مسئولان شاهد پیاده شدن مبانی اقتصاد مقاومتی درعمل باشیم
*مسئول واحد تحلیل و بررسی بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی همدان
