محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه برای چندمین بار با جان کری وزیر خارجه آمریکا مذاکره می‌کند.
این مذاکره 2 روزه که کری آن را مستقیم و رو در رو می‌خواند، این بار در مسقط و در تاریخ 18 و 19 آبان انجام می‌شود و به سیاق چند دور قبل، کاترین اشتون (مسئول بازنشسته سیاست خارجی اتحادیه اروپا) نیز حضور خواهد داشت.
به نوشته خبرگزاری فرانسه، برگزاری این نشست سه جانبه در عمان در نوع خود جالب است چون روندی که منجر به آغاز دور جدید مذاکرات میان ایران و کشورهای 5+1 شد و در پی آن توافق موقت هسته‌ای (برنامه اقدام مشترک) در نوامبر گذشته در ژنو حاصل گردید از عمان آغاز شده بود.
تبدیل مذاکرات 7 جانبه به مذاکرات دوجانبه با آمریکا - با حضور تشریفاتی و پوششی اشتون- خطای استراتژیکی بود که موجب طلبکارتر شدن آمریکا به عنوان «کدخدای» به رسمیت شناخته! گردید. با وجود برخی اقدامات نا به جا در این زمینه که در جریان سفر سال گذشته روحانی به نیویورک (مکالمه تلفنی با اوباما) آغاز شد و برخلاف ادعای طرف ایرانی مبنی بر «مذاکرات سازنده» و «تعامل دوجانبه در راستای اعتمادسازی»، طرف آمریکایی حتی نیم نگاهی هم به اعتمادسازی و تعامل دوجانبه ندارد و بارها در ادبیات اوباما، کری و دیگر مقامات آمریکایی از ایران به عنوان متهم که باید در طول چند سال و به صورت یکجانبه اعتمادسازی (از خود رفع اتهام کند) یاد می‌شود!
آمریکا برخلاف تعهدات خود در توافق 6 ماهه ژنو- که 4 ماه دیگر تمدید شد- به تصریح نوبخت سخنگوی دولت بر وسعت تحریم‌ها افزود و برخلاف این ادعا که گفته می‌شد تحریم‌ها شکست، ساختار تحریم‌ها سر جای خود باقی ماند اما در مقابل آمریکا طی چند مرحله امتیازاتی نظیر توقف فعالیت تاسیسات فردو، اکسید و خنثی‌سازی 196 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد غنی‌شده، توقف فعالیت‌های مربوط به تکمیل راکتور آب سنگین اراک و... را اخذ کرد و اکنون نیز خواستار توقف فعالیت حدود 5 هزار سانتریفیوژ (از مجموع 10 هزار سانتریفیوژ فعال در نطنز) است. در عین حال همچنان هیچ خبری از لغو تحریم‌ها نیست البته پذیرش نیمی از سانتریفیوژهای ایران نیز برای چند ماه است و در نوبت بعد تعلیق همین سانتریفیوژها مطالبه خواهد شد!
کاخ سفید اخیراً با انتشار خبر رایزنی مشاوران امنیت ملی آمریکا و اسرائیل اعلام کرد واشنگتن و تل‌آویو درباره مهار برنامه هسته‌ای ایران هماهنگی کم‌نظیری دارند.
مهلت 4 ماهه توافق تمدید شده ژنو سوم آذر به پایان می‌رسد و آمریکایی‌ها مایلند آرزوی تعلیق تدریجی و پلکانی فعالیت‌های هسته‌ای ایران و درآوردن آن به شکل کاریکاتور برنامه اتمی را ادامه دهند و این کار را با تمدید توافق ژنو و به تعبیر سال گذشته تایم «سر هم بندی حق ایران»! به انجام برسانند به نحوی که ظاهر و دکور مراکز هسته‌ای حفظ شود اما فعالیت‌ها و محتوای این برنامه متوقف شود. مانند سال گذشته طبیعتاً جور فضاسازی و وارونه‌نمایی واقعیت‌ها را طیفی از رسانه‌های زنجیره‌ای در ایران باید بکشند و مدعی «توافق بزرگ قرن»، «تابو شکست» و «ابرقدرت‌ها زانو زدند» بشوند!
اگر کمپین 6 نفره هنرمندان با تحریک وزارت خارجه مدعی شده بود «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست»، جان‌کری در مقابل در واشنگتن و در مجله آتلانتیک از موضع بالا اعلام کرد «عدم توافق بهتر از توافق بد است»! معنای این دو ادبیات متفاوت و البته مکمل(!) این است که اگر از نگاه مدعیان سیاست خارجی معتدل(!) باید به هر قیمت به توافق رسید، در مقابل کدخدا با خواندن دست شبه معتدل‌ها احساس کرده قدرت چانه‌زنی بیشتری دارد و بنابراین تا جایی که بتواند امتیاز بیشتری مطالبه می‌کند. نتانیاهو سال گذشته پس از اعلام توافق ژنو گفت فشار ما به آمریکا برای گرفتن بیشترین امتیاز از ایران بود.
مشاور ظریف یا تبلیغاتچی وزارت خارجه آمریکا
مشاور وزیر خارجه در آستانه روز ملی مبارزه با استکبار جهانی مدعی شد تفاهم ژنو مرهون نگاه دوستانه آمریکا بود!
علی خرم مشاور وزیر خارجه در گفت‌وگو با روزنامه شرق گفت: به نظر من همه رفتارهای ایالات متحده پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست‌جمهوری دگرگون شد و امروز می‌توان چرخشی جدید در نوع نگاه آمریکا به ایجاد رابطه بین دو کشور دید. به صورت ویژه، رفتار آمریکا در قبال پرونده هسته‌ای ایران تغییر کرده است.
آمریکایی‌ها فکر نمی‌کردند که روابط آنها و ایران پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست‌جمهوری، وارد کارزاری جدید شود. این در حالی است که شخص رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه دولت یازدهم طی 14 ماه گذشته در اداره سیاست خارجی کشور بر اساس روش متداول دیپلماتیک در جهان عمل کرده‌اند. هر دو آنها برای حل مسائل فی‌مابین ایران و آمریکا حاضر شدند با این کشور مذاکره حضوری و رودررو داشته باشند و قفل روابط بین دو کشور را بشکنند. به این ترتیب امروز رابطه ایران و ایالات متحده از حالت خصمانه خارج شده و حالت دوستانه به خود گرفته است. البته روابط دوستانه‌ای که بر اساس اعتماد نیست. امروز بیش از یک سال است که مذاکرات به صورت رو در رو پیش رفته است. به نظر من تفاهم ژنو نیز بیشتر مرهون نگاه دوستانه آمریکا بود.(!)
به گزارش مشرق خرم همچنین بدون اشاره به جنایات آمریکا در طول 36 سال از انقلاب به خصوص دشمنی این کشور در پرونده هسته‌ای، درباره ماجرای تسخیر لانه جاسوسی حق را به آمریکا داده و می‌گوید: «به هر حال باید توجه داشت که در ماجرای گروگان‌گیری غرور ملی مردم آمریکا خدشه‌دار شده و آنها نمی‌توانند از این مسئله چشم‌پوشی کنند. به نظر من، وقت آن رسیده که این دو کشور درباره این رابطه به جمع‌بندی برسند و این رنجیدگی را از میان بردارند. ماجرای ویزا ندادن به آقای ابوطالبی به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل به بهانه حضور ایشان در ماجرای تسخیر سفارت آمریکا، نشان می‌دهد که آنها هنوز نسبت به این مسئله حساس هستند و تا زمانی که این مسئله مورد بحث و بررسی کارشناسان قرار نگیرد این زخم کهنه می‌تواند از اعتمادسازی بین دو کشور جلوگیری کند.
جناب مشاور البته نه اشاره‌ای به 25 سال جنایت ممتد آمریکا در ایران - و حمایت از شاه حتی پس از فرار از کشور و عدم تحویل او برای محاکمه- کرد که منجر به انفجار خشم ملت ایران و تسخیر لانه جاسوسی شد و نه این واقعیت را مورد اشاره قرار داد که لحن و رویکرد خصمانه آمریکا در همین یک سال اخیر و حتی پس از توافق ژنو خصمانه‌تر شده و ضمن تهدید به گزینه نظامی، به تصریح سخنگوی دولت بر حجم تحریم‌ها افزوده است.
