به گزارش تسنیم، همزمان با آغاز درمان دکتر انوری در بیمارستان فارابی، دکتر قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت از وی عیادت کرد و دستور داد تیمی ویژه، روند درمان وی را پیگیری کند؛ همزمان تیم‌های تجسس نیروی انتظامی در حال ردیابی عوامل این حادثه بودند، که بازهم اظهارنظرهای مرتبط و غیرمرتبط با این حادثه آغاز شد.
در حالی که برخی گمانه‌زنی‌های غیررسمی عوامل این حادثه را از افراد مرتبط با دکتر انوری معرفی می‌کردند، خوشبختانه رسانه‌ها خیلی وارد این جوسازی و فضاسازی نشدند تا اینبار مسئولان رسمی در این زمینه اطلاع‌رسانی کنند اما عجیب‌ترین و در عین حال قابل تأمل‌ترین اظهارنظر در خصوص اسیدپاشی به دکتر انوری مربوط به سخنان زالی رئیس سازمان نظام پزشکی بود.
زالی در حاشیه عیادت از دکتر انوری، از نامه نگاری این سازمان با شورای عالی امنیت ملی در خصوص تأمین امنیت جامعه پزشکی و محیط‌های بیمارستانی و درمانگاهی خبر داد.
جملات زیر، بخشی از اظهارات رئیس سازمان نظام پزشکی درباره اتفاق اخیر است:
«متاسفانه امروز شاهدیم که هجمه‌هایی در ارائه خدمات به جامعه پزشکی، پرستاری و نظام سلامت در حال انجام شدن است و اتفاقاتی از این قبیل می‌تواند موجب نگرانی شود.»
«پزشکان در ساعاتی خارج از ساعات اداری و نیز در محیط‌هایی که ممکن است از امنیت کم‌تری برخوردار باشد حضور دارند و حوادثی از این قبیل می‌تواند برای جامعه پزشکی نگران کننده باشد.»
«برای رفع نگرانی از پدیده اسیدپاشی باید اقداماتی در ابعاد امنیتی و انتظامی انجام شود. مجلس نیز می‌تواند همان طور که در کمیسیون امنیت ملی پرونده‌های چند اسیدپاشی گذشته را بررسی کرد این حادثه را نیز بررسی کند و امیدواریم با اقدامات انجام شده شاهد ریشه کن کردن این حوادث باشیم.»
« امروز (شنبه) پیرامون این حوادث بیانیه رسمی از سوی سازمان نظام پزشکی صادر خواهیم کرد. به طور جد پیگیر این موضوع هستیم، از دکتر انوری نیز اجازه خواستم تا اجازه پیگیری این حادثه از دستگاه‌های ذی‌ربط را به ما بدهند تا این موضوع کشف شود.»
به اعتقاد رییس سازمان نظام پزشکی، پدیده اسیدپاشی یک اقدام هولناک اجتماعی است که علاوه بر اثراتی که بر روی مصدوم و خانواده‌اش می‌گذارد، سبب ایجاد یک اضطراب عمومی در جامعه و بهداشت روان جامعه می‌شود و به شدت آن را مخدوش می‌کند.
در این‌که پزشکان با توجه به برخی حساسیت‌های مرتبط به شغلشان در معرض برخی تهدیدها هستند شکی نیست همان‌طور که در مدت اخیر برخی از این تهدیدها عملی شد و نمونه‌های آن را همگان مشاهده کردند اما سوال اینجاست که آیا این تهدیدها صرفاً مختص پزشکان است؟ آیا خودِ پزشکان نقشی در بروز این تهدیدها ندارند؟ و آیا اساساً حجم این تهدیدها به قدری وسیع بوده که نیاز به نامه‌نگاری با مرجعی به بزرگی شورای عالی امنیت ملی باشد؟
داعیه دفاع از حقوق پزشکان در حالی از سوی آقای زالی مطرح شد که تا مدتی قبل موضوع زیرمیزی پزشکان، بحث اول این حوزه بود و پای نهادهای نظارتی از جمله قوه قضاییه و مجلس شورای اسلامی برای برخورد با این پدیده شوم به میان آمده بود اما خبری از نامه‌نگاری رئیس سازمان نظام پزشکی با شورای عالی امنیت ملی برای برخورد با این پدیده زشت نبود.
یکی از اتفاقاتی که اخیراًٌ در حوزه بهداشت رخ داد، موضوع انتشار فیلم از برخی بیماران بود که واکنش‌های متعددی را در سطح جامعه و مسئولان به دنبال داشت اما باز هم خبری از اینگونه واکنش‌های خاص به ویژه از سوی آقای زالی نبود.
همان‌طور که همگان می‌دانند و قطعاً شخص آقای زالی نیز آن را تأیید می‌کند، شکایت‌های متعددی از خطاهای پزشکی که بعضاً حتی منجر به فوت بیماران شده در مراجع قضایی مانند دادسرای رسیدگی به جرایم پزشکی مطرح و رسیدگی شده است اما عمدتاً به دلیل این‌که این خطاها با نیت مجرمانه همراه نبوده است، خبری از مجازات قاطع درباره پزشکان خطاکار نبود. آیا با این منطق آقای زالی، خانواده کسانی که از خطاهای پزشکی متضرر و حتی عزادار شده‌اند، مجازند که با نامه‌نگاری به شورای عالی امنیت ملی، خواهان برخورد با اینگونه پزشکان شوند؟
همان‌طور که پزشکان با خطرات و تهدیداتی در حوزه فعالیت خود روبه‌رو هستند، قطعاً مشاغلی دیگری نیز همچون مهندسان، خبرنگاران، وکلا، اساتید دانشگاه، مستندسازان، بازرسان بخش‌های نظارتی و مشاغلی دیگر نیز با تهدیداتی اینگونه روبه‌رو هستند، آیا این افراد هم باید خود را مجاز و مستحق نامه‌نگاری با شورای عالی امنیت ملی بدانند؟
سوال آخر از آقای زالی این است که حالا که با شناسایی عوامل اسیدپاشی به دکتر انوری، مشخص شد یکی از این افراد، خودش «پزشک» بوده است، آیا همچنان بر نظر قبلی خود استوار است؟ آیا با در این شرایط، مردم حق ندارند ضمن نامه‌نگاری با شورای عالی امنیت ملی، خواهان مجهز شدن به تجهیزات دفاعی در برابر پزشکان شوند؟
همان‌طور که ارتکاب این عمل شنیع و غیراخلاقی توسط یک پزشک، اقدامی عجیب و جدید بود و نباید این اتفاق را به کلیت بدنه جامعه سالم پزشکان منتسب کرد، به همان شکل، نباید تهدیدات علیه جامعه پزشکی را به قدری بزرگ جلوه داد که نیاز به نامه‌نگاری با مرجعی چون شورای عالی امنیت ملی باشد و هیچ اشاره‌ای هم به نقش و قصور پزشکان در این تهدیدات نشود. به هر حال به نظر می‌رسد این اظهارات دکتر زالی که شاید به نوعی جنبه تشویش اذهان عمومی را هم داشته باشد، نیازمند بازنگری و اصلاح است و شایسته جایگاه آقای زالی نیست که اینگونه و صرفاً یکجانبه محو حمایت از صنف خود شود.
