اعطای پی در پی نشان شوالیه از سوی سفارت فرانسه به برخی از هنرمندان ایرانی، بار دیگر مسئله دخالت غرب در فضای فرهنگی ایران را برجسته کرد. البته دستاندازی سفارتخانههای اروپایی در عرصه فرهنگی ایران، اتفاق تازهای نیست. پیش از این نیز برخی از سفارتخانهها، بهویژه سفارتهای فرانسه و انگلیس، برنامهها و طرحهایی در این زمینه برگزار کرده بودند. برای نمونه، در سال 86 سفارت انگلیس در تهران، عده زیادی از هنرمندان کشورمان را برای جشن و ضیافت شام سالگرد سلطنت ملکه الیزابت به همراه خانواده و بستگانشان دعوت کرده بود. ابوالقاسم طالبی، کارگردان فیلم «قلادههای طلا» نیز بارها بر نقشآفرینی این سفارتخانهها در جهتدهی به سینمای ایران تأکید کرده بود، اما اهدای نشان شوالیه فرانسه به دولتآبادی در شرایط و موقعیت خاصی اتفاق افتاد. به این ترتیب که دولتآبادی بلافاصله پس از فحاشی علیه نظام جمهوری اسلامی، از سفارت فرانسه در تهران نشان شوالیه جایزه گرفت!
وی اخیراً به دلیل عدم دریافت مجوز نشر یکی از کتابهایش که از سوی رادیو رژیم صهیونیستی مورد تقدیر قرار گرفت، با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز بر سر این مسئله دچار چالش شده است، اما مهمتر اینکه او در مراسمی رسمی که با بودجه نظام جمهوری اسلامی برگزار میشود، سخنرانی کرد و انتقادات تندی را متوجه نظام جمهوری اسلامی کرد. در این مراسم که با عنوان «باشگاه پرفروشها» در بنیاد ادبیات داستانی خانه کتاب (وابسته به معاونت فرهنگی وزارت ارشاد) برگزار شد، از دولتآبادی هم دعوت شده بود. آنطور که در خبرگزاریها آمده، دولتآبادی در این مراسم چنین اظهاراتی را بر زبان آورده است: «بهترین حکومتها حکومتی است که هیچ کسی با آنها بیگانه نباشد و من 30 سال است که بیگانه زندگی میکنم و کار میکنم... مسئله من مهمتر از حکومتهایی است که نهایتاً 50 سال حکومت میکنند... در تمام مدتی که جمهوری اسلامی من را به خانهام تبعید کرد با سه نفر گفت و گو کردم... 30 سال است حقوق مدنی من زیر پا له شده است. حق کار، حق بازنشستگی، حق پیگیری سرقت آثارم و بسیاری از حقوقم له شده و...»
نکته قابل توجه این است که اغلب هنرمندان ایرانی، این جایزه را در اوج دوران انحطاط فعالیت خود دریافت کردهاند. برای نمونه، داریوش مهرجویی، کامبیز درمبخش، محمدرضا شجریان، محسن مخملباف که بدون خلق اثر هنری چنین جایزهای را دریافت کردند.
فعالیت پرحجم سفارتخانههای دولتهای اروپایی در ایران و تلاش آنها برای جهتدهی به فضای فرهنگ و هنر کشورمان در حالی روی میدهد که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ما در یک انفعال و خواب پاییزی به سر میبرد! نتیجه انفعال مدیریت فرهنگی دولت، سوءاستفاده دولتهای غربی برای استعمار فرهنگی ایران است. سفارت فرانسه در تهران نیز با ترفند اهدای پی در پی نشان شوالیه به فعالان فرهنگی غربگرا نقشی همچون وزارتخانه را ایفا میکند.