به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛
شاید خیلی‌ها ندانند شاعر تصنیف معروف «ای به امید کسان خفته ز خود یاد آرید؛ تشنه‌کامان غنیمت ز احد یاد یارید» که همیشه در ایام مناسبت‌های ملی و راهپیمایی 22 بهمن و امثالهم از تلویزیون پخش می‌شود، یک شاعر افغانستانی است. محمدکاظم کاظمی از نخستین شاعران مهاجر افغانستانی در ایران است که فعالیت خود را از اواسط دهه شصت در حوزه هنری مشهد به همراه چهرهایی چون سیدعبدالله حسینی، مصطفی محدثی خراسانی و مجید نظافت یزدی آغاز کرد. «شمشیر و جغرافیا» مجموعه اشعار این شاعر از سال 1370 تاکنون است و بعد از «پیاده آمده بودم...» دومین اثر مستقل وی محسوب می‌شود.
خانواده صدر عجیبند. رفتار آن‌ها و کاراکترشان، آن تکه واقع‌بین ذهن
علی معلم از جمله شاعران پیشکسوت و نسل اول انقلاب است با زبان و حال و هوای خاص خود. معلم در حال حاضر رئیس فرهنگستان هنر است. اشعار معلم را برخی خوانندگان از جمله حسام‌الدین سراج، مجید اخشابی و محمد اصفهانی خوانده‌اند. معلم سروده‌های زیادی دارد که مطرح‌ترین آن «رجعت سرخ ستاره» است. حال سید ابوطالب مظفری،محمدکاظم کاظمی، محمد نورالهی با همکاری
یکدیگر، اشعار معلم را گلچین کرده و در قالب یک کتاب ششصد و اندی صفحه‌ای راهی بازار نشر کرده‌اند. نکته قابل ذکر دیگر اینکه تمام اشعار این مجموعه به رویت و تایید معلم نیز رسیده و برای برخی اشعار که نیاز به توضیح داشته‌اند، توضیحاتی هم نگاشته است. این مجموعه کامل‌ترین مجموعه سروده‌های علی معلم است که تاکنون وارد بازار نشر شده است.
مجموعه 100شعر طنز است به انتخاب امید مهدی‌نژاد و مقدمه‌ای فاخر به قلم ابولفضل زرویی نصرآباد. زرویی در مقدمه کتاب به مفهوم طنز و جریان‌شناسی و تاریخچه شعر طنز می‌پردازد و ردّ پای آن را پیش از ظهور اسلام در ایران می‌گیرد و تا انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی دنبال می‌کند. نوشته‌ای در خور توجه بسیار. اما شاید علت اینکه نام این کتاب را «یک بغل کاکتوس» گذاشته‌اند این باشد که مفهوم طنز بی‌شباهت به کاکتوس نیست، زیبا و گزنده! از جمله شاعرانی که سروده‌هایشان در این کتاب آمده است می‌توان به «عمران صلاحی»، «کیومرث صابری»، «سیدحسن حسینی» و همچنین «سعید نوری»، «منوچهر احترامی»، «زرویی نصرآباد» و «ابولقاسم حالت» اشاره کرد. کتاب گاه به رفاه اقتصادیِ حاکم بر مردم اشاره می‌کند و گاه از سادگی سیاست‌بازان سخن می‌گوید. «یک بغل کاکتوس» نیش و نوشی است که بی‌شک برای لحظاتی، لبخند را روی چهره‌تان رسم می‌کند.
رضا امیرخانی دیگر این سال‌ها نیاز به معرفی ندارد. «سرلوحه‌ها» حاوی یادداشت‌های هفتگی امیرخانی است که در فاصله سال‌های 81 تا 84 در سایت ادبی لوح منتشر می‌شد. سایتی که به سردبیری خودش و با گِرد هم آوردن تعدادی از نویسندگان و فعالان فرهنگی، هوای تازه‌ای در حوزه فرهنگ و ادبیات محسوب می‌شد. یاداشت‌ها محدود به حوزه خاصی نیست و موضوعات مختلف اجتماعی و فرهنگی را در بر می‌گیرد. امیرخانی در مقدمه کتاب متذکر شده که این یادداشت‌ها نموداری از اوضاع جامعه در آن سال‌ها از نگاه یک داستان‌نویس است. «سرلوحه‌ها» در 286 صفحه منتشر شده است.
این تحقیقی است مختصر برای اینکه نشان دهد مسئله وحدت، نه مسئله جهان
شیعیان تندرو در این باب پاسخ گوید. از آن‌جا که کتاب بیش از آن‌که نوشتاری خشک و تحقیقی باشد، سخنرانی‌ئی روان و همه فهم است، خواندن آن را می‌توان به بسیاری از شیعیان پرسش‌گر توصیه کرد چرا که کتاب در بخش‌های مجزا و با استفاده از روایات معتبر و موثق به بیان مصادیق این وحدت در نمازگزاردن و حج و مراوده و معاشرت با اهل سنت و نیز نهی از لعن و نفرین و تکفیر و مخاصمه پرداخته است.
مجموعه رباعی‌های عاشورایی جلیل صفربیگی که در قالب مجموعه‌های «شعر
