خبرنامه دانشجویان ایران:کارشناس مسائل مذهبی گفت: ما مشاهده میکنیم که برخی از خواص در صدر اسلام از فرزندان خود تاثیرپذیری منفی گرفته اند اگرچه بر عکس این مساله نیز صادق است که ما در انقلاب خودمان هم این موضوع را بیشتر مشاهده میکنیم.
حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان کارشناس مسائل مذهبی در گفتگو با«خبرنامه دانشجویان ایران»به نقل از فارس، با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص مردودی برخی از خواص به سابقه تاریخی مردودی خواص اشاره کرد و گفت: در صدر اسلام بزرگترین فاجعهای که گریبان گیر امت اسلامی در مقاطع مختلف تاریخی شد مردودی خواص در امتحانها بود.
وی افزود: امام حسین (ع) در صحرای منا با نخبگان و خواص جامعه صحبت و به آنها فرمودند که چرا از آبروی خودتان که از دین گرفتهاید برای دین مایه نمیگذارید که میبینم در صدر اسلام این مسئله شایع بود.
این کارشناس مسائل مذهبی در باره دلایل مردودی خواص تصریح کرد: در جامعه دینی هر کسی به دلیل تدین و سوابق انقلابی اعتباری پیدا کند این اعتبار میتواند برایش یک حب دنیا و حب مقامی درست کند و کوچکترین نفوذ علاقه به دین در دل از نوع حب مقام میتواند آدم را دچار خطاهای بزرگی کند.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان اظهار داشت: به صورت شفاف صحبت کردن در باره دلایل مردودی برخی از خواص در مسائل بعد از انتخابات مقداری زود است ولی به طور اجمالی آن همین که مقام معظم رهبری فرمودند گاهی از اوقات عدم بصیرت و تعلقات به دنیا موجب میشود که آدم در مواقع حساس نتواند فورا از خود عکسالعمل مناسبی نشان دهد که همین اتفاق برای خیلیها افتاد.
وی ادامه داد: خواص و نخبگان جدای از خوب بودنشان باید این آمادگی را داشته باشند که فوری از خود عکسالعمل مناسبی نشان دهند که این درجه بالای بصیرت و سلامت قلب آنها را نشان میدهد.
این کارشناس مسائل مذهبی با بیان اینکه در ارتباط با برخی از خواص صدر اسلام این را داریم که وجود فرزندانشان درجهتگیریهای سیاسی و اجتماعی آنها تاثیر منفی داشتهاند، یادآور شد: علاوه بر تاثیرپذیری منفی برخی از خواص صدر اسلام از فرزندان خود بر عکس تاثیرپذیری مثبت را هم داریم در انقلاب خودمان هم این موضوع را بیشتر مشاهده میکنیم.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان در خصوص ایستادگی زبیر در مقابل حضرت علی(ع) با اشاره به دلایل آن گفت: درباره زبیر ریشهها عمیقتر از تاثیرگذاری فرزندان وی است و به زمینههای حب مقامی برمیگردد که خود زبیر در مقابل علیبن ابیطالب داشت و حسادتهایی که نسبت به فضائل بینهایت حضرت امیرالمومنین(ع) میورزید ولی پسرش بهانه شد و موجب شد که همه بدیهای پنهانیاش مشخص شود.