چرایی محکوم بودن اقدام فائزه هاشمی؛ از منافع ملی تا وظیفه شرعی

خبرنامه دانشجویان ایران: مسئله دیدار فائزه هاشمی با جمعی از سرکردگان بهائیتِ تازه آزاد شده از زندان و انتشار تصاویر دیدار مذکور در شبکه های اجتماعی، طی روزهای گذشته فضای سیاسی-رسانه ای کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است. در این میان، مسئله ای که بیش از هر چیزی مورد توجه قرار گرفت، تاکید فائزه هاشمی بر درستی کار خود بود.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»به نقل از عصر امروز، وی پس از آنکه شخصِ هاشمی نیز در یک سنت شکنی قابل توجه با لحنی ملایم، اقدام وی را محکوم کرد، در مصاحبه با خبرگزاری غربی یورونیوز گفت:« من کار خطایی نکرده‌ام که بخواهم مخفی بماند یا نگران باشم.

من کار خطایی نکرده‌ام و عادت هم به مخفی کاری ندارم خانواده ما اصلاً این‌طوری هستند و خیلی‌ها معتقد هستند چوب‌هایی که ما می‌خوریم و هزینه‌هایی که می‌دهیم به خاطر صداقت و سادگی‌مان است که نمی‌توانیم دروغ‌گو باشیم و تظاهر کنیم. الآن هم پشیمان نیستم.» در این میان، تحلیل های متفاوتی پیرامون چرایی رفتار گستاخانه دختر بزرگ جناب هاشمی صورت گرفت.

برخی در پیش گرفتن چنین رفتاری توسط وی را ناشی از ابتلای فائزه به موود (mood) خود خاص بینی دانستند و برخی دیگر فائزه را همان اکبر هاشمی دانستند که با برانداختن نقاب خود، هویت اصلی خود را در معرض نمایش همگان گذاشته است.

تشکر رسمی سخنگوی بهائیان از فائزه خانم در شبکه بی بی سی فارسی، ذوق زدگی تلویزیون های سلطنت طلب از اقدام فائزه و نهایتاً؛ زدنِ رنگ سیاسی به مخالفت های صورت گرفته با اقدام فائزه هاشمی در داخل کشور نیز بخشی دیگر از واکنش ها به این مسئله را در بر می گرفت.

” یکی از خبرگزاری های مهم کشور اخیراً متن گفتگوی خود با 10 شخصیت اصلاح طلب را در همین زمینه منتشر کرده است. تمامی این افراد از پاسخگویی در این زمینه طفره رفته اند و حاضر به محکوم کردن اقدام شنیع فائزه هاشمی نشده اند. “

آیا می توان همزمان مدعی حمایت از منافع ملی و سکوت در برابر رسمیت یافتن تدریجی یک تشکیلات جاسوسی و صهیونیستی در سطح کشور شد؟

با وجود گذشت چند روز از خبری شدن دیدار فائزه هاشمی با سرکردگان فرقه ضاله بهائیت، هنوز هم بسیاری از علمای دینی و شخصیت های شناخته شده سیاسی موضع روشنی در این زمینه اتخاذ نکرده اند.

به عنوان مثال؛ جواد اطاعت در پاسخ به سوال خبرنگاران گفته است:«سوالات به این شکل را نمی توانم پاسخ بدهم؛ انشااله در یک فرصت دیگر حضوری صحبت خواهیم کرد!»

عبداله ناصری می گوید:«در این مورد مصاحبه نمی کنم.»

موسوی تبریزی گفته است:«در مورد این مسئله صلاح نمی دانم صحبت کنم.»

سوال این است که آیا می توان در مسئله حساسی چون فرقه ضاله بهائیت نیز موضعی منفعت طلبانه گرفت و همزمان مدعی دلسوزی برای منافع ملی شد؟

واقعیت آن است که حجم مستنداتِ راجع به فعالیت های تخریبی این فرقه ضاله بر علیه مبانی اعتقادی مذهب تشیع و همچنین خرابکاری های ضدامنیتی آنها در سطح کشور به حدی است که به هیچ روی نمی توان از کنار آن ساده عبور کرد.

سیدکاظم موسوی؛ کارشناس فرقه ها و مکاتب انحرافی در همین زمینه می گوید:« تشکیل یک سازمان منسجم برای بهائیت به نوعی درس عبرت گرفتن از تجربه بابیت بود. انگلیسی‌ها متوجه شده بودند آن چیزی که منجر به نابودی بابیت شد، فقدان یک سازمان منسجم بود و به همین‌خاطر، اجازه ندادند این خطا در جریان بهائیت تکرار شود و با کمک به ایجاد ساختاری تشکیلاتی، آن را جبران کردند.» حالا مرکز هدایت این فرقه ی انگلیسی در حیفا در اسرائیل واقع شده است.

عبدالله شهبازی، پژوهشگر مسائل تاریخی اخیراً طی جوابیه ای به یادداشت محسن کدیور با عنوان «با بهائیان چگونه برخورد کنیم؟» می نویسد:
«آیا بهائی می‌تواند بدون عضویت در تشکیلات بیت‌العدل حیفا بهائی باشد؟ و در صورتی که فرد بهائی بهره‌مندی خود از حقوق شهروندی ایران را منوط به رسمیت شناختن تشکیلات حیفا کند وظیفه دولت چیست؟ شاید آقای کدیور مطلع نیستند که از منظر بهائیان دستورات بیت‌العدل فراتر از قوانین جاری دولت متبوع است. برای حل این تناقض چه باید کرد؟ آیا پذیرش «دولت در دولت» با حق حاکمیت ملی در تعارض نیست؟»

فرقه بهائیت، یک تشکیلات فوق العاده انحصاری و بسته، با اهدافِ سیاسی-تشکیلاتی مشخص و در جهت منافع اسرائیل است.

عبدالله شهبازی در زمینه دیدار اخیر فائزه هاشمی با سرکردگان بهائیت می نویسد:

« دیدار خانم هاشمی با یکی از این هم‌ بندان سابق که اخیراً به مرخصی آمده (فریبا کمال‌آبادی عضو «جمعیت یاران»‌ که در غیاب «محفل ملی روحانی» هدایت سازمان بهائیت را در ایران به دست داشت) و پخش وسیع تصویر این دیدار و موج گسترده ناشی از آن نیز قطعاً تصادفی نیست.

موضعگیری صریح مقامات دولتی نیز می تواند در شفاف شدن مسائل برای افکار عمومی کشور نقش مهمی داشته باشد. علی الخصوص اینکه شخص رئیس جمهور، علاوه بر اینکه ملبس به لباس روحانیت هستند، سراسر زندگی سیاسی خود را در نهادهای امنیتی کشور سپری کرده، طبیعتاً شناخت دقیقی از ماهیت و اهدافِ شوم این فرقه ضاله دارند.

برخی از مراجع معظم تقلید نیز که همواره در حراست از حریم مقدس تشیع زبانزد بوده اند، این بار ترجیح داده اند در برابر ترویج رسمی بهایی گری از سوی دختر اکبر هاشمی سکوت کنند!

در بین مراجع عظام تقلید نیز آیت الله مکارم شیرازی به عنوان اولین فرد، موضع سختی در رابطه با اقدام شنیع فائزه هاشمی اتخاذ نمودند. مسئله ای که با کمال تاسف و تعجب، با حمله جریانات غربگرا به این مرجع تقلید در شبکه های اجتماعی همراه بود. این در حالی بود که تا پیش از این، آیت الله مکارم به عنوان یکی از مراجع حامی برجام، از سوی همین جریان تقدیس می شد!