بیش از 50هزار آلبانیایی که بعضی از آنها از کوزووو آمده بودند، در میدان اصلی شهر تیرانا جمع شدند تا به تیمی که از ایروان با پیروزی برگشته بود، خوشامد بگویند. ادی راما، نخست وزیر آلبانی، هم در این جمع پرشور حضور داشت.
معمار موفقیت‌های آلبانی بی‌تردید جیانی دی بیازی است؛ مربی ایتالیایی که تیمی بسیار مبارز ساخته است؛ با استفاده از بازیکنانی که بعضی از آنها را از نقاط مختلف اروپا پیدا کرده است. خانواده‌های این بازیکنان در زمان جنگ‌های داخلی آلبانی در دهه 90 از این کشور فرار کردند اما فرزندانشان حالا برای این تیم به میدان خواهند رفت.
دی‌بیازی ترسی برای استفاده از بازیکنان جوان نداشت و خیلی از آنها را متقاعد کرد تا به جای بازی برای تیمهای ملی دیگر پیراهن آلبانی را به تن کنند.
این تیم ستاره ویژه‌ای ندارد اما به اندازه کافی بازیکن خوب در اختیار دارد که بتواند حریفی سرسخت برای سایر تیمهای اروپایی باشد. در 18ماه گذشته آلبانی نتایج درخشانی کسب کرد، آنها با تنها یک گل مغلوب پرتغال شدند، در پاریس با فرانسه 1 ـ 1 مساوی کردند و در تیرانا توانستند شاگردان دیدیه دشان را یک ـ صفر شکست بدهند.
پس چندان عجیب نیست که دی‌بیازی در آلبانی از چنین محبوبیتی برخوردار شد که شهروندی آلبانی به او داده شد. او در این‌باره گفته:«داستان پاسپورت آلبانی تنها می‌تواند انگیزه من را بیشتر کند تا به مسیری که در آن قرار دارم، ادامه بدهم. مطمئنم که رویا آلبانیایی‌ها اینجا به پایان نمی‌رسد.»
در ابتدا، کمیته انضباطی یوفا تصمیم گرفت هر دو تیم را 3 ـ صفر بازنده اعلام کند، اما دوکا به دادگاه حکمیت ورزشی فرجام‌خواهی کرد و این دادگاه به سود آلبانی رای داد. نتیجه‌ای که این تیم را در جاده صعود قرار داد.
آرماند دوکا، رئیس فدراسیون فوتبال آلبانی، نیز در صعود تاریخی این تیم نقش بسزایی داشت. او نه تنها تمام تلاشش را به خرج داد تا این تیم از تمام امکانات تمرینی مناسب برخوردار باشد، بلکه نقشی کلیدی در پیروزی حساس مقابل صربستان ایفا کرد. در دیدار معروف آلبانی و صربستان که به "نبرد بلگراد" مشهور شد، در دقایق پایانی نیمه اول هواداران صرب که از دیدن پرچم "آلبانی بزرگ" که توسط یک پهباد حمل می‌شد، عصبانی شده بودند، به درون زمین حمله کردند.
اولین دیدار آلبانی در یورو مقابل سوئیس خواهد بود و با توجه به اینکه هر دو تیم بازیکنان آلبانیایی و کوزوویی تبار زیادی در ترکیبشان دارند، مطمئنا دیدار جذابی خواهد شد. از جمله برادران ژاکا که یکی از آنها یعنی تولانت ژاکا برای آلبانی بازی می‌کند و برادر کوچکتر، گرانیت ژاکا برای سوئیس.
آلبانی در دیدار دوم به مصاف فرانسه خواهد رفت و امیدوارند که نمایش‌های خوب‌شان در دیدارهای دوستانه اخیر مقابل خروس‌ها را بار دیگر تکرار کند. حریف سوم رومانی است که همیشه حریف دشواری برای این تیم بوده است.
البته تیم آلبانی یک فاکتور مهم هم در این رقابت‌ها در اختیار دارد؛ آن هم حمایت هوادارانی است که از سراسر اروپا به فرانسه می‌روند تا از تیمی حمایت کند که به سمبل بزرگ اتحاد ملی برایشان تبدیل شده است.
نظرات درباره آلبانی:
آرماند دوکا، رئیس فدراسیون فوتبال آلبانی: ما برای اولین‌بار در تاریخ به این رقابت‌ها صعود کردیم بنابراین تقریبا به هدفمان رسیدیم زیرا ما در بین بهترین تیمهای اروپا قرار داریم اما باید در فرانسه کاری بکنیم زیرا توانایی‌های خوبی داریم.
ما باید هرکاری می‌توانیم برای خوشحال کردن هوادارانمان انجام دهیم، باید تا جایی که می‌توانیم پیش برویم. ما در حال حاضر هیچ هدف از پیش تعیین شده‌ای نداریم بازیکنان ما تحت فشار نیستند به آنها گفته‌ایم که باید از اینکه به فرانسه می‌روند خوشحال باشند و تمام تلاششان را بکنند تا یک بازی خوبی ارائه بدهند.
آلبانی چطور بازی می‌کند؟
وقتی جیانی دی‌بیازی هدایت آلبانی را برعهده گرفت در ابتدا از سیستم 2ـ4ـ4 استفاده کرده اما او خیلی زود به این نتیجه رسید که به حضور یک بازیکن دیگر در خط میانی نیاز دارد.
مثلث میگین باشا، لدیان مموشای و تولانت ژاکا، نظم و انسجام خط میانی آلبانی را فراهم می‌کند. اودیسه روشی مسئولیت حمله از سمت راست خط میانی را برعهده دارد و ارمیر لنیانی که توانایی بازی به عنوان مدافع کناری را هم دارد در سمت چپ خط میانی قرار می‌گیرد.
این 5 هافبک پشت سر تک مهاجمی بازی می‌کنند که احتمالا سوکول سیکالشی است. گزینه‌های جانشینی او هم بکیم بالای یا آرماندو سادیکو هستند.
شکلزن گاشی که یک مهاجم گلزن برای بازل در لیگ سوئیس است می‌تواند پشت مهاجم اصلی بازی کند و به دی‌بیازی این امکان را بدهد که با سیستم هجومی‌تر 1ـ1ـ4ـ4 به میدان برود. هرچند او گاهی ترجیح می‌‌دهد از گاشی به عنوان جانشین روشی در سمت راست استفاده کند که نشانه اندیشه‌های تدافعی اوست. السید هیسای، مدافع ناپولی، بازیکن بسیار مهمی در سمت راست خط دفاعی آلبانی است که معمولا در ضدحملات از کناره‌ها حرکت می‌کند؛ در مقابل آنسی آگولی در سمت چپ نفوذهای کمتری دارد.
اتریت بِریشا، دروازه‌بان مطمئن آلبانی است که در لاتزیو بازی می‌کند و در 8 دیدار تیمش در مقدماتی یورو حضور داشته است.
لوریک کانا، کاپیتان آلبانی و رکورددار بازی‌های ملی این کشور، هم زوج مستحکمی با مرگیم ماورای در قلب خط دفاعی شکل داده است. فرردیک زسلی، کاپیتان زیر 17 ساله‌های سوئیس که در سال 2009 قهرمان جهان شد، در نوامبر گذشته توسط دی‌بیازی به تیم آلبانی دعوت شد و ممکن است در فهرست نهایی هم جا بگیرد.
میلوت راشیکا پدیده فوتبال آلبانی نیز که در ماه مارس اولین بازی ملی‌اش را انجام داد ممکن است در فرانسه هم این تیم را همراهی کند.
درباره سرمربی:
جیانی دی‌بیازی(ایتالیا ـ سن 59)
او که در دهه 80 در خط میانی تیمهای پالرمو و برشا بازی می‌کرد، بعد از پایان دوره حرفه‌ای به مربیگری روی آورد و توانست تیم‌هایی مانند مودنا و تورینو را به سری A برساند.
او مدتی در اسپانیا سرمربی لوانته بود، دومین دوره حضور او در تورینو ناامیدکننده به پایان رسید و تیمش به دسته پایین‌تر سقوط کرد. آخرین تجربه باشگاهی او با اودنیزه هم تنها چند ماه طول کشید. دی‌بیازی در دسامبر 2011 هدایت آلبانی را برعهده گرفت و این تیم را متحول کرد.
دی‌بیازی از زبان خودش:
1- ما یک پرچم و یک ملت داریم، این‌ها فراتر از مرزها رفته زیرا آلبانیایی‌ها با شور و اشتیاق و عشق به سرزمین مادری، همه جا هستند.
2- وقتی ما رقابت‌های مقدماتی یورو 2016 را آغاز کردیم، کسی به صعود فکر هم نمی‌کرد و قرار گرفتن در رتبه دوم فراتر از رویا بود.
3- وقتی من سرمربی آلبانی شدم، این تیم بازیکنانی مسن و نه چندان خوب داشت. با این وجود، من مطمئن بودم اگر سخت کار کنیم شرایط بهتر خواهد شد.
4- ویژگی آلبانی؟ من تیم بسیار قدرتمندی در اختیار دارم. بازیکنانی که همگی دوست دارند عضوی از این تیم باشند و هرکاری بتوانند برای هم‌تیمی‌هایشان انجام میدهند.
فهرست کامل آلبانی برای یورو 2016:
دروازه‌بان‌ها : اتریت بریشا (لاتزیو)آلبان هوکسا(پارتیزان)، اورگس شهی (اسکندربو)
مدافعان: آرلیند ایتی(فروزینونه)، ناصر عالیجی(بازل)، برات جیمستی(آتلانتا)، مرگیم ماورایج(اف.ث‌کلن)، امیر رحمانی(اسپلیت)،لوریک کانا(نانت)، السید هیسای(ناپولی)، آنزی آگولی(قره‌باغ)، فردریک وسلی(لوگانو)
هافبک‌ها: لیدن مموشای(پسکارا)،اگرسی کاسی(پائوک)،آندی لیلا(جانینیا)،میگژن باشا(کومو)، اودیسه روشی(ریکا)، بوریم کوکلی(زوریخ)، ارمیر لنیانی(نانت)، هرولینگ شالا(اسلووان لیبرچ)، تالانت شاکا(بازل)، امیر ابراشی (فرایبورگ)
مهاجمان: بکیم بالاژ(ریژکا)،سوکال سیکالشی(باساکشهیر)، آرماندو سدیکو(وادوژ)، میلو رشیکا(ویتسه)، شکلزن گاشی(کولورادو راپیدز)
