به نظر می رسد، فقر فرهنگی و عدم انتشار پیام صلح و دوستی در سطح جامعه، یکی از مهمترین عواملی است که باعث شده هر روز بر دامنه فجایع ضد انسانی در اجتماع افزوده شود.
با توجه به اهمیت ویژه نقش آموزش همگانی در ایجاد فرهنگ سازی موثر به بیانی دیگر می توان گفت؛ بخشی عظیمی از این مشکلات را می شود با توجه کافی به اجرای نکات و اهداف استراتژی ۲۰۲۰ حل کرد.
به کارگیری هر سطر از این برنامه، به واقع دارای نکاتی است که موجب حرکت اجتماعی صحیح در مسیر تعادل بویژه برای جوانان و مدیران است و به جرات می توان گفت با بهره گیری از این برنامه می شود بحران های اجتماعی را کاهش داد.
از آنجا که توجه و تمرکز جمعیت، بویژه سازمان جوانان هلال احمر بر احقاق تمام موارد مهم استراتژی ۲۰۲۰ و صلح طلبی بین المللی است، زمانی که آموزش های همگانی در سطوح مختلف، از جمله خدمت رسانی امدادی افزایش یابد و جوانان و دانشجویان در راستای تحقق این امر مهم به صورت موثر وارد عمل شوند قطعا شاهد تاثیر متقابل در تمام اقشار جامعه خواهیم شد.
امداد رسانی صرفا در معقوله امداد و نجات جسمی خلاصه نمی شود، بلکه باید در مسائل فرهنگی و اجتماعی نیز در مواقع لزوم، امداد اجتماعی و فرهنگی صورت بگیرد، البته باتوجه به رشد آگاهی افراد نسبت به اصل انسانیت از نخستین سال های دوران کودکی و آمادگی ذهنی کودکان ها برای یادگیری و ترویج وظایف انسانی، بهتر است که آموزش و پرورش با همکاری جمعیت هلال احمر با برنامه و طرح های ابتکاری، این امر خطیر را به عهده گرفته و نسل جدید جامعه را، به سمت مسیر صحیح زندگی راهنمایی نمایند.
کانونهای دانشجویی هلالاحمر محلی برای تولید و انتشار فرهنگ و اندیشه های انسانی
پر واضح است که ورود به محیط دانشگاه، یعنی حضور در “دنیای پیش از مسئولیتپذیری”، و دنیای کوچک دانشگاه؛ همان فضای آیندهسازی است که برای افراد مختلف جامعه، خالق هیجانات و اتفاقات تلخ و شیرین و عبرتآموز است.
ورود جوانان به عنوان دانشجو به دانشگاه ها تداعی بلوغی تازه برای قرار گرفتن در فضایی مناسب برای نیل به هدف فرهنگ صحیح زندگی و ترویج سبک زندگی متفاوت است. باید توجه داشت که خمیرمایههای انسانی جوان دانشجو پیش از پختهشدن در تنور زندگی روزمره باید در دوره تحصیل در دانشگاه به خوبی ورزیده شود تا در این راستا در محیط فرهنگی و جهت بخشیدن به افکار جامعه موثر واقع شود.
نظریه های متعددی در جهت چگونگی انجام امور فرهنگی و اجتماعی در دانشگاه ها مطرح شده، اما می توان گفت؛ عملکرد صحیح تشکل های دانشجویی هلال احمر و حرکت این تشکل ها در قالب کانون های دانشجویی و انجام فعالیت های اجتماعی هدفمند و سپردن کلیه فعالیت ها و مدیریت امور در کانون های دانشجویی هلال احمر، می تواند هدف جوانان به عنوان مدیران آینده را مححق کند.
و از مهمترین نکات این کانون های بشردوستی، توجه به انتخاب فعالیت صحیح و برنامه ریزی و ساختار تشکیلاتی مناسب است. از این رو هر جوان فعال می تواند در یکی از مسئولیت های کانون، ایفای نقش کرده و سایر جوانان را به کارهای بشردوستی تشویق نماید.
دانشگاه نیازهای علمی دانشجو را برآورده میکند و تشنگی او را در کسب دانش تا حدی برطرف مینماید، اما نمیتوان دانشجو را به صرف کسب گواهی و دانشنامه کارشناسی و کارشناسی ارشد جامعالشرایط کسب فرهنگ صحیح دانست.
جوانان دانشجو یا دانشجویان جوان، هر قدر هم که انرژی خود را صرف مطالعه و تحصیل علم نمایند باز هم به اندازه ی انرژی ذخیره شده دارند که بتوانند آن را در محلی دیگر صرف نمایند.
دانشجو علم را در دانشگاه و درس زندگی و مسئولیت را در حاشیه دوره دانشجویی میآموزد. اما با راهنمایی درست جوان دانشجو، او میتواند درس نوعدوستی را نه در حاشیه، بلکه به موازات تحصیل و علم اندوزی؛ آموخته و حتی فراتر از آن پیش بروند و با فکرهای نو، طرح های تازه ی خود را در مسیر سازنده عملیاتی نماید.
سالهاست که کانونهای دانشجوییِ جمعیت هلالاحمر در دانشگاه ها، حلقه وصل ذهن پرسشگر دانشجویان با مفاهیم بشردوستی هستند. در اینجا، پرورش دانشجو نه بر اساس افقهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی که با نگاهی عمیق تر به افق ها و اهداف بشردوستانه و آرمانهای انسانی پیش میرود.
هلالاحمر با درک تواناییهای جوان دانشجو، فرصت گرانبهایی جهت پیاده کردن افکار بالقوه او فراهم می آورد. و جرات می توان گفت، در کانونهای دانشجویی هلالاحمر خط فکر دانشجویان دیگر تنها در مسیر سختافزارها و نرمافزارها نیست، بلکه بخش عظیمی از ذهن آنان مشغول انتشار و فراگیری ارزشهای انسانی میشود.
* دبیر مجمع کانون های دانشجویی هلال احمر استان تهران