پاسخ جلیلی به پرسش یک دانشجو که رسانه‌های اصلاح طلب آن را سانسور کردند

آقای جلیلی همین تفکرات شما جاده صاف کن ظریف بود. واقعا خیال می کنید یکشبه مردم ایران غیرت خود را از دست دادند و به فروش استقلال برای دلار راضی شدند؟ بگذارید از شما بپرسم که اگر آمریکا همه تعهدات خود عمل می کرد و الان ورود خروج دلار آزاد شده بود به نظرتان برجام قابل دفاع بود؟ خوب مگر زمان طاغوت پهلوی مشکلی برای دلار داشتیم؟ اگر هدفمان دلار چه انقلاب کردید؟ درد واقعی کشور ما امثال خود شما بودند آقای جلیلی. به خدا هیچ انتظاری از امثال روحانی و لاریجانی نبود. اما شما که به عنوان یک حزب اللهی و بسیجی رفتید و پای میز مذاکره با 5+1 نشستید و حق این کشورهای زورگو را برای دخالت در یک مساله داخلی ایران به رسمیت شناختید، بر تمام شعارهای انقلاب اسلامی و بلکه بر شرف انسانی خط بطلان کشیدید. مذاکره زمانی معنی دارد که بین دو طرف برای شیء ثالث باشد. اما اگر با همسایه مذاکره کنید که رنگ ماشین خودتان را تعیین کنی این دیگر مذاکره نیست. امضای سند بردگی است. از شما می پرسم، حتی اگر مذاکرات زمان شما جواب داده بود و مثلا آمریکا نه تنها غنی سازی در ایران را به رسمیت شناخته بود که تازه خودش هم به ما تاسیسات هسته ای می داد به کجا می رسیدیم؟ می رسیدیم به سال 57! به همان نقطه ای که با محمد رضا پهلوی بودیم. کاری که شما کردید دقیقا شبیه کاری بود که یاسر عرفات کرد. عرفات به عنوان چهره انقلابی اصل وجود اسراییل را به رسمیت شناخت و سپس خیال کرد باید برای بازگشت آوارگان یا قدس شرقی چانه بزند و مقاومت کند! شما هم اصل هژمونی نظام سلطه را به رسمیت شناهتید و بعد در قضیه عنی سازی به خیال خودتان مقاومت کردید! حال آنکه هدف ما از روز اول انقلاب استقلال بود نه عنی سازی. غنی سازی را می خواستیم که روی پای خود بایستیم و راه را بر زیاده خواهی اجنبی ببندیم. چه شد که کارمان به آفتابه خرج لحیم کشید و پذیرفتیم که برای غنی سازی باید با همان قدرتهای بزرگ مذاکره کنید؟ فرق شما با ظریف فرق عرفات با ابومازن است. پس بیهوده ادای انقلابی را در نیاورید و به حضرات پا منبریهایتان هم بگویید که اساسا دیپلمات انقلابی وجود خارجی ندارد. اگر واقعا انقلابی بودید فریاد می زدید اصلا به خارجیها چه مربوط که امر داخلی مادخالت کنند؟