به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران به نقل از مشرق، اصغر فرهادی هر چند در برابر رسانه‌های داخلی ترجیح می‌دهد از وجه خانوادگی و انطباق مفاهیم با هنجارهای خانواده ایرانی سخن بگوید اما در برابر رسانه‌های خارجی چهره دیگری از خود به نمایش می‌گذارد که روشنفکرانه‌تر است.
او در حالی که در گفت‌وگو با خبرآنلاین از اتهام ضدغیرت بودن فیلم برائت می‌جوید (جوی درست شده است که گویا این فیلم مدافع غیرت نداشتن و گذشت نسبت به متجاوز است. اصلاً این‌گونه نیست. آدم‌هایی که فیلم را دیده‌اند، غالباً گفته‌اند چنین حاشیه‌ای به فیلم نمی‌چسبد. بحث، بحث حریم خصوصی است و بارها درباره آن صحبت می‌شود. حریم خصوصی که عماد به آن اعتقاد دارد.)
در عین حال در گفت‌وگوی رسانه‌ای خود در خارج از ایران ترجیح می‌دهد منظومه فکری خود را با وضوح بیشتری به نمایش بگذارد: «استفاده نکردن از میزانسن و طراحی لباس‌های تند و براق برای به تصویر کشیدن فاحشه موجود در فیلم به دلیل سانسور نبود. به علت احترامی بود که برای شخصیت این فاحشه قائل بودم و نمی‌خواستم درباره آدم‌هایی که چنین کاری می‌کنند درگیر کلیشه شوم. ترجیح دادم او را به عنوان یک آدم قابل احترام نشان بدهم، چون این برداشت من از روسپی‌گری است. من به آنها به چشم افرادی که به دیگران صدمه می‌زنند نگاه نمی‌کنم؛ آنها از کسی دزدی نمی‌کنند یا به کسی غیر از خودشان آسیب نمی‌رسانند. آنها تصمیم گرفته‌اند خرج زندگی‌شان را با استفاده از بدنشان دربیاورند، بنابراین من برای این آدم‌ها ارزش قائلم و می‌خواهم سعی کنم آنها را به شکل محتاطانه‌تر و منصفانه‌تری به تصویر بکشم. اگر مساله فقط سانسور بود فکر می‌کنم که اگر فاحشه‌ای را به شکل کلیشه‌ای یا اغراق‌آمیز نشان می‌دادم کمتر ایراد می‌گرفتند. هرچند، چیزی که در اینجا وجود دارد بسیار حساس‌تر، انسانی‌تر و پیچیده‌تر است. بنابراین من با روسپی‌گری، به عنوان یک مساله انسانی، مشکل بیشتری خواهم داشت تا با تصویری که از آن ارائه می‌شود.»
