به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران، «کبری آسوپار» در روزنامه «جوان» و در واکنش به سخنان اخیر یک عضو شورای شهر تهران نوشت:
در گوگل نام فامیلی عبدالحسین مختاباد، عضو شورای شهر تهران را جست‌وجو می‌کنم، صفحه اول تمامی نتایج داده شده، مربوط به دانلود آلبوم‌های موسیقی و تصنیف‌های اوست. فقط در یک مورد مطلبی هست که حضور خواننده‌ها در شورای شهر پایتخت را به استهزا گرفته است.
عبدالحسین مختاباد، عضو شورای شهر تهران به کمک شهرداری تهران به هیئت‌های امام حسین(ع) در آستانه ماه محرم معترض است. او در جلسه علنی شورای شهر پایتخت، با اشاره به برگزاری نمایشگاه عطر سیب می‌گوید: «نهضت امام حسین(ع) را مردم اداره و از امکانات خود برای عزاداری استفاده می‌کنند. اینکه میلیاردها تومان پول بگذارند برای هیئت‌ها اشتباه است و جلوی این موضوع باید گرفته شود. اگر مدیریت شهری قصد دارد به هیئت‌ها کمک کند، اعلام می‌کردند دو روز حقوق مدیران شهرداری و اعضای شورای شهر برای کمک به هیئت‌های عزاداری اختصاص یابد؛ نه اینکه از بیت‌المال هزینه کنند.»
مدلی که مختاباد برای اداره هیئت‌های مذهبی در ذهن دارد و ارائه می‌کند، بی‌آنکه متوجه باشد، همان مدلی است که در دوران پهلوی دوم در مورد جلسات مذهبی در ایران پیاده می‌شد؛ یعنی دولت مانع برگزاری نیست، ولی کمک هم نمی‌کند و مردم خودشان با هزینه خود جلسات مذهبی را اداره می‌کنند، اما حساب حکومت اسلامی حتماً جداست و این نکته‌ای است که عضو شورای اسلامی شهر تهران در ازدحام دغدغه‌های جناحی فراموش کرده است. در مقدمه قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است: «رسالت قانون اساسی این است که زمینه‌های اعتقادی نهضت را عینیت بخشد و شرایطی را به وجود آورد که در آن انسان با ارزش‌های والا و جهانشمول اسلامی پرورش یابد» و بعد با توجه به اصول اول و دوم قانون اساسی، وظیفه حکومت برای تربیت اسلامی آحاد جامعه مشخص می‌شود. با توجه به چنین وظایفی است که برای نهادهای مختلف حکومت در جمهوری اسلامی بودجه فرهنگی در نظر گرفته می‌شود و آن بودجه در مسیر ترویج فرهنگ اسلامی هزینه می‌شود. معاونت فرهنگی شهرداری تهران نیز در همین چارچوب عمل می‌کند و در واقع برگزاری برنامه‌های فرهنگی از وظایف این معاونت است.
آنچه هم که گفته شده از حقوق مدیران شهرداری کسر شود، یحتمل مزاح بوده؛ چه آنکه مالکیت شخصی در جمهوری اسلامی محترم شمرده می‌شود و نمی‌توان در حقوق ماهانه افراد تصرف کرد یا آنان را مجبور به کار خیر نمود. حقوق افراد برای برگزاری برنامه‌های فرهنگی نیست، بلکه بخش اعظمی از بیت‌المال مسلمین باید صرف اشاعه فرهنگ اسلامی شود و این موضوع عجیب و غریبی نیست.
اختلافات سیاسی مختاباد با شهردار تهران بر کسی پوشیده نیست، گرچه سالن‌های رایگانی که از سوی شهرداری برای تمرین هنرمندان در اختیارشان قرار می‌گرفت، به اذعان خود مختاباد، در اختیار او هم قرار گرفته و آنجا نگرانی‌ای از هزینه شدن بیت‌المال مسلمین نداشته است. اختلاف سیاسی با شهردار تهران نباید ما را به ایرادگیری از ریز و درشت اقدامات او برساند، اگر هم به چنین جایی رسیدیم، حداقل وقتی نام هیئت عزاداری اباعبدالله(علیه‌السلام) آمد، متوقف شویم و برای زدن مخالف سیاسی، جلوی اعتقادات مسلم خودمان نایستیم. اگر با محمدباقر قالیباف مشکلی هست، با خود او تسویه کنید و دامنه دعواهای جناحی‌تان را به هیئت‌های مذهبی نکشید. اگر هم با مواضع سیاسی مداحان مشکل دارید، با همان‌ها مشکل را حل کنید و دیوار حائل کمک به اشاعه فرهنگ حسینی نشوید که از قضا وظیفه نهادهای حکومت اسلامی کمک به چنین ترویجی است.
شوراهای اسلامی، تنها انتخابات بدون نظارت استصوابی ایران است که نتیجه‌اش حضور افراد بدون تخصص اداره شهر در شورای شهر پایتخت است. نتیجه این حضور غیرتخصصی، ایراد چنین سخنان جناحی و سیاسی است. اشتباه، هزینه از بیت‌المال برای ترویج فرهنگ عاشورا نیست، اشتباه حضور بی‌تخصص مدیریت شهری در بزرگ‌ترین و مهم‌ترین شهر ایران است.
