به گزارش خبرنامه دانشجویان ایران به نقل از مهر، فضلی نژاد، سردبیر سابق مجله عصر اندیشه در همایش «اندیشه امین» که در سالروز شهادت سیدمرتضى آوینى و صیاد شیرازى برگزار شد، گفت: «انقلابى» به اقتضاى حقیقتگرایى خود، پوپولیست نیست؛ به اقتضاى واقعگرایى خود، سورئالیست نیست؛ به اقتضاى عملگرایى خود، متوهم نیست؛ به اقتضاى آرمانگرایى خود، منفعل نیست؛ و به اقتضاى مردمگرایى خود، اشرافى نیست. بنابراین، «انقلابى» یک کنشگر جامع و مانع است که هر جزیى از فکر و عمل آن با یکدیگر در داد و ستد است و رابطه دیالکتیک دارد. انقلابى در عین حال بازیگر (اکتیویست) است و در صحنه عمل فعال و تحلیلگر هم هست و از حیطه نظر جدا نیست. انقلابى البته در عین بازیگرى و تحلیلگرى، تماشاگر نیز هست و میتواند از فراز و فراى مناسبات مستقر، به جهان و جامعه نگاه کند و این نوع نگاه به او «بصیرت» مى بخشد.
فضلىنژاد اظهار داشت: انقلاب تمدنساز است. انقلاب هاى علمى و دگرگونى هاى تمدنى هیچ گاه محصول محافظهکاران چپ و راست نبوده است. انقلاب هاى علمى و فکرى را در غرب و شرق نوابغ جسورى پدید آوردهاند که جرائت شکستن کلیشههاى فکرى و تابوهاى نظرى را داشتهاند و مرعوب جو و جامعه نشدهاند. انقلابى؛ شهید چمران، شهید آوینى، شهید تهرانی مقدم، شهید احمدى روشن و دیگر دانشمندان از جان گذشته ما بودند که از زمان و مکان فراتر رفتند و به یک معنا، عهد (عصر) خود را شکستند. آنها با اینکه به نسلها و افکار مختلف تعلق داشتند، اما دانستند که ایران در نسبت با دیگر کشورها چند وضعیت استثنایی دارد. وضعیت ایران هم تمدنی است؛ به این معنی که جز معدود کشورهای جهان است که یک «تمدن زنده» درون خود دارد و از حیث ژئوپلتیک و هژمونیک نیز صاحب موقعیتی طلایی است.
وی با بیان مصائب تفکر انقلابى در نیم قرن گذشته ادامه داد: این انقلابى همیشه متهم نیز هست؛ متهم است به همه آنچه که با آن مخالفت مىورزد و درد روزگار همین است. متهم است به افراطى گرى و تندروى، در حالى که رهبران فکرىاش پنهان و آشکار او را از رادیکالیسم منع کرده اند و همه اصول و فروع انقلابیگری، تنها برپایه عقلانیت و اخلاق بنا گشته است. انقلابی امروزه به قشرىنگرى و سطحىاندیشى و بى اخلاقى متهم است ؛ در حالى که در تمدن و تاریخى فرزانه بالیده است و هستى و معنا را با عمق جان درک میکند.
سردبیر سابق مجله عصر اندیشه گفت: انقلابى متهم است به شعارزدگى و بىعملى، در حالى که اوست که همواره هزینه میدهد، هم براى آرمان خود و هم براى جامعهاش؛ جامعه اى که هرچند مطلوب و مقبول او نیست، اما براى تکامل و تعالىاش تا پاى جان کار میکند و پیش میرود. این است که به درستى گفتهاند انقلابى مظلوم است، مانند شهید آیت الله بهشتى که تنها شهادت میتوانست پرده از عمق مظلومیتش بردارد. انقلابى میداند که چه بسا زمین و زمانه اش او را در این عهد و عصر نپذیرند و شاید همین خودآگاهى است که جسورترش میکند.
فضلىنژاد با تاکید بر اینکه شعار بس است و باید اندیشه و عمل را به هم پیوند دهیم، اضافه کرد: جامعه ما گرچه در توصیف و تبیین اندیشه انقلابی و صورتبندی آن قدری کوشا بوده است، اما با عمل انقلابی فاصله بسیاری داریم. باید منظومه معرفتى انقلابىگرى را به روایت امام و رهبرى بیشتر تبیین کنیم تا از دل اندیشه انقلاب، عمل انقلابى نیز زاده شود و گسترش یابد. اگر بدون اندیشه عمل کنیم، شکست میخوریم و اگر بدون معرفت و منطق و فلسفه، اندیشه کنیم به قهقرا میرویم.
نویسنده کتاب «ارتش سرى روشنفکران» با واکاوى «تئورى دولت در ایران معاصر» اظهار داشت: گمان میکنم بزرگترین دشمنان امروز انقلابىگرى در جامعه ایران پوپولیسم و سرمایه دارى است؛ آن هم سرمایه دارىِ رانتى که بدخیمترین شکل لیبرالیسم به شمار میرود و دست کم در اندیشه سیاسى ۵ دولت از ٧ دولت پس از جنگ تحمیلى بروز و ظهور داشته است. از این جهت، جامعه و دیوان سالارى ما، جز در دوره بسیار محدودى که حداکثر ٤ سال از این ٢٤ سال را شامل میشود، عقلانیت انقلابى را تجربه و لمس نکرده یا بسیار گزینشی و محدود با آن روبهرو شده است.
فضلى نژاد افزود: با این همه، امروزه پوپولیستها و لیبرالیستها به مردم القا میکنند که «تئورى دولت دینى» شکست خورده و آنچه از دل انقلاب بیرون آمده چیزى جز این دیوانسالارى ورشکسته نیست که امروزه مردم را در تنگناهاى دشوار قرار داده است، در حالى که انقلابیون براى کاربردىسازى تئورى دولت و نظم مطلوب خود، کمترین زمان را نسبت به دیگر جریان هاى فکرى، فرهنگى و سیاسى در اختیار داشتهاند، اما گویى انقلابیون باید به سبب دفاع از اندیشه انقلاب، هزینه هاى تئوریک و پراتیکِ آزمون و خطاى دیگر جریان هاى رقیب را نیز بپذیرد، چرا که طیف هایى از جامعه توان تفکیک این جریان ها از یکدیگر را ندارند.
این پژوهشگر علوم انسانى ضمن بازخوانى جریان سرمایه دارىِ رانتى در دولت هاى کارگزاران، اصلاحات و اعتدال گفت: از ٧ دولت بعد از جنگ تحمیلى، دست کم پنج دولت در اختیار تکنوکرات ها بوده است و دولت دهم نیز ترکیبى از انحراف و اصلاحات بود. انقلاب به بن بست نمیرسد، اما اگر امروز در سیستم بوروکراسى ما بنبستى وجود دارد، ناشى از التقاط هاى نظرى و عملى است، نه محصول انقلابىگرى.
فضلى نژاد در پایان گفت: پوپولیسم احمدى نژاد، عوام را فریب میدهد و پوپولیسم روحانى، سادهلوحان را، حتى اگر از خواص یا روشنفکران باشند. در این میان، مظاهر این پوپولیسم، یعنى هم آنارشیسم التقاطى و هم لیبرالیسم غربگرا، عدالت را قیچى مىکنند. بنابراین انقلابیون نباید از تبیین نظرى و ایدئولوژیک غافل بمانند و اشتباه است اگر همه انرژى خود را معطوف به بازى هاى سیاسى روزمره کنند.
خاطرنشان می شود، در همایش «اندیشه امین» که از ساعت ٢١ تا ٢٣ شب گذشته در آمفی تئاتر مرکزی دانشگاه افسری امام حسین (ع) و همزمان با سالگرد شهیدسیدمرتضى و شهید صیادشیرازى برگزار شد، ١٥٠٠ نَفَر از دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه افسرى امام حسین (ع) حضور داشتند.