به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در همین خصوص محمد جعفری در یادداشتی به بررسی وضعیت افکار عمومی و فضای حاکم بر رسانه ها طی روزهای اخیر پرداخته است: با مروری بر سوگیری‌های روزهای اخیر رسانه‌ها و افکار عمومی این سوال به طور جدی مطرح است که طی یک هفته گذشته کانون توجه‌ها معطوف به کدام مسئله بود؟ رکود عمیق حاکم بر فضای اقتصادی؟ سونامی بیکاری در دولت یازدهم؟ تعطیلی‌های گاه و بی‌گاه کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی؟ بی سر و سامانی نظام بانکی؟ بحران مسکن؟ نیمه تعطیل شدن هیئت دولت؟ یا مواردی از این دست؟
این روزها رسانه‌ها، کارشناسان و صاحبنظران، دولت را به خوبی مورد عنایت قرار دادند اما نه در حوزه اقتصاد! به جرأت می‌توان ادعا کرد موضوع پخش زنده یا ضبط شده مناظرات انتخاباتی چند روزی کل فضای افکار عمومی و رسانه‌ها را در نوردید و مسأله اصلی که ناکارآمدی‌های اقتصادی و مطالبات معیشتی جامعه بود به حاشیه رفت.
در این خصوص به هیچ وجه دور از ذهن نیست تلاش‌های دولت برای پخش غیر مستقیم مناظرات و در نهایت همراهی با افکار عمومی در موافقت با پخش زنده، از اساس یک بازی از پیش طراحی شده بوده باشد.
روحانی به خوبی می‌دانست که چنانچه پخش ضبط شده مناظرات به پای دولت نوشته شود لااقل حول مقوله آزادی و حقوق شهروندی –که از قضا یکی از مهمترین محورهایی است که برای گسترش پایگاه رأی خود در طبقه متوسط شهری حساب ویژه‌ای بر روی آن باز کرده- در موضع انفعال قرار می‌گیرد.
در صورت صحت این فرضیه باید گفت دولت بعد از چند روز که افکار عمومی به کلی سر کار رفت به پخش زنده تن داد و در مقابل نیز منتقدین سرخوش از پیروزی حاصل شده چند روز از زمان طلایی خود را از دست دادند. غافل از آنکه رقیب، چند روزی از زیر فشار موجود شانه خالی کرده و به مرخصی رفته بود!
اولویت یاران روحانی انحراف تمرکز جامعه از مسئله اصلی و فرار از پاسخگویی است. بی‌تردید مواجهه و رویارویی با فضاهایی از این دست برای روحانی و تیم عملیات روانی او به مراتب ساده‌تر از پاسخ دادن به ناتوانی ملموس دولت در حل مشکلات اقتصادی است و مسلما دولت یازدهم ترجیح می‌دهد این زمان محدود به دفع حمله‌های راحت‌تر بگذرد. بر همین اساس آنها در صددند با مین‌گذاری بر سر راه افکار عمومی تا حد ممکن در زمان باقی مانده تا انتخابات تولید مسئله کند.
فراموش نکنید همه اینها در شرایطی است که کمتر از یک ماه به انتخابات مانده و این زمان بسیار کوتاه است. در همین مدت کوتاه البته یک بار دیگر نیز به واسطه شیرین‌کاری محمود احمدی‌نژاد، چند روزی نوک پیکان توجه‌ها از بی‌کفایتی دولت یازدهم و ناکارآمدی‌های آن در عرصه‌های مختلف کنار رفت و این مسئله اصلی باز در سایه آن مسئله فرعی قرار گرفت.
این یک زنگ خطر جدی است. هم اکنون هیچ موضوعی نباید در در اولویتی بالاتر از مقوله اقتصاد و عملکرد دولت در این زمینه قرار گیرد و همه چیز در حاشیه آن تعریف می‌شود.
لذاست که چنانچه نیروهای انقلابی هوشیار نباشند چند صباح باقی مانده نیز به همین روال خواهد گذشت و بدیهی است که در این صورت هیچ چزی برای روحانی گواراتر از این غفلت عمومی نخواهد بود.
1396/02/04 - 13:00
