موسوی خوئینی‌ها که به مرد خاکستری و پشت پرده اصلاح‌طلبان معروف است، در توجیه رفتار دوگانه و پارادوکسیکال اصلاح‌طلبان و تفاوت در گذشته و آینده این جریان اینگونه توجیه کرده است که "آیا این گروه دوم همان گروه اول بودند؟ و اگر هم چنین بوده است، آیا آنان امروز اصلاح‌طلب هستند که باید اصلاح‌طلبان به آن پاسخ دهند؟ ملاحظه می‌کنید که یک روز یک عکس پاره می‌شود، اصلاح‌طلبان باید پاسخگو باشند؛ یک روز عده‌ای هیجان‌زده نمایش داده می‌شوند که گویا شعاری تند می‌دهند، باز اصلاح‌طلبان باید پاسخگو باشند. شگفت‌آورتر از همه اینکه خیمه عزاداری امام حسین علیه‌السلام آتش زده می‌شود و آن را به‌پای اصلاح‌طلبان می‌گذارند!"
در جواب آقای موسوی خوئینی‌ها باید گفت که هنوز حوادث فتنه 88 به فراموشی سپرده نشده و مسلماً اغتشاش‌گران سال 88 مورد حمایت جریان اصلاح‌طلب بودند. آنها به حمایت از ادعای افرادی به خیابان‌ها آمدند که یکی از آنها دبیرکل سابق مجمع روحانیون و دیگری کاندیدای مورد حمایت این تشکل در سال 88 است. اگر سران فتنه به نتیجه انتخابات تمکین می‌کردند قطعاً حوادث تلخ سالهای 88 پیش نمی‌آمد که در آن تصویر امام راحل پاره شود و یا به خیمه عزای امام حسین(ع) جسارت کنند.
هرچند سران فتنه به انتخاب ملت ایران تن ندادند اما شخصیت‌های برجسته جریان اصلاح طلبی هم زیر بار تن دادن به خواست مردم نرفتند. مجمع روحانیون تشکلی که موسوی خوئینی ها دبیرکلی آن را برعهده دارد در روز 23 خرداد 88 با صدور بیانیه‌ای خواستار ابطال نتایج انتخابات ریاست جمهوری شد.
در روز 27 خرداد 88 این تشکل برای روز شنبه (فردای برگزاری نماز جمعه مقام معظم رهبری) درخواست راهپیمایی کرد و در حالی که انتظار می‌رفت بعد از ظهر جمعه خبر لغو تجمع غیرقانونی مجمع روحانیون مبارز در صدر اخبار قرار گیرد، اما سکوت مجمع نشان از خواست آنها مبنی بر ادامه اغتشاشات حکایت می‌کرد.
به‌جز برخی وابستگان به سرویس‌های خارج کشور، مابقی دستگیرشدگان حوادث 88 شخصیت‌های برجسته جریان اصلاحات بودند. از جمله یکی از اعضای مجمع روحانیون که در اعترافاتش گفته بود "یکی از کارهای ما تمرین نگه داشتن گسترده مردم در خیابان‌ها در چارچوب تقلب بود که می‌توانست معنا پیدا کند."
دبیرکل مجمع روحانیون مبارز در ادامه جوابیه خود نوشته است "آیا باورکردنی است که حتی جدی‌ترین مخالفان جمهوری اسلامی در ایران دست به چنین عمل منفوری بزنند؟ چنین اقدام خصمانه کوری تنها از جماعت داعش ساخته است و جریان اصلاح‌طلبی (با همه گستردگی طیف) قطعاً نمی‌تواند رستنگاه این جماعت باشد، ولی ملاحظه می‌کنید که با همه ابهاماتی که در علت وقوع آن حادثه زشت وجود دارد، باز هم از اصلاح‌طلبان می‌خواهند که به آن پاسخ دهند."
جای خوشحالی است که سید محمد موسوی خوئینی‌ها پس از گذشت 8 سال به «داعشی» بودن رفتار حامیان فتنه اشاره کرده است. با این حال وی نمی‌تواند از زیر بار حمایت اصلاح‌طلبان از فتنه گران شانه خالی کند. این رفتارهای داعشی تنها در عاشورای سال 88 رخ نداد بلکه قبل‌تر از آن نیز در روز قدس و همچنین حمله به مسجد لولاگر شاهد آن بودیم.
در آن زمان اصلاح طلبان نه تنها واکنشی نشان ندادند که حتی با سکوت و یا در برخی موارد حمایتشان بر آتش فتنه دمیدند و مسلماً مسئولیت پاسخگویی آن حوادث برعهده آنها است. برای مثال بیانیه‌های پی در پی مجمع روحانیون مبارز از خرداد تا بهمن 88 شاهد این مدعاست.
آنها در تاریخ 25 مرداد 88 از ادعای تجاوز جنسی مهدی کروبی اعلام حمایت کردند و در 25 آذر نیز مجمع روحانیون مبارز با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد "ما به آن افراد و گروه اندک که خواسته‌ها و شعارهای خود را از مردم جدا کرده‌اند توصیه می‌کنیم که شما هم به صفوف اکثریت عظیم دانشجویان بپیوندید که خواست آنان خواست اکثریت عظیم مردم ایران است."
بهتر است که امثال موسوی خوئینی‌ها به‌جای توجیه رفتارهای غلط گذشته خود یک بار برای همیشه به اشتباهاتشان اذعان کنند و فتنه‌ای که 8 ماه قصدش براندازی نظام بود را بپذیرند و به‌جای حمایت از رفع حصر سران فتنه درصدد رفع خسارت‌هایی باشند که در آن 8 ماه بر کشور وارد شد.
