درادامه به وجوه مثبت و منفی طرح ضربتی وام ازدواج می‌پردازیم:
درابتدا با توجه به اهمیت خانواده و اینکه معمولا در اکثر مشکلات و ناهنجاری های اجتماعی ریشه خانواده ملموس است؛ اختصاص تسهیلات و بستر مناسب جهت ازدواج امری بدیهی و لازم است.
به نظر می‌رسد با توجه به عنوان وام ازدواج«ضربتی»، این طرح، تحولی هر چند مقطعی، در زمینه ازدواج را مد نظر دارد؛ مورد دیگر که باعث تمایز این طرح شده، عامل توجه بیشتر به شهرستان‌ها و مناطق محروم است. توجه بیشتر و اولویت به مناطق محروم به دلیل، بالا بودن میزان ازدواج و فرزندآوری در این مناطق و کم بودن آمار طلاق، نکته ای بوده که از چشم طراحان طرح وام ضربتی پنهان نمانده است.
تقلیل ضامن به یک نفر، افزایش چشمگیر مبلغ اعطای وام، امتیاز بیشتر به بانکها درصورت اعطای وام به مناطق محروم و تلاش برای ناامید بیرون نرفتن متقاضیان همه و همه در جهت از بین بردن معایب وامهای معمول و یک کلام: راه اندازی کار مردم است.
اما این طرح درکنار همه محاسن و توجه ویژه به بنیاد خانواده، داری معایبی است که بدان می پردازیم:
توجه به اقشار ضعیف و شهرستان‌ها اگرچه امری مثبت و قابل دفاع است، اما به دلیل نادیده گرفتن ظرفیت عظیم ازدواج در شهرهای بزرگ و طبقه متوسط، خالی از اشکال نیست؛ هرچند با شاید برخی بگویند با توجه به آمار بالای نرخ طلاق در مناطق شهری و شهرهای بزرگ، بهتر است که هدف گذاری اولیه برای مناطق محروم صورت بگیرد.
با توجه به افزایش روز افزون قیمت ها و گرانی های افسار گسیخته در بخش های مهم همچون مسکن، این مبلغ وام اعطایی، نمی تواند بسترساز حل همه مشکلات محسوب شود، از سوی دیگر عامل وقت بسیار مهم است که امیدواریم مطابق وامهای معمول وقت‌گیر نباشد.
در شرایط محیطی جامعه کنونی، کشش و اقبال برای ازدواج به علت بیکاری وسیع بسیار کم است، بطوریکه مثلا اگر اعطای این وام همزمان و همراه شود بااشتغال جوانان و قدرت خرید بالاتر مردم، مسلما نتایج بهتری داشت.
با این همه و با توجه نقش بنیادین خانواده که از عوامل تمایز فرهنگ ایران و غرب محسوب می شود، امیدواریم این طرح به مانند نام خود "ضربتی"، "سریع" و "همگانی" باشد. در همین راستا انجام این طرح نقطه پایانی جهت بها دادن به ازدواج از سوی مسئولین تلقی نشود.
