با اعلام لیست جدید اعضای کابینه دولت دورازدهم حدودا نیمی از اعضای کابینه یازدهم برای چهارساله دوم تغیر کرد اما مشکل دولت یازدهم به این دولت هم سرایت کرد و آن هم میانگین سنی بالا و پیر است.
به کارگیری وزرای پیر در کابینه دولت یازدهم اکنون و پس از چهار سال قابل اندازه‌گیری است و ناکارآمدی و کم‌تحرکی برخی وزرا از نتایج عملکرد دولت روشن است.
چابک‌سازی و جوان‌کردن دولت دوازدهم که یک خواست فراگیر و عمومی میان مردم تبدیل شده بود با پاسخ منفی رئیس جمهور روبرو شد.
سن وزرای دولت دوازدهم 5 سال کاهش می یابد این جمله حسن روحانی است که در تبلیغات پیش از انتخابات اعلام کرد اما خیلی زود این وعده هم در کنار سایر وعده های 4 سال ابتدیی قرار گرفت!
همواره میانگین سنی کابینه یازدهم مورد انتقاد خیل زیادی از کارشناسان و منتقدان و حتی موافقان دولت هم بود اما شواهد بیانگر رضایت روحانی از عملکرد وزارت خانه های دولت یازدهم دارد.
دامنه انتقادات به کابینه پیر روحانی به اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت هم رسید، محمدرضا عارف رئیس شورای اصلاح‌طلبان در همایش طرح مطالبات نسل جوان که روز 7 اردیبهشت ماه برگزار شد، با اشاره به همین مطالبه گفت: ما باید به عنوان یک مطالبه جدی جوانگرایی را از دولت آقای روحانی در دوره دوم بخواهیم.
در شوراها هم اگر جوانان شایسته‌ای وارد شوند می‌توانند بعدها در مناصب بعدی خدمت کنند و قطعاً این نگاه را با توجه به تخصص افراد دنبال خواهیم کرد.
در همایش جوانان برای جوانان که در سالن رایزن از سوی ستاد جوانان و دانشجویان اصلاح طلب تهران برگزار شد، بسیاری از حاضران بر این نکته تأکید کردند که حالا وقت حضور مدیران جوان در کنار وزیران و مدیران قدیمی در دولت است. از همین رو بلافاصله بعد از پایان انتخابات بحث برکناری برخی از وزرا در کابینه دولت دوازدهم حتی از سوی برخی حامیان روحانی مطرح شد. البته پیر بودن کابینه به طور حتم نکته‌ای نبود که از دید دولتمردان پنهان مانده باشد و برخی سخنان به خوبی نشان می‌دهد که اتفاقاً اطرافیان و نزدیکان روحانی از مشکلات دولت در این حوزه باخبر بودند.
شاید جدی‌ترین نشانه در این باره گفت و گوی حسام‌الدین آشنا با اندیشه پویا بود که اشاره گذرایی به پیر بودن دولت و عدم تعویض وزرا کرده بود.
آشنا با اشاره به نقصیه پیر بودن وزارت‌خانه می‌نویسد: این را برای اولین‌بار می‌گویم که با اینکه آقای روحانی نباید دو سال بیش‌تر وزرای کهنه‌کارش را نگه می‌داشت ولی سقوط قیمت نفت باعث شد که تصمیم ایشان تغییر کند. سقوط قیمت نفت می‌توانست یک فاجعه برای کشور ما باشد. مدیریت چنان شرایطی نیازمند آدم‌های کهنه‌کار و جاافتاده بود. ما شرایط عادی نداشتیم. اگر قیمت نفت همان قیمت نفت دوره احمدی‌نژاد بود ما یک‌جور آدم باید می‌چیدیم، و وقتی این سقوط اخیر رخ داد و قیمت حدود یک‌سوم شد، آدم‌هایی باید می‌بودند که بحران‌دیده باشند.
این سخنان آشنا که اتفاقاً در کوران انتخابات به طور کامل گم شد، دقیقاً بر همین نکته تأکید می‌کرد که منتقدان روحانی بارها و بارها در دوران انتخابات ریاست جمهوری از آن به عنوان نقطه ضعف روحانی مطرح کرده بودند اما دولت آنان را متهم به سیاه‌نمایی و سیاسی‌کاری و عدم مشاهده دستاوردهای دولت می‌کرد.
سن یا میانگین سنی، تفاوت ماهوی زیادی با هم ندارند، از هر دو منظر نگاه کردن به کابینه دولت دوازدهم نشان دهنده ی عدم جوانگرایی یا به تعبیری خستگی اعضای کابینه است.
ترکیب سنی اعضای کابینه دولت بی‌تردید روی کارایی و عملکرد آنها تأثیرگذار است و بر کسی پوشیده نیست که منظور از دولت خسته حاکی از چیست، اداره یک وزارت خانه نیازمند حضور یک مدیر یا وزیر پویا و فعال و از لحاظ جسمی توانایی لازم را نیز داشته باشد.
اساسا جز لاینفک در انتخاب یک مسئول در پست مدیریتی در سطح کلان مثل اداره یک وزارت خانه داشتن "یک سن متناسب" با منصب است.
حال که کابینه دوازدهم به نسبت دولتی های قبل 1 سال پیرتر شده است سوال اساسی که در اذهان عموم مردم شکل میگیرد این است که آیا خروجی و حاصل کار این دولت هم به مانند دولت یازدهم خواد بود؟!
کارآمدی لزوما ارتباطی با سن و سال ندارد اما دولت به عنوان متولی کارهای اجرایی و وزارت خانه که کارویژه اصلی و اساسی آن انجام پرژه های اجرایی و عملیاتی است و شخص وزیر به عنوان ناظر بر طرح های وزارت خانه باید به نوعی جامع الشرایط باشد هم از حیث کارآمدی هم از منظر سن و علم، در نتیجه رعایت چند شاخص کلیدی برآیند وزارت خانه را مثبت میکند.
به عقیده برخی از کارشناسان حسن روحانی در نیمه راه دولت دوازدهم به دلیل عدم بازدهی مناسب اعضای کابینه، ناچار خواهد شد که برخی از وزرا را تغییر دهد.
حال باید دید که نگاه نمایندگان مجلس در خصوص این موضوع در جلسه رای اعتماد چگونه خواهد بود و این شاخص مهم (سن) تا چه میزان در کنار سایر عوامل وزرای پیشنهادی (تکراری) مهم خواهد بود!
