اولین گام برای داشتن هر رسانهای با هر شکلی، نامگذاری متناسب با کاری است که میخواهید انجام دهید، در فضای رسانهای نیز این مساله یکی از اصلیترین و «سختترین» بخشها میتواند باشد که انرژی و زمان زیادی را از مدیران رسانهها میگیرد. جالب است بدانید در رسانههای حرفهای بهخصوص رسانههای مکتوب افرادی استخدام میشوند که فعالیت آنها صرفا «تیترزنی» و انتخاب عنوان برای مطالب است. در فضای دانشجویی نیز همین مساله صدق میکند؛ این موضوع اثبات شده است که انتخاب یک اسم مناسب، جذاب، غیرتکراری، دانشجوپسند و اکتیو میتواند نیمی از راه جذب افراد در کانال را طی کند.
گام دوم که با پیشفرض مخاطبشناسی صورت گرفته، محتوایی خواهد بود که باید در قالبهای مختلف منتشر شود، این بخش یکی از کارهایی است که نیاز به یک فرد «خوشذوق» و «پُر ایده» دارد؛ به این معنی که جدای از سیاستهایی که قرار است در کانال در نظر گرفته شود باید این سیاستها که گاه سیاسی، گاه فرهنگی و گاه صنفی و آموزشی است، در قالبهای متنوع و «خوشفرم» منتشر شود. در اینجا چند نکته باید قابل توجه باشد: 1- حتما از قالبهای خبری از جمله عکس، فیلم، کاریکاتور و اینفوگرافیک استفاده کنید، 2- مطلب بلند، خستهکننده و از حوصله دانشجویان خارج است، پس سعی کنید مطالب را «کپسولی» منتشر کنید، 3- از ایموجی و استیکرها استفاده کنید اما به کار بردن زیاد این المانها گاهی مخاطب را بیحوصله میکند.
کانالهای موفق تلگرامی، تنها یک محصول را در کانالهای خود به مخاطب ارائه نمیدهند، سعی کنید جدای از خبرها و گزارشها، خدمات دیگری به مخاطبان خود ارائه دهید؛ بهطور مثال میتوانید جزوات مهم و عمومی پرکاربرد را در کانال منتشر کنید یا اینکه برای ترم اولیها که مشکل خانه دارند با چند بنگاهدار صحبت کنید و شرایط خانههای مجردی را روی کانال قرار دهید و...
فلسفه وجودی شبکههای اجتماعی، مشارکت و شبکهسازی بین افراد است؛ گرچه در کانالها علیالظاهر نمیتوان کار جمعی انجام داد، میتوانید با ارجاع دانشجویان به «ادمین» کانال، آنها را با خود همراه کنید. این مساله تاثیر زیادی روی اعتماد دانشجویان و اطمینان از جایی برای پیگیری مشکلات یا دغدغههای آنها دارد.
تازگی و بهروز بودن یکی از فاکتورهایی است که هر کسی را میتواند به کانال شما ارجاع دهد؛ البته این تازگی و بهروزرسانی نباید به صورتی باشد که مخاطب را کلافه کند، بلکه با یک ریتم منظم و برنامهریزی شده حتی در ساعاتی مشخص، کار بهروزرسانی صورت گیرد.
ادبیات به کار برده شده در هر کانال که دارای کار ویژه مشخصی هستند، تفاوت دارد؛ یک کانال دانشجویی باید به زبان دانشجویی حرف بزند، محتوای انتزاعی، خشک و فلسفی قطعا باعث دور شدن مخاطب از شما میشود، پس تا جایی که میتوانید با زبان خود دانشجوها حرف بزنید.
سیاسیکاری و حمایت از جناحهای سیاسی، آفت کانالهای دانشجویی و زمان مرگ آنهاست؛ دانشجوی امروزه گرچه به دنبال رفع مشکلات آموزشی، صنفی و این دست مسائل است، بهسرعت فعالیتهای سیاسی را درک میکند و اگر کانالتان به سمت یک جناح سیاسی «منحرف» شود همه محتوای منتشرشده در کانال حتی اگر هم نخواسته باشید رنگ و بوی سیاسی به خود میگیرد.
رسانههای حرفهای برای مطالب خود «شأن و منزلت» قائل هستند، بهطور مثال مطالب اختصاصی را با لوگو یا لیبل خاصی منتشر میکنند؛ سعی کنید برای تصاویر اختصاصی خود لوگو طراحی و آن را روی تصویر مورد نظر منتشر کنید، البته جایگاه و اندازه این لوگو در تصویر به صورتی نباشد که حس ناخوشی به مخاطب دست دهد.
و نکته آخر، مسئولی است که «فرمان» کانال را به آن میدهید؛ این فرد باید در درجه اول با مفاهیم اولیه خبرنگاری آشنایی داشته باشد، این آشنایی باعث خواهد شد مطالب کمتر دچار مشکلات ویرایشی و نگارشی باشد. دوم اینکه، فرد مسئول باید اشراف و آشنایی کاملی بر جزئیات کوچک و بزرگ دانشگاه داشته باشد، جریانات دانشجویی را بشناسد، با مسئولان دانشگاه ارتباط داشته و مشکلات دانشجویان را درک کرده باشد. و آخر اینکه مدیر کانال ضمن اینکه باید مسئولیت محتوای داخل کانال را برعهده داشته باشد، بتواند ارتباط زیادی با دیگر کانالهای دانشجویی و خود دانشگاه برای تعامل و تبادل برقرار کند.