در روزهای گذشته اما با حمایت چهرههایی نظیر رضا فرجیدانا و سیدضیاء هاشمی که بهصورت جداگانه در مصاحبههایی با خبرگزاری دولتی«ایرنا» به حمایت از منصور غلامی پرداختند و نیز گردش نظر برخی چهرههای شاخص فراکسیون امید همچون محمود صادقی سمت و سوی اعتراضها در دانشگاهها را تغییر داد
خبرنامه دانشجویان ایران: روزنامه فرهیختگان نوشت: بالاخره پس از چندماه کش و قوس بر سر معرفی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری امروز حسن روحانی، رئیسجمهوری در مجلس حاضر میشود و از گزینه پیشنهادی خود برای این وزارتخانه دفاع میکند. اما از روزی که معلوم شد گزینه نهایی دولت برای تصدی وزارت علوم دکتر منصور غلامی است از گوشه و کنار مخالفتهایی با او صورت گرفت، بهطوری که اواخر هفته گذشته و روزهای قبل در دانشگاههای مختلف تجمعهایی برگزار شد؛ اعتراضهایی که میتوان گفت در نوع خود کمسابقه بوده است و معمولا دانشگاه به یاد ندارد که برای معرفی یک وزیر رنگ اعتراضی بگیرد.
تجمعهایی که هفته گذشته از دانشگاههای صنعتی امیرکبیر، علم و صنعت، بینالمللی قزوین، هنر تهران و فردوسی مشهد آغاز شد و روز گذشته نیز در دانشگاههای شهیدبهشتی، تهران، صنعتی شریف، رازی کرمانشاه، شهرکرد و خواجهنصیر ادامه یافت. تصاویر منتشرشده از این دانشگاهها آمار دقیقی از تعداد شرکتکنندگان در این تجمعها نمیدهد؛ چراکه تصاویر با کادر بسته و نشاندهنده تعداد کمی از دانشجویان است اما با این حال چنین حرکتهایی آن هم در محیط آکادمیک که انتظار پایبندی به اصول دموکراسی در آن بیش از سایر محیطهاست، امری بدیع و دور از انتظار مینماید. چیزی که حتی مورد اعتراض غلامی نیز واقع شد. او گفته است که «نمیداند اعترض این گروه از دانشجویان به چه چیزی است» اما در کنایهای به معترضان گفت: «همین دوستانی که مدعی هستند و در انتخابات هم به آقای دکتر روحانی کمک کردند درواقع به دولت اعتدال کمک کردند و طبیعی است که گزینههای دولت اعتدال را باید حمایت کنند.»
در روزهای گذشته اما با حمایت چهرههایی نظیر رضا فرجیدانا و سیدضیاء هاشمی که بهصورت جداگانه در مصاحبههایی با خبرگزاری دولتی«ایرنا» به حمایت از منصور غلامی پرداختند و نیز گردش نظر برخی چهرههای شاخص فراکسیون امید همچون محمود صادقی سمت و سوی اعتراضها در دانشگاهها را تغییر داد. در برخی دانشگاهها دستنوشتههایی مبنیبر اینکه «فراکسیون امید سکوت عارفانه خود را بشکند» در دست تجمعکنندگان دیده شد. حتی دبیر اسبق انجمن اسلامی صنعتی شریف که عهدهدار ستاد جوانان اصلاحطلبان در انتخابات 96 نیز بود در شبکه توییتری خود نوشت: «با اینکه فرجیدانا حامی غلامی است اما دانشگاهیان همچنان معترضند، این پیام مهمی برای اصلاحطلبان است، در آینده عملکرد مهمتر از تکرار است.»
در روزهای گذشته تنی چند از فعالان دانشجویی نیز با اعضای شاخص فراکسیون امید در مجلس نیز جلساتی برگزار کردهاند؛ جلساتی که به نظر امیدوارکننده نبوده است. محمدعلی کامفیروزی، عضو شورای ناظر بر نشریات دانشجویی در وزارت علوم در دوره ریاست سیدضیاء هاشمی بر این شورا در صفحه توییتر خود نوشته بود: «با آقایان صادقی و مازنی جلسه داشتیم. فعالان دانشجویی دانشگاههای مختلف انتقادها را با مستندات گفتند گفتیم انتظار ما رای منفی فراکسیون امید به غلامی است.» اعتراضها به غلامی اما در سویی رنگ و بوی سیاسی دارد بهطوری که در برخی دستنوشتههای تجمعات «دانشگاه پادگان نیست» و «آقای روحانی عقبگرد ممنوع» دیده میشد اما در لابهلای آن مسائل آموزشی نیز به چشم میخورد. با اینکه منصور غلامی درمورد نگاه خود به اداره دانشگاهها گفته است «با دانشجوی پولی مخالف و در ۲ سال گذشته دورههای شبانه را حذف کردهام و میخواهم کیفیت را در مراکز آموزشی افزایش دهم»؛ اما منتقدان او مدعیاند «برنامه تقدیمی دکتر منصور غلامی موجب شبیهشدن وزارت علوم به کمپانی اقتصادی میشود که بهترین هدفش «مشتریمداری» است اما در لایههای پنهانش صرفا به دنبال کسب سود اقتصادی میگردد!»
البته غلامی در تشریح برنامههایش میگوید: «کیفیسازی باعث میشود ما در بحث فارغالتحصیلانمان هم بتوانیم کارهای خوبی انجام بدهیم. نگرانیای که بعضی فارغالتحصیلان در زمینه کار و اشتغال دارند با این کیفیسازی از بین میرود. موضوع دیگر بحث پژوهش است. بنده فکر میکنم در این بخش میشود کارهای خوبی انجام و روابط بینالمللی را گسترش داد، همچنین باید پژوهش را در خدمت مشکلات جامعه قرار داد. ما باید کاری کنیم که صنعت، مشکلات پیچیده جامعه در زمینه اجتماعی و اقتصادی را از بین ببرد. »
با این حال بیانیههای خواندهشده در دانشگاههای امیرکبیر (هفته گذشته) و تهران (روز گذشته) با این استدلال که «منصور غلامی ادامه دهنده سیاست های آموزشی دولت در پنج ساله گذشته است» چنین ارزیابی کردهاند که وزارت علوم به سمت کمپانیشدن پیش میرود. همین موضوع روز گذشته در قالب شعارها و پلاکاردهایی خودنمایی میکرد. روز گذشته در تجمعی که با عنوان اعتراض به سیاستهای نظام آموزشی در دانشگاه تهران برپا شد، حاضران نسبت به آنچه سیاستهای خصوصیسازی و تبعیضآمیز دولت در عرصه دانشگاه میدانستند، شعار میدادند «پردیس بینالملل؛ انحلال انحلال»، «تدبیر این وزارت علم است یا تجارت» و «دولت اعتدالی سفره ما شد خالی».
در بیانیه خواندهشده در این تجمع، دولت و برخی تشکلهای دانشجویی اصلاحطلب نیز مورد عتاب قرار گرفتند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «دولت با سیاستهایش در قبال دانشگاه و با پولیسازی فزاینده خدمات آموزشی نشان داده که دانشگاه «بانک» هم هست! «امید»ی که به دانشگاهها برگشت، نه «امید» دانشجویان، بلکه «امید» کارفرمایان، صاحبان سرمایه و بانکدارها بود.»در بخش دیگری از بیانیه خواندهشده در این تجمع نسبتا پررنگ از جهت کمی، با اشاره به فعالیت انجمن اسلامی دانشگاه تهران آمده است: «در انتخابات سالهای ۹۲، ۹۴ و ۹۶ انجمنهای اسلامی فعالیتهای دانشجویی را به زایدهای از برنامهستادهای انتخاباتی جناحی خاص بدل کردند. حال، پس از معرفی دکتر غلامی، انجمنهای اسلامی که «امید» واهی خود را ناامید دیدهاند، میکوشند با بهرهبرداری از مناسبات جناحی روابط پشتپرده و سوءاستفاده از دغدغههای دانشجویان، جلوی انتصاب یک شخص خاص را بگیرند و گزینه جناح مطلوبشان را بر کرسی وزارت بنشانند و از امتیازهای ویژه آن – ازجمله دسترسی به مناصب و مشاغل دولتی – بهرهمند شوند.»
حالا به نظر میرسد هرچند منصور غلامی سد بلندی برای رسیدن به ساختمان خیابان هرمزان از بهارستان ندارد، اما با مسائل جدی در حوزه اداره دانشگاهها مواجه خواهد بود.