به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، محمدعلی خطیبی، کارشناس بین المللی نفت در گفتگویی دلایل موثر بر افزایش قیمت قیمت نفت در چند روز اخیر را به سه بخش مدیریت عرضه نفت توسط اعضای اوپک و غیر اوپک، افزایش نسبی تقاضای جهانی نفت و همچنین کاهش ذخایر نفت جهانی تقسیم کرد و گفت: در این میان عوامل ژئوپولتیکی همانند ناآرامی در کردستان عراق، اصابت موشک یمن به عربستان و تهدید تجهیزات نفتی عربستان از سوی این کشور نیز موجب شکل گیری فضایی دال بر ناآرامی در خاورمیانه شد که همین رخدادها موجبات افزایش قیمت طلای سیاه را فراهم کرد.
وی با بیان اینکه عوامل ژئوپولتیک غیرقابل پیش بینی هستند و نمی‌توان تاثیر آن بر قیمت‌ها را پیش بینی کرد، ادامه داد: توافق اعضای اوپک و غیر اوپک بر سر کاهش عرضه نفت در بازار جهانی ۹ ماهه است؛ به این ترتیب تا ماه مارس میلادی ادامه داد. اما اگر در نشست آتی اوپک که ۳۰ نوامبر (۹ آذرماه) برگزار می‌شود نیجریه و لیبی که از رعایت توافق کاهش عرضه نفت معاف شده بودند به این توافق ملحق شوند؛ مشروط به اجرای کامل توافق می‌توان به ادامه روند افزایش قیمت‌ها امیدوار بود.
نماینده اسبق ایران در اوپک با اشاره به نگرانی‌های موجود دربارهٔ عدم همکاری غیر اوپکی‌ها در زمینه اجرای تمدید توافق عرضه نفت، ادامه داد: طبق پیش بینی‌های انجام شده غیر اوپکی‌ها قصد دارند در سال جدید میلادی یک میلیون بشکه نفت به بازار عرضه کنند که از این میزان ۶۰ تا ۷۰ درصد آن متعلق به ایالات متحده امریکا است.
طبق گفته خطیبی در صورتی که غیر اوپکی‌ها چنین اقدامی کنند و در مقابل اوپکی‌ها روند تمدید توافق عرضه نفت را در پیش گیرند ، قیمت نفت می‌تواند در کانال کنونی باقی بماند.
این کارشناس بین المللی نفت دربارهٔ سخنان رییس جمهوری آمریکا مبنی بر اینکه حذف سهم نفت ایران از بازارنفت را امکان پذیر می‌داند، تصریح کرد: تجربه ثابت کرده که نمی‌توان گفته‌های رییس جمهوری آمریکا را جدی گرفت. نخست باید دانست که حتی زمانی که صادرات ایران یک میلیون بشکه در روز بود نتوانستند آن را از بازار جهانی حذف کنند. از طرفی حذف تولید نفت یک کشور و جایگزینی آن زمان بر است چرا که نیاز در بازار وجود دارد و از سویی دیگر در حال حاضر کشوری که حدود ۲٫۵ میلیون بشکه در روز افزایش تولید نفت داشته باشد وجود ندارد.
وی افزود: البته آمریکایی‌ها با مشتریان سنتی نفت ایران مذاکره کرده و آنها را تحت فشار می‌گذارند تا میزان خریدشان از ایران را کاهش دهند. درست است که آنها نمی‌توانند خریدشان از ایران را به طور کامل قطع کنند اما برای آنکه امتیازی هم به آمریکا داده باشند میزان خریدشان را کم می‌کنند.
