یکی از استادان برجسته ایرانی خارج از کشور حرف جالبی میزد. وی با نگاهی به پیشرفت‌های علمی-کاغذی ایران و روند تولید مقاله‌های ISI مان در سطح جهان با یک سوال چالشی عکس العمل خود را نشان داد و پرسید: آیا در کشور مسئله و معضلی را هم از این طریق حل می‌کنید؟ و این همان حهت-گیری علم را هدف می‌گیرد.
علم اگر جهت‌گیری و هدف مشخصی نداشته باشد و یا آن هدف، بومی و متناسب با نیازهای کشور نباشد، منفعت چندانی را در پی نخواهد داشت و محصولش از دو حال خارج نیست: مهاجرت مغزها و یا بیکاری 50000 نفری فارغ التحصیلان دکترا!
علم ما باید «مسئله محور» شود تا در کنار تقاضای صنعت و دیگر نهادهای علم محور موجب ارتقای همه جانبه کشور در اقتصاد شود. در دورانی که فاصله عمیقی بین صنعت و دانشگاه به وجود آمده است و هر کدام مسیر جداگانه‌ای در پیش گرفته اند، همان قدر که نیاز است تا صنعت خود را به ارتباط با دانشگاه ملزم نماید و چه بسا بیشترَش، این دانشگاه است که باید برای پیوند خوردن این دو با هم قسمتی از مسیر را به عقب برگردد. این پیوند برای حرکت کشور به سمت افقهای علمی پیش رو لازم و ناگزیر است.
بدون شک رسیدن به موفقیت‌های علمی-صنعتی همچون غنی سازی 20 درصد و همچنین شکوفایی استعداد‌هایی در قواره شهید شهریاری‌ها (که در چنین روزهایی هدف ترور خصمانه استکبار شد) و دیگر دانشمندان هسته ای و موشکی نیز از دل همین علمِ «مسئله محور» خارج می شود. تعریف یک نیاز جدی کشور و بر اساس آن یک حرکت علمی آکادمیک منجر به پیشرفت‌های هسته‌ای و حتی موشکی ما شده است. این روند باید در همه شئون تسری یابد تا بخش زیادی از علمِ دانشگاهی ما از لایَنْفَعْ بودن خارج گردد.
اما تکلیف جریان دانشجویی در این ماجرا چه می‌تواند باشد؟ در زمانه‌ای که شاید دولت و بالطبع آن صنعت نفتی کشور توانایی و یا عزم ورود جدی به این قضیه را بر‌خود نمی‌بیند، این وظیفه بر عهده دانشگاهیان و بخصوص جریان دانشجویی است که آتش به اختیار شده و دست به کار شود. در نگاه حداقلی فرهنگِ تولید علمِ مسئله محور را که می توانیم از مصادیق فرهنگ برشمریم و با استناد به فرمان آتش به اختیار رهبری حرکتی جهاد گونه در این مسیر داشته باشیم.
این گام اولی است که می‌توان در مسیر تحقق اقتصاد دانش بنیان از مسیر دانشگاه و دانشجو برداشت. اقتصادی که می‌تواند در عین مقاوم بودن در برابر بادهای موسمی همچون تحریم، ایران را به عنوان یک قطب اقتصادی در جهان مبدل کند و این مهم جز با این تغییر نگرش حاصل نخواهد شد!
