این اندوه و حسرت عمیق امام معصوم ماست از بریده شدن شاخه ای پرثمر از درخت اسلام.
سال 84 همه شیب ها به طرف آمریکایی شدن بود و رقبای اصلی و محوری انتخابات، کشور را به جایی می بردند که امروز دولت یازدهم برده و تا ما را دربست تسلیم آمریکا نکند، دست بردار نیست!
در آن شرایط، احمدی نژاد حرف دیگری داشت و حقیقتا «شعارهای اصلی انقلاب را سر دست گرفت».
با آن شعارها بود که مردم او را برگزیدند و سینه چاکان آشکار و پنهان آمریکا را کنار گذاشتند.
اندکی بعد موج خدمت به دورترین نقاط مملکت رسید و «کشور به کارگاه بزرگ سازندگی»تبدیل شد.
این حُسن بزرگ آن روزهای وی بود.
اما شیطان قسم خورده است بندگان خدا را گمراه کند.
ابزار انحراف هرکس چیزی است،از زن فرزند گرفته تا اهواء نفسانی و... امام علی در حق زبیر فرمودند:«جز این نبود که زبیر از ما اهل بیت بود تا اینکه فرزند شوم او عبدالله بزرگ شد...»
اما علت هرچه باشد،جدا شدن هر شاخه ای،حقیقتا تلخ و درد ناک است و هرچه این شاخه پر ثمرتر و پربار تر،دردناک تر.
تقوای سیاسی اقتضا می کند که با هرکس به مقتضای حال همان روزش برخورد کنیم.
زبیر در رکاب پیامبر،عزیز و محترم بود،اما با خروج بر مولا،همه آن عزت پایمال و به ذلت دنیا و آخرت بدل شد.
از آن اوج تا این حضیض، امام علی علیه السلام همه تلاشش را بکار بست تا این شاخه جدا نشود. حتی خیلی ها به حضرت معترض بودند که چرا با او مدارا میکند! اما زبیر راهش را انتخاب کرده بود و به خورشید هدایت پشت کرده بود.
احمدی نژادِ سال های خدمت ،عزیز بود ،اما از جایی تحت تاثیر اهواء گوناگون و اطرافیان،چشمش را رو به هدایت بست. رهبری همه تلاش ها را برای حفظ او بکار بست،اما فراموش نکنیم که حتی خداوند هم آنرا که خودش نخواهد،هدایت نمی کند.
نه از حمایت آن روز پشیمانیم ،نه از تصمیم امروز نگران.
شماتت اعدا البته سخن دیگری است ،اما آنها که امروز ما را شماتت می کنند که «بله!فلان کس این روزهای احمدی نژاد را پیش بینی می کرد»لاف می زنند !آنها نمی توانستند از حال فرزند و برادر و... خود خبری داشته باشند، لبخند آمریکا را باور کردند و امضا «کری» را تضمین دانستند! این لاف ها به آنها نمی آید.
اما درباب شماتت اعدا،اگر در این فقره و بدلیل حمایت پیشین، مستحق شماتت باشیم، نعوذابالله پیامبر بیشتر مستحق است!چراکه به زبیر به اقتضای حال آن روزش، لقب«سیف الاسلام» داد و ظاهرا فردای خروج او بر امام علی علیه السلام را ندید!