واقعیت این است که نماینده ای جلوی من رد شد که بشقابش پر از کباب بدون برنج بود و سالاد و سس و مخلفات... من لحظه به لحظه یاد زن حاج اسماعیل میافتادم که هفته پیش وقتی گفتم گوشت میخورید؟ با خشم و تمسخر گفت : "گوشت؟!..." یعنی ما نان خالی هم نداریم...
من نمیدانم از چه زمانی این رویه ناهارخوری در مجلس باب شده است ؟! نمیدانم که در چه ارگانهای دیگری هم این غذا خوردن ها باب شده است؟! من از قم آمده ام. این چیزها برایم عادی نیست. شاید هم از بد سلیقگی من است که سلف سرویس مجلس و آن صحنه کباب خوران با پول بیت المال حالم را به هم زد! شاید هم فردا بگویند این بی تکلف ترین سفره مقامات است ...
رهبر انقلاب ۱۳۷۹/۰۳/۲۹:
امروز در بعضی از گفته‌ها و اظهارات، راجع به شأن و شخصیّت و شرف و کرامت انسان در جامعه حرف زده می‌شود. این بلاشک از اصول اسلامی است؛ کدام نقض کرامت انسانی بالاتر از این که انسانی، رئیس عائله‌ای، پدر خانواده‌ای، در جامعه‌ای که در آن همه‌چیز هم هست، نتواند اوّلیات زندگی فرزندان خودش را تأمین کند؟! کدام تحقیر از این بالاتر است؟! کدام نقض شخصیّت و شرف و کرامت انسانی از این بالاتر است؟!
صبح تا شب کار کند، آخرش به من یا به شما یا به آن مسؤول دیگر نامه بنویسد که من دو ماه است به خانه‌ام گوشت نبرده‌ام!
یک وقت در جامعه گوشت و میوه نیست، من و شما هم نمی‌خوریم؛ یک وقت در جامعه امکانات رفاهی نیست، من و شما هم استفاده نمی‌کنیم؛ یک وقت ایام عید که می‌شود، فرزندان من و شما هم لباس نو بر تن نمی‌کنند. در این حالت کسی احساس سرشکستگی نمی‌کند؛ البلیة اذا عمت طابت.
اما وقتی همه چیز هست، وقتی کسانی در جامعه با استفاده از فرصتهای نامشروع توانسته‌اند برای خودشان آلاف و الوف و زندگیهای تجمّلی فراهم کنند، وقتی طبقاتی در جامعه هستند که برایشان پول خرج کردن هیچ اهمیتی ندارد، جمع کثیری از مردم که در بین آنها رزمندگان و عناصر نظامی و کارمندان دولت و معلمان و روستاییان و مردم مناطق محروم و دور و مناطق جنوب هستند، نتوانند نان و پنیر بچه‌هایشان را فراهم کنند، کدام شکستن شخصیّت و شرف انسانی از این بالاتر است؟!
شما می‌خواهید جواب چه کسی را بدهید؟ شما می‌خواهید دل چه کسی را خوش کنید؟ شما می‌خواهید چه کسی از شما راضی باشد؟
