هافبک عراقی پرسپولیس امروز در سمت راست خط دفاعی دور از کانالهای مرکزی و جایی که در آن متخصصتر است به کار گرفته شد و حضور همیشگیاش در کنار خط باعث برتری عددی استقلال در خط هافبک بخصوص در نیمه اول شد. به نظر استفاده از بشار در پستی که به آن عادت نداشت یک خطای استراتژیک بود.
وحید امیری امروز از پس وظایف محوله برنیامد و بخصوص در نیمه اول و زمانی که به عنوان بازیکن بین خط بازی میکرد نمایش امیدوارکنندهای از خود نشان نداد اما در نیمه دوم با تغییر پست و حضور در جای همیشگی موثرتر بازی کرد. البته برانکو قصد داشت از امیری برای کم کردن برتری عددی استقلال استفاده کند که در این مورد توفیق چندانی نداشت.
بیشترین انتقاد از برانکو به استفاده همیشگیاش از محسن ربیعخواه مربوط میشود. شدت و فشار آنقدر در این زمینه بالاست که در نهایت برانکو را مجبور به تعویض ربیعخواه و حضور احمد نوراللهی در زمین کرد. در حالی که شاید پرسپولیس در آن لحظات به بازیکن تهاجمیتری نیاز داشت. در نهایت هم کمال و هم ربیعخواه چندان در وظایف محوله موفق ظاهر نشدند که البته این مساله به خارج بازی کردن رسن و احمدزاده نیز برمیگشت.
برانکو که به ندرت دست به ترکیب تیمش میزند در دربی 86 شیوه جدیدی را امتحان کرد. او این ریسک را در دربی 84 نیز انجام داده بود که نتیجهاش چیزی جز شکست نبود. بازی با یک مهاجم استراتژی برانکو برای کنترل خط هافبک استقلال بود که تعویضهای نیمه دوم نشان داد که این نقشهخوانی جواب لازم را نداده است.
شاید برانکو برای استفاده از حسین ماهینی مصالحی را مدنظر داشته که از دید ما پنهان است. به هر حال صادق محرمی در انتهای فصل پرسپولیس را ترک خواهد کرد و حسین ماهینی بازیکنی است که باید همچنان با وی ادامه داد و بنابراین برانکو از کاپیتان ها و بازیکنان وفادار تیمش حمایت میکند اما حضور ماهینی در هافبک دفاعی و بازی صادق محرمی در دفاع راست احتمالا تصمیم بهتری بود. اگرچه حالا که بازی به اتمام رسیده میشود همه چیز را زیرسوال برد.
گادوین منشا با حضور موثرش در نیمه دوم نشان داد که باید از همان ابتدا در میدان حضور پیدا میکرد. بزرگترین ویژگی منشا، حفظ توپ و قدرت کنترل و جهت دادن به جریان بازی است. در نیمه اول پرسپولیس یک تیم شلخته و سردرگم بود که بازیکنانش هیچ توپی را نگه نمیداشتند و بنابراین منشا با ویژگیهای مثبت مثل بازی رفت میتوانست به کمک پرسپولیس بیاید.