خبرنامه دانشجویان ایران: اسماعیل کوهی مقدم*// حوزه اقدامات قابل اجرا در این رابطه توسط تشکل‌های دانشگاهی بسیار گسترده بوده و به طور کلی در دو حوزه "گفتمان سازی" و "مطالبه گری" قابل تقسیم بندی است. گفتمان سازی بیشتر رنگ و بوی فرهنگی به خود می‌گیرد و مطالبه گری بیشتر با بخش های سیاسی تشکل ها قرابت دارد.
متن این یادداشت در ادامه آمده است:
«از ابتدای سال 97 و با نامگذاری سال توسط رهبر انقلاب تعداد زیادی از نیروهای جبهه انقلاب به دنبال یافتن راه‌های عملی کردن "حمایت از کالای ایرانی" هستند.
یکی از مهمترین کلیدواژه‌های طرح شده در سخنرانی ابتدایی سال رهبری "جوانان" بود و جوان واجد تخصص هم در "دانشگاه" پرورش می‌یابد و حضور دارد لذا در این میان تشکل‌های دانشجویی و استادی در چارچوب نگرش رهبری به مسئله می‌توانند نقش محوری و مهمی ایفا کنند. البته لازم به ذکر است این توانایی بالقوه در راستای تحقق شعارهای سال های گذشته نیز موجود بود اما امسال با تغییر مخاطب شعار سال از مسئولین به آحاد مردم بستر فراهم‌تری برای به فعالیت رسیدن دارد.
حوزه اقدامات قابل اجرا توسط تشکل‌های دانشگاهی بسیار گسترده بوده و به طور کلی در دو حوزه "گفتمان سازی" و "مطالبه گری" قابل تقسیم بندی است.
گفتمان سازی بیشتر رنگ و بوی فرهنگی به خود می‌گیرد و مطالبه گری بیشتر با بخش های سیاسی تشکل ها قرابت دارد.
در خصوص این اقدامات توجه به نکات زیر ضروری به نظر می‌رسد:
پرهیز از اکتفا به کارهای سطحی: یکی از مسائل مهم و البته ابتدایی در مورد شعار سال زنده نگه داشتن واژگان "حمایت از کالای ایرانی" و مطرح کردن آن در محافل مختلف از طریق چاپ بنر و تاکید بر حمایت از کالای ایرانی و ... است اما قطعا این سطح، حداقلی‌ترین سطح گفتمان سازی موضوع است، آسیبی که در اکثر موضوعات دامن گیر جبهه انقلاب بوده و حس رضایت درونی ناشی از این اقدامات شوق به اقدامات عمیق تر، از جمله: پاسخ به شبهات، آسیب شناسی شرایط موجود، ارتباط با بنده تولید کنندگان و ... را از تشکل می گیرد و الویت پایین تری برای پرداختن پیدا می‌کند.
استفاده از ظرفیت متخصصین حاضر در دانشگاه: دانشگاه محل اجتماع تعداد زیادی از متخصصین علم اقتصاد و دانشجویان جوانی است که یا ظرفیت ورود به عرصه اقتصاد دانش بنیان را دارند یا به این حوزه ورود کرده اند.
بسیاری از مشکلات موجود اقتصاد ایران دارای راه حل های مشخصی است که متخصصین انقلابی بعد از سالها کار تیمی و مستمر به آنها دست یافته اند و مسئله اصلی پیگیری اجرای این راه حل ها از مسئولین است، که تشکل های دانشجویی با برقراری ارتباط با این دست متخصصین انقلابی می‌توانند با یک پشتوانه محتوایی مناسب تکمیل کننده سیکل مطالبه گری باشند.
از طرف دیگر تعدادی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه‌ها به حوزه کارآفرینی ورود داشته و با مشکلات شروع کار تولیدی و خدماتی از نزدیک آشنا شده اند.
صحبت با این دانشجویان نیز میتواند هرچه بیشتر ذهن تشکل دانشجویی را به ذهن کارآفرین نزدیک کند. پر واضح است در این شرایط هم "گفتمان سازی" هم "مطالبه گری" سیر منطقی تری خواهد داشت.
یکی از کارهایی که بستر آن در دانشگاه کاملا فراهم است برگزاری کرسی‌های نظریه پردازی و جلسات تخصصی با حضور همین دانشجویان و اساتید است.
توجه به ابعاد بومی مسئله: عموم مسائل کشور دارای بخش‌های کلان و جزئی است. یکی ازآفت های همیشگی تمرکز بیش از حد تشکل‌ها بر مسائل کلان و به تبع کم توجهی به مسائل بومی است. معرفی کالای های با کیفیت بومی، معرفی کارآفرینان موفق منطقه، استفاده از تجربیات فارغ التحصیلانی که با توجه به شرایط منطقه زندگی خود شرایط شغلی خود را نیز در همان مناطق به وجود آورده اند و دعوت آنها به دانشگاه‌ها و ....این اقدامات در حوزه گفتمان سازی بسیار موثرتر از پرداختن به مسائل کلان کشوری بوده و میتواند تشکل دانشجویی را عنوان قوه مطالبه گر شهر مطرح کند. به واسطه راحت تر بودن مطالبه گری ازمسئولین شهری این روند، روند سریع تری نیز به دنبال دارد. تشکیل جلساتی برای شناخت ظرفیت های بومی شهر ابعاد گسترده ای از این اقدامات را روشن می کند.
شناخت جایگاه مطالبه مسائل کلان: بعضی از مسائل و موانع تولید که نیاز به اصلاح قوانین و ابلاغ در سطوح بالایی قوا را دارد میتواند با پشتوانه ی تجربیات به دست آمده از اقدامات بومی توسط اتحادیه های دانشجویی مطرح شود. این مدل مطالبه گری میتواند احتمال اتلاف وقت بر روی موضوعات دست چندم را به صفر برساند.
موارد فوق الذکر قطعا گوشه‌ای از گستره عظیم اقدامات تشکل‌ها برای "حمایت از کالای ایرانی" است که در جلسات بحث و نظر باید در خصوص دیگر اقدامات ممکن برای تحقق شعار سال به گفتگو پرداخته شود.»
* دبیر دفتر تحکیم وحدت
