به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از روزنامه جوان، اپلیکشین‌های شبکه‌های اجتماعی در حال حاضر بسیار پیشرفته شده‌اند و توانسته‌اند جمعیت کثیری را مجذوب خود کنند. در سراسر جهان مردم ساعت‌ها وقت خود را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذراند و صاحبان این شبکه‌ها با پخش تبلیغات درآمد‌های هنگفتی را به دست آوردند. شبکه‌های اجتماعی تبدیل به ماشین‌های پولسازی شده‌اند که هر روز نیز بر ارزش آن‌ها افزوده می‌شود. به عنوان مثال اپلیکیشن فیس‌بوک در حال حاضر بالغ بر یک میلیارد و 400 کاربر عضو دارد و فقط در سه ماهه پایانی سال 2017 توانسته است بالغ بر 12.96 میلیارد دلار نصیب این شرکت شده است، سودی که این شرکت در سه ماهه به دست آورده است با یک چهارم ارزش کل بورس برابر است.
بر طبق داده‌های گردآوری شده توسط بلومبرگ، تخمین زده می‌شود که اینستاگرام، که متعلق به شرکت فیس‌بوک است، اگر یک شرکت مستقل بود، بیش از 100 میلیارد دلار ارزش داشت، رقمی که نشانگر بازدهی 100 برابری این اپلیکیشن است که در سال 2012 به قیمت 1 میلیارد دلار خریداری شده است. اگر این آمار درست باشد، یعنی یک اپلیکیشن ساده نزدیک به دو برابر بورس ارزش دارد. حال این نکته را در نظر بگیرید که بورس تهران با تعداد کثیری از شرکت‌های پتروشیمی، پالایشی، سیمانی و ساختمانی نصف قیمت یک اپلیکیشن قیمت دارد که نشانه عمق پایین بازار بورس تهران است و با ورود و یا خروج کوچکترین پول‌ها از بورس شاخص‌های قیمت دچار نوسان‌های شدید می‌شوند.
به اعتقاد برخی از کارشناسان قیمت گذاری‌شرکت‌ها براساس قیمت سهم نشانه ارزش واقعی شرکت‌ها نیست، زیرا در بسیاری از موارد قیمت سهام در تالار شیشه‌ای به دلیل کمبود نقدینگی در بازار بورس زیر ارزش واقعی شرکت به فروش می‌رسد؛ که علت اصلی، عدم اقبال عمومی مردم به بورس است. مردم ایران برخلاف بسیاری از کشور‌های جهان به جای سرمایه‌گذاری در بازار بورس و اوراق بهادر علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در بازار‌های فیزیکی هستند تمایل اکثر مردم سرمایه‌گذاری در مسکن، دلار و سکه و یا سود‌های قطعی و راحت بانک‌ها است. همین اتفاق باعث شده است که بورس و شرکت‌های تولیدی بورسی در جذب سرمایه نتوانند از قابلیت‌ها بالقوه خود استفاده کنند. البته نمی‌توان تصمیم‌گیری‌های آنی دولت و بعضا بدون کارشناسی دولت و وجود ریسک‌های سیستماتیک خارجی را در برخی از موارد را نادیده گرفت.
وجود نقدینگی بالای 1600 میلیارد تومانی در کشور که هر روز به مدد وجود سود‌های بانکی هر روز نیز بر این حجم نقدینگی افزوده‌می‌شود می‌تواند در آینده نزدیک مشکلات اقتصادی برای کشور ایجاد کند. باززار بورس این قابلیت را دارد که با جذب نقدینگی از یک سو مشکلات شرکت‌های تولیدی را را رفع کند و از سوی دیگر از ایجاد التهاب در بازار‌های مسکن و دلار در آینده جلوگیری کند.
