به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نگاهی به رسانه‌های داخلی طی پنج سال گذشته در حوزه خبرهایی که از برخی اعضای کابینه، معاونان و مشاوران وزرا منتشر شده، بیانگر روحیه خودبرتربینی برخی دولتمردان است. روحیه‌ای که می‌توان آن را نتیجه پیوند سیاست و تجارت دانست. وزرایی که شرکت‌های متعددی دارند، معاونانی که از شرکت های تجاری مستقیما وارد کارهای دولتی شده‌اند و مشاورانی که از قبل خصوصی سازی شرکت‌های دولتی پول های بادآورده تصاحب کرده‌اند بخشی از افراد دارای این روحیه هستند.
البته نباید تاثیر رفتار روحانی بر سایر دولتمردان را نادیده گرفت. وقتی برای یک سخنرانی یک ساعته در شیراز سازه فولادی ۵۰ تنی به ارزش یک میلیارد تومان ساخته می‌شود و یا در همه سخنرانی‌های رییس جمهور در میان مردم حتما باید چند دستگاه کولر گازی تعبیه شود و یا در دیدار از کارخانه مپنا به مناسبت روز کارگر با اتومبیل چند صد میلیونی در محوطه داخلی کارخانه مانور تجمل داده می‌شود، حتما سایر دولتمردان نیز این رفتار رییس جمهور را تقلید می‌کنند.
برخی نمونه‌های روحیه خودبرتربینی دولتمردان که توهین به مردم را باب کرده است را در ادامه مرور می‌کنیم:
۱- فروردین سال گذشته اکبر ترکان که پست مشاورت روحانی را یدک می‌کشد به بهانه حمله به سران جریان انحرافی در توهینی آشکار به مردم گفت: «احمدی‌نژاد فقط می‌خواهد از بقایی دفاع کند. بالاخره این‌ها مقداری رأی دارند، یک عده‌ای با گونی سیب‌زمینی و سهام عدالت رأی دادند. همان‌ها هنوز هم هستند.» در فتنه ۸۸ برخی همفکران ترکان در نهایت دیکتاتوری می‌گفتند که نباید رای تهرانی و شهرستانی برابر باشد و رییس جمهور وقت، رییس جمهور شهرستانی‌ها هست و نه تهرانی‌ها. همین سخنان بار دیگر با عنوان «رای به خاطر گونی سیب زمینی» از زبان ترکان تکرار شد تا درجه دوم بودن بخشی از جامعه در تفکر غربگرایی بهتر شناخته شود.
۲- دی ماه ۹۶ بود که فردی بنام عباس کاظمی، مشاور وزیر نفت در مصاحبه با سایت نود اقتصادی طی اظهاراتی گفته بود: «شرکت‌های تعاونی سهام عدالت خوب اداره نمی‌شوند. سهام عدالت صاحب ندارد و فقط پول را بین گداها توزیع می‌کند.» اظهاراتی که در فضای اعتراضی سال گذشته همانند بنزین روی آتش بود. این سخنان در حالی بیان شد که تنها چند ماه قبل‌تر اسحاق جهانگیری در روزهای تبلیغات ریاست جمهوری، سهام عدالت را حق مردم برای مشارکت در سود کارخانه‌ها معرفی کرده بود.
۳- شهریور ۹۴ کمپین «تحریم خرید خودرو داخلی» در فضای مجازی به راه افتاد. مدتی بعد وزیر وقت صمت به جای تلاش برای آرام کردن جو روانی جامعه و تلاش برای بهبود کیفیت و ایمنی خودروهای داخلی، اعضای این کمپین را «خائن» و روزنامه مرتبط با این وزارتخانه آنها را «مگس» خطاب کرد. توهین‌ها به همین جا ختم نشد و محمدرضا مودودی مشاور وزیر صمت با ادبیاتی زشت و سخیف، به این حرکت تاخت و در توصیف این حرکت خودجوش و واقعاً مردمی از تعبیراتی مانند انگل درون حلزون و دستی در آستین مرموز استفاده کرد.
۴- آذر ماه ۱۳۹۵ حادثه قطار مشهد- تبریز و کشته شدن ۴۴ نفر از هموطنان در این حادثه موجی از ناراحتی را در کشور به راه انداخت. اما حواشی مربوط به دولتمردان این فضا را تشدید کرد. در حالیکه موج فشار اجتماعی برای استعفای آخوندی به راه افتاده بود، وی در سخنانی عجیب و نیز بسیار دور از انتظار و در حالی که پیش بینی می‌شد اقدام به استعفا نمایند گفت: «همه مسافران تحت پوشش بیمه‌اند و از این نظر جای هیچ نگرانی نیست.»
۵- در جدیدترین نمونه این خودبرتربینی و توهین به مردم حسین عبده تبریزی، مشاور وزیر راه و شهرسازی در برنامه مناظره شبکه یک با بیان اینکه در بحث عرضه زمین محدودیت داریم، گفت: «آیا توصیه می‌کنیم افراد بیشتری به تهران بیایند؟ طرح مسکن مهر شرایطی را به وجود آورد تا مردم از روستاها به شهر بیایند. این طرح مناسبات جمعیتی را بر هم زد، افرادی ۴۵ هزار تومان را گرفتند و چوپانی را رها کردند و آمدند در شهر ساکن شدند.» این سخنان که می‌توان همان دوگانه کاذب تهرانی/ شهرستانی را از آن برداشت کرد موجی از اعتراضات عمومی را در پی داشته است.
.jpg)
.jpg)
۶- توهین به مردم توسط جریان غربگرا سابقه دار است. پراید خودروی مطلوب قشرهای کم‌درآمد است، راننده تاکسی یا یک لبوفروشی دانشی درباره مسائل کشور ندارند، مردم لشکر قابلمه بدست‌هایی هستند که برای توزیع جارو و مرگ موش هم صف می‌کشند و عوام‌الناس، چون خوشایند خود را از مصلحتشان، نمی‌توانند تشخیص دهند، از رییس جمهوری که ۴۰ هزارتومان را در خانه‌شان می‌دهند، راضی‌اند و نمی‌فهمند که ممکن است چه خسارت‌ها و ظلم عظیمی در حقشان بشود، تنها بخشی از این توهین‌ها است.
۷- نگاه درجه دومی به غالب افراد جامعه و روحیه ارباب- رعیتی ذات جریانی است که ابتدای انقلاب در بهار خواب اجاره‌ای زندگی می‌کردند و بعد از انقلاب با رانت به میلیاردر و بالا شهر‌نشین تبدیل شده‌اند. نمی‌توان از جریانی که له شدن مردم زیر فشار اقتصادی را لازمه توسعه می‌دانند امید همنوایی با جامعه ای که تحت فشار گسترده است را داشت. فشاری که محصول عملکرد همین جریان «خود همه چیز دان» است و اتفاقا شرایط را برای پروار شدن آنها با رانت‌های ارزی و طلایی مهیا کرده است. توهین به مردم توسط جریان رانتینر غربگرا «نه از ره کین که اقتضای طبیعتش این است».
* گزارش از سعید درویشی
