از بچگی عاشق کارهای پر ریسک و خطرناک بودم

خبرنامه دانشجویان ایران:

پیش از خواندن متن اولین چیزی که مرا جذب کرد اسم نویسنده و کارگردان سریال بود، من آقای عنقا و توفیقی را دورادور میشناختم و یکی از مخاطبین آثارشان بودم. اما پس از خواندن قصه آنچه مرا جذب کرد نقش چالش برانگیز حامد تهرانی بود که وقتی با آن مواجه شدم از خاص بودن آن هیجان زده و از سخت بودنش نگران شدم؛ دقیقا چیزی که از کودکی همیشه همراهم بود ، انجام کارهای پر ریسک و خطرناک.

آدم هایی شبیه حامد در جامعه هم دیده می شوند؛هر چند کم. جوان های مومن، مذهبی و معتقد در جامعه زیاد هستند، اما قبول دارم شبیه حامد کم است ، تفاوت او با دیگران این است که دچار افراط و تفریط نمی شود.

بازی کردن کاراکتر حامد مثل این بود که بر جایی داری قدم برمیداری که یک طرفت پرتگاه است و طرف دیگرت قله، اگر شما کاراکتر را یک تابلوی نقاشی فرض کنید، نویسنده و کارگردان طراح آن هستند و بازیگر باید آن را درست رنگ آمیزی و اجرا کند.طراحى بسیار درست بود و امیدوارم رنگ آمیزی و اجرای کاراکتر حامد را به خوبی انجام داده باشم.

من زمانی که متن را میخواندم و تمرین میکردم بیشترین چیزی که توجه ام را جلب کرد سکوت حامد در طول قصه بود. سکوت هم در زندگی مهم و سخت است هم در بازیگرى و بی اندازه تاثیرش از دیالوگ بیشتر است. پس نیاز بود که تمام تمرکزم را روی جزئیات و بازی در سکوت بگذارم که به نظر من جزئیات است که کاراکتر را می سازد نه کلیات. پس احتیاج به طراحی ظریفی داشت. مثلا رفتار حامد با پدرش، مادرش ، استادش و دوستانش بسیار متفاوت بود که من روی آنها کار کردم ، همینطور برای نگاهش، حرف زدنش و راه رفتنش.

سینا مهراد درباره این سوال که تو پسر سعید سهیلی و برادر ساعد هستی که در سینما نام های شناخته شده ای هستند چرا اسم هنری برای خودت انتخاب کردی گفت: این سوال را این روزها خیلی از من میپرسند اما فعلا ترجیح میدهم راجع به سریال «پدر» حرف بزنم نه پدرم، در مورد حامد تهرانى صحبت کنم نه سینا مهراد. انشالا در گفتگو های بعدی مفصل این موضوع را توضیح می دهم.