به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جواد موگویی، نویسنده و مستندساز طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:
در خبرها آمده: «تشکیل زنجیره انسانی دور تا دور ساختمان مجلس فردا ۹۷/۷/۸راس ساعت ۸ صبح به منظور جلوگیری از تصویب fatf در مجلس. حضور امت حزب‌الله و دانشجویان انقلابی پشتوانه این حرکت انقلابیست»
نمی‌دانم تاکنون این تجمعات چه دستاوردی داشته؟ آیا تجمع ۵ روزه در زمان برجام تاثیری داشت؟ اساسا هدف این تجمعات چیست؟ هشدار، بصیرت‌افزایی یا تهدید نمایندگان. کدام یک؟
آیا واقعا تصمیمات نمایندگان تحت تاثیر این تجمعات قرار می‌گیرد؟ تجربه خلاف آن را ثابت می‌کند.
آیا تحصن، تجمع و بیانه‌نویسی در تغییر رفتار و آرای سیاسی جامعه موثر بوده؟ بازهم تجربه نشان داده که این دست واکنش و روش‌های تبلیغی هیچ تاثیری در آرای مردم ندارد. واقعا چندتن از متحصنین متن fatf را خوانده‌اند یا می‌توانند در نقد آن در یک جلسه کرسی آزاداندیشی یا مناظره سخن بگویند؟ آیا با راه‌پیمایی علیه بی‌حجابی، فرهنگ حجاب همه‌گیر می‌شود؟
رهبری در سرزنش تحصن و تجمع می‌گوید:
«اجتماعات دانشجویان خوب است اما قانونی و به شیوه درست. این که علیه برجام بروند در جلوی مجلس اجتماع کنند فکر نمی‌کنم منطق درستی باشد اجتماع درست این است که بروند سالن بگیرند و دو یا سه نفر از دانشجویان با استدلال صحبت کنند.»(۹۵/۴/۱۳)
معتقدم در دهه چهارم انقلاب، این دست برنامه و رفتارهای تبلیغی نه تنها تاثیری ندارد بلکه ضدتبلیغ هم هست و از اصولگرایان، تصویری تنش‌زا، ناسازگار، لجوج، بی‌منطق و غیرمردمی می‌سازد.
«تبیین» حلقه گمشده رفتار حامیان انقلاب است.
تبیین، تبیین و بازهم تبیین.
این تنها راه گسترش اندیشه و گفتمان انقلاب و رهبری است.
تبیین با زبان نرم و مستدل، نیازمند سواد سیاسی و تاریخی و گفتگو و تعامل با مردم است. امری که تشکل‌های دانشجویی و انقلابی تهی از آنند و صرفا برای فرار از تکلیف و عذاب وجدان به کار راحت‌تر روی می‌آورد. و چه کاری راحتر از تحصن و تجمع!
