به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، مهدی فخیم زاده در گفت‌وگو با آی‌فیلم به‌بهانه پخش سریال «مختارنامه» در این شبکه گفت: سال ۶۵ «جدال» را بازی کردم و بعد از آن دیگر بازی نکردم؛ زیرا حضورم سر صحنه مشکلاتی را به وجود می‌آورد. هم سوءتفاهم‌هایی را ایجاد می‌کرد و خودم من هم صاحب سلیقه شده بودم تا اینکه بازی در سریال «مختارنامه» را پذیرفتم.
بازیگر نقش «عمربن سعد ابی وقاص» در سریال «مختارنامه» گفت: شخصیت تاریخی عمر سعد را به‌خوبی می‌شناختم؛ اما هر کارگردانی به‌خصوص کارگردانان سریال‌های تاریخی برداشت‌های متفاوتی از شخصیت‌ها دارند. به همین خاطر عمر سعد «تنهاترین سردار» با عمر سعد «مختارنامه» تفاوت‌هایی داشت. نقش من در مختارنامه دچار نوعی جنون بود که بعد از واقعه کربلا برایش اتفاق افتاده بود و این از نگاه داوود میرباقری بود که من این نگاه را در «تنهاترین سردار» نداشتم.
فخیم‌زاده با بیان اینکه نقش منفی را دوست ندارد بلکه نقش‌هایی را دوست دارد که ویژگی‌های شخصیتی پیچیده‌ای داشته باشد، تصریح کرد: در «مسافران مهتاب» شخصیت «نمکی» به‌نظرم شخصیت مثبتی بود اما در کل نقش‌هایی که انتخاب می‌کنم چون پیچیدگی‌های خاص خودشان را دارند، بیشتر به‌سمت نقش‌های منفی سوق پیدا می‌کنند تا مثبت؛ به همین خاطر این برداشت می‌شود که من نقش منفی را دوست دارم.
وی که پس از ۱۷ سال در این سریال مقابل دوربین رفته است، توضیح داد: زمانی که وارد سینما شدم بعد از چند بازی به دنبال کارگردانی رفتم. اما بازی و کارگردانی را هر دو با هم انجام دادم. سال ۶۴ یا ۶۵ «جدال» را بازی کردم و بعد از آن دیگر بازی نکردم. زیرا حضور من سر صحنه مشکلاتی را به وجود می‌آورد. هم سوءتفاهم‌هایی را ایجاد می‌کرد و خودم من هم صاحب سلیقه شده بودم و به همین دلیل دیگر بازی نکردم تا وقتی میرباقری نقش عمرسعد را پیشنهاد داد.
بازیگر «مختارنامه» ابراز کرد: بعضی‌ها فکر می‌کنند میرباقری و من رقیب هستیم، اما اینطور نیست. میرباقری ذاتاً فیلم و سریال تاریخی را دوست دارد اما من اینطور نیستم و به ضرورت و احترامی که برای آقای حیدریان داشتم کار تاریخی ساختم و یکی از دلایلی که من بازی در مختارنامه را قبول کردم وجود خود میرباقری بود.
فخیم‌زاده در پاسخ به این سؤال که بازیگری را ترجیح می‌دهید یا کارگردانی، گفت: بازیگری برای من همیشه در کنار کارگردانی جدی بوده و در تمام این سال‌ها هر وقت تشخیص داده‌ام در اثری که می‌سازم نقشی برای من مناسب است، آن را بازی کرده‌ام و هر جایی هم جایی برای بازی من نبوده این کار را نکرده‌ام.
