به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جواد امیریان، دانشجوی دکترای کامپیوتر موسسه اینریای رن فرانسه، در گزارشی که در کانال شخصی خود منتشر شده است به بررسی هزینه‌های یک زندگی معمولی دانشجویی در فرانسه پرداخته است. گزارشی که از دل آن می‌توان به واقعیت‌های بسیاری درباره زندگی در فرانسه آشوب‌زده فعلی دست یافت. در ادامه متن این روایت مستند را می‌خوانید:
من و همسرم برای تحصیلات دکترا ژانویه 2018 به شهر رن در غرب فرانسه مهاجرت کرده‌ایم. ما تمامی هزینه‌های ریز و درشتمان را در این 12 ماه لیست کردیم و اکنون یک مجموعه داده بسیار با ارزش در اختیار داریم که برای افرادی که می‌خواهند به این کشور مهاجرت کنند، می‌تواند جالب توجه باشد.
من ماهیانه 1592 یورو بعنوان بورس تحصیلی بطور خالص دریافت میکنم که جمعا نزدیک 19 هزار یورو در سال میشود. ما همچین هنگام مهاجرت، 5 هزار یورو باخود همراه آوردیم.
ما هزینه‌های خود را در دسته های مختلف طبقه بندی کردیم. همانطور که میشود حدس زد، بزرگترین هزینه ما، مربوط به مسکن بوده: ما ماهی 620 یورو برای آپارتمان 30 متری خود پرداخت می کنیم: میشود جمعا نزدیک 7500 یورو در سال. همچنین نزدیک 900 یورو مالیات مسکن و بیمه باید بصورت سالیانه پرداخت کنیم. خلاصه ماهیانه 44% از درآمد ما بابت مسکن هزینه میشود. 1300 یورو هم برای رهن و هزینه بنگاه دادیم که بخشی از آن بعدا برخواهد گشت. با این که منزل ما مبله است ما 800 یورو هم برای خرید ماشین لباسشویی و جاروبرقی و اتو و... و یک فرش کوچک کنار گذاشتیم.
هزینه دوم ما، خواروبار است. ما امسال جمعا 3100 یورو (میانگین ماهی 260 یورو) و اکثرا از فروشگاه‌های LiDL و Carrefour یا U Express خرید کرده‌ایم و یا از سلف دانشگاه ناهار گرفته‌ایم. این بخش فقط 16% درآمد ما را تشکیل داده است. البته مدل زندگی ما یک مدل دانشجویی بوده و معتقدم برای خانواده‌های دیگر این عدد ممکن است بین 300-400 یورو در ماه باشد.
هزینه سوم ما، چیزی است که من آن را هزینه های اداری نامیدم. 2600 یورو (14% درآمد) بابت دوبار ثبت‌نام‌های دانشگاه، کارت اقامت سه ساله، برخی هزینه های پستی و...
هزینه چهارم ما هزینه های سفر است. ما برای دو بار مسافرت به ایران، یک بازدید چهار روزه از ایتالیا و چند سفر یک روزه به دور و کنار رن، 2000 یورو (10% درآمد) هزینه کردیم. سفرهای کاری ما به سوئیس و پاریس هم کاملا توسط دانشگاه پوشش داده شد.
ما همچنین نزدیک 1500 یورو برای خانواده و عزیزانمان هدیه و سوغات (لباس، اسباب‌بازی،... ) خریدیم که یک سهم 8% ی از درآمد را شامل شده است.
ما امسال کلی لباس خریدیم (نسبت به سال‌های گذشته‌مان در ایران). البته ما معمولا از برندهای نه چندان لوکس مانند C&A, H&M یا Zara و Nike و غالبا در فصل تخفیف‌ها خرید میکنیم. جمع این هزینه ها، 1100 یورو بوده (متوسط ماهی 100 یورو) که 6% از درآمد ما را تشکیل می‌دهد.
ما همچنین 1000 یورو بابت اشتراک حمل و نقل شهری (اتوبوس و مترو) پرداخت کردیم که دانشگاه 50 درصد آن را پوشش می‌دهد. اشتراک یک ساله دوچرخه هم نفری 27 یورو شده. یعنی جمعا 3% درآمد.
رستوران رفتن 3% و هزینه های درمانی 3% (شامل بیمه تکمیلی و یکی دوبار دکتر عمومی) در رده بعدی هزینه ها قرار گرفته اند. همچنین مجموع هزینه‌های مربوط به ارتباطات، ورزش و سرگرمی کمتر از 2% درآمد را تشکیل داده‌اند.
اگرچه مجموع درصدها 109% شد و این یعنی اینکه ما 9% بیشتر از درآمدمان در سال 2018 هزینه کرده‌ایم. اما فرض میکنیم هزینه‌های اداری در سال‌های بعد، کمتر خواهد بود. همچنین به لطف آقای مکرون، سال بعد مالیات مسکن نخواهیم داد. بنابراین ما امیدواریم در سال بعد درست اندازه درآمدمان خرج کنیم.
یکی از دلایل اصلی شورش اخیر در فرانسه به اعتقاد من همین است؛ درآمد خیلی از اقشار در فرانسه همینقدر است و با یک زندگی نه چندان لاکچری، نه تنها نمی‌توانند پس‌انداز کنند بلکه ممکن است، درآمدشان چند درصدی از خرجشان عقب بیفتد.
* جواد امیریان / دانشجوی دکترای کامپیوتر - موسسه اینریای رن فرانسه
