خبرنامه دانشجویان ایران: محمرضا رجبی*// فروغ جاویدان که به درستی تبدیل به مرصاد گشت و کمین گاهی شد تا نیروهای منافقین را به مسلخ بکشاند. مسعود رجوی که پس از شکست در جنگ چریکی_شهری که ۱ خرداد ۶۰ آغاز کرده بود سرانجام در سال ۶۳، پس از اعزام کامل نیروهای منافقین به عراق، خود نیز از پاریس راهی بغداد گردید و همکاری های گسترده ای را با سازمان های امنیتی استخبارات، مخابرات، امنیت خاص و امنیت عام عراق آغاز نمود.
بسیاری از اطلاعات اولیه عملیات های ایران توسط نفوذی های سازمان مجاهدین خلق به دولت عراق انتقال داده می شد و این خود منجر به عدم موفقیت کامل رزمندگان ایرانی در بعضی از عملیات ها میگردید.
در آخرین روزهای جنگ نیز، منافقین با توجه به اینکه جنگ را تمام شده میدیدند و آرزوی اسقاط نظام جمهوری اسلامی را دور از دسترس قلمداد میکردند تصمیم به تهاجمی همه جانبه از سوی غرب ایران نموندند و اشغال سه استان کرمانشاه، همدان و قزوین و فراهم آوردن شرایط سقوط تهران در دستور ارتش به اصطلاح آزادی بخش خود قرار دادند.
ارتش بعثی عراق نیز که پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران حمله سراسری جدیدی را به جنوب و غرب ایران تدارک دیده بود با اشغال شهرهایی نظیر قصر شیرین، شرایط را برای پیشروی سریع تر رجوی و یارانش فراهم آورده بودند.
همچین اعضای در بند سازمان منافقین که به جرم ترور یا همکاری با سازمان، در حبس بودند نیز از طرق مختلف پیامهای رجوی برای شورش دوباره را دریافت نموده بودند.
سرانجام پس از چند روز از حمله منافقین و علی رغم جنایات عظیمی که در شهرهای غربی ایران رقم زدند سرانجام در تاریخ ۴ مرداد ۶۷ حمله سازمان برای عبوراز تنگه چهار زبر و رسیدن به کرمانشاه سرکوب گردید و در حمله مجدد آنان مقاومت نیروهای رزمنده و دستور حمله هوایی بالگردهای هوانیروز ارتش به فرماندهی شهید صیاد شیرازی موجبات سرکوب کامل نیروهای نفاق و آغاز عملیات پیروزمندانه مرصاد را فراهم نمود.
شرح کوتاهی از وقایع تاریخ که به بهانه سالگرد عملیات مرصاد در این چند سطر رقم خورد، خود بهانه ایست برای تاکید هرچه بیشتر بررسی پدیده نفاق.
جنبش دانشجویی برای فهم بهتر مقوله هایی نظیر نفوذ و خودباختگی ابتدا باید مساله نفاق را پدیدار شناسی نماید و ماهیت چند لایه و مرموز آن را برای هم نسلان خود تبیین کند در همین راستا ضرورت کار جدی تر پیرامون مسائل تاریخی علی الخصوص تاریخ انقلاب بر تمامی دانشجویان عضو تشکلهای اسلامی مفروض است چرا که عدم تبیین کافی پیرامون این وقایع خود می تواند به تحریف واقعیات توسط جریان نفاق بیانجامد و اثر ناگوار خود را در بزنگاه های حساس پیش روی کشور نمایان سازد و این‌همان نکته اساسی جابجایی جلاد و شهید است که رهبری آن را ناشی از عدم اطلاع و تحلیل قوی نسبت به وقایع گذشته می داند.
اما به همین سبب بد نیست اشاره ای کوتاه به علل رشد نفاق در جامعه پرداخت. مهم ترین دلیل به وجود امدن جریان نفاق در جامعه عدم ایمان قوی و قلبی نسبت به محکمات دینی است، البته بنا بر فرموده مفسرین دینی تا وقتی که این ضعف اعتقادی قابل درمان باشد و همچنین وارد به اقدام عملی علیه دین نشود نمیتوان آنرا نفاق نامید ولی اگر این ضعف در بینش سبب رسوب شبهات در قلب و مرض قلبی شود بفرموده قرآن قلب انها مریض میشود و این خود موجب آن میشود که خداوند قلب و سمع و بصر آنان را مختوم‌نماید و این‌یعنی آغاز نفاق در یک فرد و صد البته از بابت مختومیت قلبی که در انان بوجود امده بعضا درمان آنان نیز سخت‌تر از مشرکین‌و کفار میگردد.
به همین علت برخورد با پدیده نفاق نیز ظرایف خاص خود را دارد. به گونه ای که نه می توان آنرا به حال خود واگذاشت و نه میتوان با برخورد های صرفا تهاجمی به سراغ آن‌رفت زیرا که در صورت برخورد اول زمینه رشد آنان در جامعه اسلامی فراهم خواهدشد و در صورت برخورد نوع دوم موجبات مظلوم نمایی به نفع خواسته های خود در جامعه را فراهم خواهند آورد.
لذا بهترین راه برای تضعیف این‌جریان در جامعه اسلامی اولا تبیین پیچیدگی های خاص این جریان در بین مردم و نخبگان است و در ثانی تبدیل مطالبه گری عمومی از این‌جریان توسط عموم مردم و پاسخگو نمودن آنان در مقابل افکار عمومی است.
* مسئول واحد جنگ نرم دفتر تحکیم وحدت
