به گزارش خبرنگار زنان «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ با توجه به آمار دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت شاخص جایگزینی جمعیت درسال 1395، تنها 1.2 بوده اما اکنون اینطور برآورد می شود که این شاخص کمتر 1.2 است. طبق آمار به دست امده در دوسال 95 و 96 نسبت به سال های قبل ، فرزنداوری 40 هزار مورد کمتر شده، بنابراین رشد جمعیت ابتدا یک روند صعودی داشته و سپس روندی نزولی را طی کرده است.
دست نسخه‌های غربی در روند جمعیتی ایران
نسخه هایی که نهادهای بین الملل برای کاهش جمعیت جهان از طریق اقداماتی از قبیل شعار کاهش جمعیت، عقیم سازی، کنترل زادو ولد و سقط جنین می پیچند نه تنها برای رفع فقر و تکامل جامعه نیست بلکه در جهت تامین منافع آنهاست. چرا که یکی از روش های منزوی کردن یک کشور جنگ جمعیتی است، بدین ترتیب کشورهای غربی برای رسیدن به اهدافشان وسایل پیشگیری از بارداری را بسیار راحت و ارزان در اختیار کشورهای هدف قرار می دهند، که در این چند سال نیز ایران یکی از کشورهای هدف آنها بوده است.
حال این سوال پیش می آید که چرا باید سیاست هایی در جهت کاهش جمعیت کشور های اسلامی اتخاذ شود؟ پاسخ بسیار واضح است. زیرا افزایش جمعیت جوان در کشور های اسلامی و یا حتی در درون کشور های غربی یک خطر تلقی می شود. کاهش رشد جوانان اروپایی از یک طرف، و افزایش جمعیت مسلمانان از طرف دیگر می تواند اقتدار سیاسی کشور های مذکور را در اثر گذاری های سیاسی،اجتماعی و اقتصادی تغییر دهد. حتی در بین گفته های محققان آمریکایی دیده شده که می گویند: «افزایش جمعیت در کشور های در حال توسعه ن تنها موقعیت سیاسی برتر امریکا را به خطر می اندازد، بلکه مانع اصلی در راه توسعه جهانی است.»
ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه نیازمند جمعیت جوان است و به همین خاطر اگر امروز در مقابل کاهش جمعیت نایستیم در آینده نزدیک با جامعه ای سالمند که توان کار و تولید برای کشور را ندارند مواجه خواهیم شد، جمعیتی که قادر نخواهد بود فاکتورهای رشد و رونق اقتصادی را تامین نماید.
مواجهه دیگر کشورها با افزایش سن جمعیت
به همین دلیل است که در کشوری مانند کره جنوبی که در دهه 1960 که در حال بازسازی اقتصادی پس از جنگ قرار داشت با شعارهایی همچون «انفجار جمعیتی از انفجار اتمی ترسناک تر است» ویا «کسی ک بچه دار شود گدا خواهد شد» سیاست کنترل جمعیت را در پیش گرفتند. در پی این اقدام کره جنوبی با افت شدید نرخ باروری و همچنین پیری جمعیت مواجه شد که آنان را با بحران وحشتناکی مواجه ساخت. بنابراین کشور کره جنوبی برآن شد که سیاست های سخاوتمندانه ای برای تشویق مردم به فرزند آوری در پیش بگیرد و تقریبا 4 درصد از کل تولید ناخالص داخلی اش را به این امر اختصاص دهد. کمک هزینه های تصاعدی به ازای فرزندان بیشتر و قیمت مناسب خدمات مربوط به کودکان از جمله اقدامات انجام شده توسط دولت این کشور است.
حتی اگر نگاهی گذرا بر سیاست امور خانواده اتریش داشته باشید متوجه خواهید شد که با اختصاص کمک های نقدی تا 18 سالگی کودک، به خانواده هایی که در خانه از فرزندان خود نگهداری می کنند سعی در اصلاح سیاست کنترل جمعیت دارند. بنابراین بسیار واضح است ک در اجرای سیاست افزایش جمعیت به حمایت جدی دولت نیاز است و مهم ترین عاملی که میتواند چالش روند نزولی رشد جمعیت را رفع کند تسهیل ازدواج است.
این در حالی است که در ایران پس از گذشت حدود 13 سال از تصویب قانون ''تسهیل ازدواج'' همچنان شاهد اقدام مناسبی در مورد خوابگاه های متاهلی، مرخصی زایمان کارمندان با حفظ جایگاهی شغلی، تسهیلات مناسب فرزنداوری چه در زمان بارداری و چه در زمان شیردهی و کمکهای نقدی و خدماتی به خانواده و فرزند نبوده ایم. حتی در مواردی همچون پیشنهاد طرح افزایش حداقل سن ازدواج و لایحه تامین امنیت زنان، از سمت فراکسیون زنان به بحرانی شدن کاهش جمعیت کمک هم نموده اند.
طرح افزایش حداقل سن ازدواج
با توجه به اینکه در 10 سال اخیر میانگین سن ازدواج بسیار بالا رفته است هم سبب بحران اخلاقی و هم بحران جمعیت خواهد شد. موافقان طرح با دروغی به نام ازدواج کودکان اماری غیر واقعی از طلاق ، ترک تحصیل ، خطر بارداری زود هنگام و فقدان بلوغ فکری اجتماعی و... در ازدواج افردا زیر 18 سال بیان کرده اند که حتی با امار رسمی سازمان ثبت احوال منافات دارد و نتیجه ای جز کاهش امار ازدواج ندارد.
در لایحه تامین امنیت زنان شاهد ورود قوانین کیفری در چارچوب خانواده هستیم ک خود سبب گسست روابطی خانوادگی و افزایش امارطلاق می شود. معاونت امورزنان و خانواده رئیس جمهور در دولت باید با توجه به تذکرات رهبری در خصوص جلوگیری از پیری جمعیت پیشنهاداتی را مبنی بر حمایت حقوق مادران ارائه دهد تا در آینده هیچ زنی با ترس ازدست‌دادن شغل و نداشتن امنیت به عنوان یک مادر در جامعه، خودش را از لذت مادر شدن محروم نکند.
گزارش از حانیه زرنگ
