به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، تاجزاده که به طور همزمان عضو شورای مرکزی حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب بوده و طی سالهای اخیر تمایل فراوانی به اندیشههای غربی و لیبرالی از خود نشان داد، پیش از این در مطلبی تاکید کرده بود: ما تحت تأثیر گفتمان بینالمللی و گفتمان چپ مارکسیستی بودیم.
تاجزاده پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تأسیس سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به عضویت سازمان در آمد و به نمایندگی از سوی سازمان مجاهدین انقلاب، در شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی و در ستاد برگزاری نماز جمعه تهران حضور داشت. وی زندگینامه سیاسی خود را چنین بازگو میکند:
«من قبل از انقلاب در آمریکا تحصیل میکردم. در واقع بعد از اخذ دیپلم در سال 1354 به آمریکا رفتم و اوایل مهرماه 1357 به ایران بازگشتم. در آمریکا در انجمن اسلامی دانشجویان فعالیت داشتم. براساس فضای آن دوره با تعدادی از دوستان، مشی مسلحانه را پذیرفته بودیم. من هم در جمعی فعال بودم که بعدها یکی از هفت گروه تشکیلدهنده سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی شد. تا سال 1360 سمت دولتی نداشتم و به فعالیتهای سیاسی و تشکیلاتی مشغول بودم. اردیبهشت 1361، مدیر کل مطبوعات و نشریات وزارت ارشاد شدم و یک سال هم مدیرکل رایزنیهای فرهنگی در خارج از کشور بودم. در دوران وزارت آقای خاتمی، معاون امور بینالملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شدم. پس از خاتمه جنگ به تحصیلات خود ادامه دادم و هنوز هم موفق نشدهام رساله دکترای خود را ارائه دهم ». (2)
تاجزاده حرکات قبل از انقلاب و اوایل انقلاب خود را تک بعدی و تحتتأثیر گفتمان مارکسیستی ارزیابی میکند:
«نسلی تکبعدی بودیم... بنابراین اصلاً ما تحت تأثیر گفتمان بینالمللی بودیم و تا حدودی هم گفتمان چپ مارکسیستی ». (3)
وی علاقه افراطی به شریعتی داشت و تحت تأثیر سازمان مجاهدین خلق نیز بود: «به شدت تحت تأثیر شریعتی بودیم و همین طور تحت تأثیر مجاهدین خلق ». (4)
تاجزاده در دفاع از سازمان مجاهدین خلق و سرزنش «برخورد با این گروهک تروریستی» میگوید:
«معتقد به سرکوب آنها نبودیم؛ به یک رقابت سیاسی جدی معتقد بودیم ». (5)
وی بعد از استعفای خاتمی از وزارت ارشاد از مسئولیتهای اجرایی خود کنارهگیری کرد و به تحصیل در رشته علوم سیاسی در مقطع کارشناسی ارشد و پس از آن در مقطع دکترا همین رشته در دانشگاه تهران پرداخت:
«پس از یکی دو سال چارهای دیگر جز درس خواندن نداشتم. چون با تغییر دولت تعداد زیادی از مدیران برکنار شدند. جالب اینکه یک وقت دیدیم در دانشکده حقوق دانشگاه تهران آقایان حجاریان، امینزاده، اصغرزاده، خسرو تهرانی، نصیری، منفرد و... در یک دانشکده جمع شدهایم که برای خیلیها تعجبآور بود. از سوی دیگر این افراد در کنار آقایان بهزاد نبوی، عباس عبدی، آرمین، آغاجری و تعدادی دیگر از دوستان در مرکز مطالعات استراتژیک، کار تحقیقاتی انجام میدادیم ». (6)
علی فلاحیان، وزیر اطلاعات دولت رفسنجانی، درباره تاجزاده میگوید:
«تاجزاده را من آدم خوبی میدانستم. تا شاگرد «شیخ الاسلامی» شد در دانشگاه؛ بعد تحت تأثیر او قرار گرفته بود. او هم به شدت طرفدار رضا شاه بود و علناً هم اظهار میکرد. بعد از آن من به «تاجزاده » به دیده شک نگاه میکنم ». (7)
مصطفی تاجزاده پس از ریاست جمهوری خاتمی به عنوان معاونت سیاسی وزارت کشور در زمان تصدی عبدالله نوری برگزیده شد و پس از استیضاح عبدالله نوری به عنوان سرپرست وزارت کشور انتخاب شد. در زمان وزارت آقای موسوی لاری نیز او همچنان معاونت سیاسی وزارت کشور را عهدهدار بود. سرانجام وی به علت تخلفات متعدد و گسترده در برگزاری انتخابات مجلس ششم و مخدوش ساختن آرای مردم تهران، از سوی دادگاه از مسئولیتهای دولتی خود کنارگذاشته شد. باید اضافه کرد که وی داماد آقای سیدمحمود محتشمیپور میباشد.
تاجزاده پس از انتخابات دهم ریاستجمهوری و حوادث پس از آن نیز بازداشت شد.
ادامه دارد...
1. عباس قربانی، آشنایی با تشکلهای سیاسی (2)، ص 17
2. ماهنامه پیام امروز، شماره 41، ص 43
3. حسین سلیمی، کالبد شناسی ذهنیت اصلاحگرایان، تهران، گامنو، 1384، ص 95
4.همان، ص 96
5. همان، ص 97
6. ماهنامه پیام امروز، شماره 41، ص43
7. رضا گلپور، شنود اشباح، تهران، کلیدار، 1381، ص 755
منبع: کتاب آسیبشناسی حزب مشارکت ایران اسلامی
(انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی)