به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» حضرت امام حسین (ع) در روز عاشورا چندبار دشمنان خود را برای آنکه هدایت شوند مورد خطاب قرار دادند و برای آنان صحبت کردند.
در یکی از معروف‌ترین این خطبه‌ها ایشان می‌فرمایند: «حمد و سپاس خدای را که دنیا را محل فنا و زوال قرار داد، دنیا اهل خود را تغییر می‌دهد و آنان را دگرگون می‌سازد، مغرور کسی است که فریب دنیا را بخورد و بدبخت کسی است که شیفته و فریفته آن بشود، مردم! دنیا گولتان نزند که هر کس با او اعتماد کند ناامیدش می‌سازد و هر کس به او چشم طمع بورزد مأیوس و ناامیدش میکند، من شما را بر امری می‌بینم هم پیمان شده‌اید که خشم خدا را ضد خود برانگیخته‌اید و به‌واسطه آن خداوند از شما اعراض کرده و غضبش را بر شما روا داشته و رحمتش را بر شما حرام کرده است.
چه نیکو پروردگاری است خدای ما، و چه بد بندگانی هستید شما؛ شما که به فرمان او اقرار کرده و به پیامبرش محمد(ص) ایمان آوردید و سپس برای کشتن اهل‌بیت و فرزندانش یورش بردید، شیطان بر شما مسلط شده است تا خدای بزرگ را فراموش کرده‌اید، ننگ بر شما و بر هدف شما، ما برای خدا آفریده شده‌ایم و به سوی او برمی‌گردیم.
ای مردم! به من بگویید من چه کسی هستم؟ آنگاه به خود آیید و خویشتن را نکوهش کنید و ببینید آیا کشتن و هتک حرمت من برای شما جایز است؟ مگر من پسر دختر پیغمبر شما نیستم؟ مگر من فرزند وصی و پسرعموی پیغمبر شما نیستم؟ مگر من پسر کسی نیستم که او پیش از همه مسلمانان ایمان آورد؟ و پیش از همه، رسالت پیامبر را تصدیق کرد؟ آیا حمزه سید الشهداء، عموی پدر من نیست؟ آیا جعفر طیار عموی خود من نیست؟
مگر شما سخن پیغمبر(ص) را درباره من و برادرم نشنیده‌اید که فرمود: «این دو، سروران جوانان اهل بهشتند»؟ اگر سخنان مرا تصدیق می‌کنید، اینها همه حق‌اند و کوچکترین خلاف واقعی، در آن‌ها نیست، زیرا هنوز در طول عمر خود از آن روزی که فهمیده‌ام خداوند بر دروغ‌گویان غضب کرده و دروغ را به خودش برمی‌گرداند، هرگز دروغ نگفته‌ام.
اگر در گفتار پیغمبر(ص) درباره من و برادرم شک دارید آیا در این واقعیت هم شک دارید که من فرزند دختر پیغمبر شمایم؟! انی عذت بربی و ربکم أن ترحمون... من به پروردگار خویش و پروردگار شما پناه می‌برم که گفتار مرا قبول نمی‌کنید، پناه می‌برم به پروردگار خود و پروردگار شما از هر شخص متکبر و سرکشی که به روز ایمان نمی‌آورد.»
منبع: شعور و شهود عاشورائیان
