به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از آرمان ملی، رئیس‌جمهور با بیان اینکه باید پاسدار اسلام، نظام، جمهوریت، نظر و خواست عامه مردم باشیم، تاکید کرد: بزرگترین خطر برای دموکراسی و حاکمیت ملی آن روزی است که انتخابات به تشریفات تبدیل شود. حجت‌الاسلام حسن روحانی در همایش استانداران و فرمانداران سراسر کشور که در وزارت کشور برگزار شد گفت: شرایط امروز ما با همیشه متفاوت است ما در آستانه سی و هفتمین انتخابات ملی هستیم. از آن انتخابات اولی که در فروردین سال 58 شروع شد که با همه‌پرسی و رفراندوم شروع شد؛ بعضی‌ها از کلمه «رفراندوم» خوششان نمی‌آید اما پایه انتخابات ما از رفراندوم بود از همه‌پرسی شروع شده است. نظام ما روی رفراندوم است و پایه اصلی آن رفراندوم است و آن همه‌پرسی اول بود که تعیین کرد نظام ما جمهوری اسلامی است. رئیس‌جمهوری ادامه داد: همان همه‌پرسی اول بود که به ما گفت دو چیز را تا پایان این نظام مدنظر قرار دهید. اسلامیت و جمهوریت. بنابراین مردم به جمهوری اسلامی رای دادند. ما همه باید پاسدار اسلام و جمهوریت باشیم یعنی پاسدار رضایت عامه و نظر و خواست مردم باشیم. ما به همین رای دادیم. نظام ما از دهم و یازدهم فروردین 1358 شروع شد. و دوازدهم به عنوان روز جمهوری اسلامی اعلام شد. اهم اظهارات رئیس‌جمهور در روز دوشنبه را در ادامه می‌خوانید:
یک پایه قانون اساسی ما همه‌پرسی است. قانون اساسی هم بعد از انتخابات اعضای خبرگان قانون اساسی هم با همه‌پرسی و رفراندوم قانون اساسی شد. بدون استثنا مشروعیت و پایه کار همه ما از قانون اساسی است و قانون اساسی و همه قوانین و مقررات مشروعیت شان از آرای مردم و رای مردم است البته در چارچوب موازین اسلام که همه ما به آن چارچوب موازین اسلام متعهد و معتقد هستیم.
بزرگترین خطر برای دموکراسی و برای حاکمیت ملی روزی است که انتخابات تشریفاتی شود و جای دیگری انتصاب فرمایند، بعد مردم پای صندوق بروند تشریفات انتخابات را انجام دهند. خدا نکند چنان روزی برای کشور ما پیش بیاید. زمان رژیم گذشته در حوزه‌های انتخابیه نام‌نویسی می‌کردند ولی همه می‌دانستند که وکیل کیست و می‌گفتند به هر که می‌خواهید رأی بدهید اما فلانی از تهران تعیین شده است. مردم هم می‌دانستند هر کاری بخواهد بکنند و به هرکه رای بدهند همان آقایی که گفته از صندوق در می‌آمد. این خطر بزرگی بود که ملت ما را تهدید کرد.
یک دلیل انقلاب ما این بود که خودشان بر سرنوشت خود حاکم شوند؛ حاکمیت ملی یکی از اساس حرکت‌های مردم بود. در انقلاب اسلامی معلوم شد که این طور نیست که تهران تصمیم بگیرد بلکه مردم تصمیم‌گیر هستند پای صندوق می‌آیند و به آن کسی که می‌خواهند رای می‌دهند. حالا اگر بخواهیم پای صندوق برویم و رای بدهیم به شما می‌گویند بروید وارد یک فروشگاه شوید و جنسی را انتخاب کنید اگر یک جنس و یک مارک هم بیشتر نیست دیگر انتخاب لازم نیست. لازم نیست بزرگ خانواده برود فروشگاه. یک بچه هم می‌‌تواند پول بدهد بردارد بیاورد.
اگر فرض کنیم کشوری داریم که در جامعه آن سه سلیقه وجود دارد، یک سلیقه اصولگرا، یک اصلاح‌طلب و یک اعتدالگرا. بعد اگر در انتخابات یک سلیقه فراوان و یکی دیگر با ذره‌بین و تلسکوپ پیدا شود و یکی دیگر اصلا نباشد که نمی‌شود. اگر چنین شرایطی به‌وجود بیاید که کلمه و اجرای انتخابات معنا پیدا نمی‌کند. شک نکنید که قدرت ما با حضور مردم است، اگر یک کشوری بودیم که به یک ابرقدرت وصل بودیم همان ابرقدرت ممکن بود روزی ما را رها کند. قدرت دائمی ما از حضور ملت است.
چگونه دی ماه 96 برابر یک گروه، ملت ما پیروز شد و به صحنه آمدند. عده‌ای شلوغ کردند ممکن است میان آن‌ها عده‌ای معترض یا غیر معترض باشند. 96 جزو روزهای تلخ تاریخ ماست که من هیچ وقت از یادم نمی‌رود و این 96 بود که ترامپ را پررو کرد و به آمریکا برابر ایران قدرت داد. این اتفاقات 96 بود که دشمنان ما را تشویق کرد عده‌ای با هدف دیگری آمدند و نمی‌فهمیدند چه می‌کنند. ما برابر این حوادث که پیش آمد، به کدام قدرت افتخار کردیم؟ این مردم ما بودند که آمدند. که مردم را دعوت کردیم در 96 خیابان بیابند جواب بدهند و 98 دعوت کردیم بیایند جواب بدهند.
اگر خدای ناکرده یک روز حمله دشمن باشد جناح خاص را دعوت می‌کنیم یا همه را؟ در دفاع مقدس آیا یک جناح خاص بود یا همه در میدان بودند؟ یادمان نرود روز مشکل همه باید باهم باشیم؛ بگذارید روز انتخابات همه باهم باشیم. استانداران و فرمانداران مجری قانون و مجری انتخابات هستند. قانون اساسی ما احتیاط کرده و گفته که یک دستگاهی بیاید و از کنار، نظارت کند. یعنی یک عده‌ای گفته‌اند که شما این بالا بایستید و نگاه کنید و ببینید که خلافی صورت نگیرد.
با صندوق رای قهر نکنیم حتی اگر این که شما در تهران به‌جای 30 نامزد 15 تا 20 داشته باشید یا در جایی که 6 نامزد دارد 4 نامزد داشته باشید. در انتخابات اگر هم دیدیم نقص و ایرادی است خواهش می‌کنم روز انتخابات دوم اسفند یک روز تاریخی و یوم‌ا... است، کاری نکنیم که صف‌ها خلوت باشد بگذاریم همه پای صندوق بیایند. آنهایی که مسئولان رده بالاتر را می‌شناسند، من خودم به عنوان رئیس‌جمهوری اقداماتی را انجام داده‌ام و نامه‌های لازم را نوشته‌ام و مصلحت ندیدم این نامه‌ها را منتشر کنم؛ همه ما باید تلاش کنیم تا انتخاباتی رقابتی ایجاد کنیم. نقص ما هم اکنون در اینجا روی رقابت است و یک ذره کمتر و یا بیشتر از آن که باید این مشکل را برطرف کنیم.
امیدواریم این رقابت را درست کنیم و بگذاریم همه گروه‌ها بیایند، اینکه نمی‌شود نهادهای اصلی و قانونی چهاررکنی که باید بگویند این فرد صالح است و یا خیر گزارش‌های درست دادند و یکی را فرستادند سرکوچه‌ای و معلوم نیست با چه کسی صحبت کرده و چه گفته است، بعد گزارشی نوشته است؛ مگر می‌شود با چنین روشی کشور را اداره کرد؟ اگر با رفتن به در منازل می‌خواهیم کار را درست کنیم، پس این دستگاه‌ها را تعطیل کنیم. وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی و وزارت دادگستری برای چه داریم؟ افراد (برای تحقیق درباره نامزدها) در منزل مردم می‌روند و از چند همسایه سوال می‌پرسند.
شما که در جلسات خصوصی در اتاق فکرتان می‌گویید «مجلس بعدی برای ماست»، پس چرا غصه می‌خورید؟ اگر مطمئن هستید پس بگذارید رقابت انتخاباتی شکل بگیرد و مشارکت هم بالا رود و مجلس برای شما باشد نوش جانتان؛ ما با این موضوع مشکلی نداریم؛ بگذارید رقابت سالم باشد و تلاش کنیم مشارکت در انتخابات نیز افزایش پیدا کند.
