به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در گزارش قبل با عنوان«دعوای اصولگرایان بر سر اولویت‌ها؛ وحدت یا پایبندی بر مبانی؟» به اختلافات موجود در جریان اصولگرایی، ریشه ها و عواقب آن پرداختیم. اما جریان اصلاح طلبی حال و روز بهتری ندارد و اختلافات در این جبهه نیز به وضوح دیه می شود.
اصلاح طلبان به واسطه انفعال شدید مجلس دهم و عملکرد منفعلانه لیست امید در مجلس از یک سو و شکست کامل ایده و عملکردی دولت یازدهم و دوازدهم بعنوان ثمرات حمایت های اصلاح طلبان، در این دوره از انتخابات کاملا منزوی شده و اقبال مردمی به آن ها به شدت کم است، از همین رو این جریان سیاسی به گونه ای خود را از قبل بازنده می داانست که این اقرار به شکست را در مواضع فردی و تیتر روزنامه هایشان بشدت میتوان مشاهده کرد. اختلافات در جریان اصلاح طلبی را می توان در سه حوزه اصلی بررسی کرد:
اختلاف بر سر نوع حضور در انتخابات
اختلافات در جریان اصلاح طلبی ابتدا از چگونگی حضور در انتخابات شروع شد، قشر رادیکال اصلاح طلبی اعتقاد به حضور در انتخابات نداشت و اصرار بر عدم حضور و عدم لیست دهی در انتخابات را داشت و میخواستند با این بهانه که شورای نگهبان دست به رد صلاحیت های گسترده اصلاح طلبان زده است عدم اقبال عمومی به اصلاح طلبان را ناشی از عملکرد شورای نگهبان عنوان کنند و نه ضعف و ناکارآمدی این تفکر در مجلس و دولت؛ در نهایت رای این قشر تندرو از اصلاح طلبان بر تحریم انمتخابات بود.
دو طیف دیگر اصلاح طلبی اما نگاه معتدل تری داشتند: دسته اول معتقد به حضور در انتخابات بودند و عدم حضور در انتخابات را بعنوان حذف جریان اصلاح طلبی از فرآیندها و مناسبات سیاسی می دانستند ولی به ارائه لیست انتخاباتی اعتقادی نداشتند.
دسته دوم هم به حضور در انتخابات و هم ارائه لیست معتقد بودند و خواهان حضور قطعی و کامل اصلاح طلبان در انتخابات بودند.
اختلاف بر سر مکانیسم ارائه لیست
اختلاف جدی و محرز دیگری که در جریان اصلاح طلبی پیش آمد در مسئله چگونگی ارائه لیست واحد اصلاح طلبی تحت عنوان سامانه «سرا» بود.
سامانه رای‌سنجی اصلاح‌طلبان طرحی بود که برپایه آن اصلاح طلبان قرار بود فرآیند حضور کاندیداها در لیست امید را انجام دهند. در این طرح قرار بود نامزد‌های لیست‌های اصلاح‌طلب با سازوکار رای‌گیری آنلاین و از سوی اعضای احزاب اصلاح‌طلب عضو شده در سامانه سرا برگزیده شوند.
سامانه ای که به سرانجام نرسید و البته مخالفان جدی همچون کارگزاران سازندگی در مقابل آن بودند. البته اختلافات فاحش احزاب اصلاح طلبی بر سر این طرح خود بخشی از اختلاف بزرگ تر در این جبهه است.
بیش تر بخوانید//«سرا» طرحی برای وحدت اصلاح‌طلبان یا شروع دعوایی بزرگ‌تر؟
اختلاف بر لیست نهایی
در حالیکه شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان اعلام کرده است لیست اصلی این احزاب تا ۲۷ بهمن اعلام می‌شود، اما کارگزارانی‌ها نه‌تن‌ها خود را از ائتلاف با سایر احزاب بلکه از جریان اصلاح‌طلبی جدا کردند و با بیانیه‌ای ضمن نقد ناکارآمدی اصلاح‌طلبان در مجلس فعلی، لیست انتخاباتی خود را با سرلیستی «مجید انصاری» و چهره هایی، چون «افشین اعلاء» و «پروانه مافی» ارائه کردند. در بیانیه کارگزاران با عنوان «چرا رأی می‌دهیم؟!» آمده است:
«ما و دیگر اصلاح‌طلبان باید از رأی‌دهندگان به جبهه اصلاحات به علت تشدید ناامیدی و ناکارآمدی و بی‌برنامگی و عافیت‌طلبی و حتی انحصار‌طلبی در درون جبهه اصلاحات پوزش بخواهیم، اما هرگز از «اصلاح‌طلبی» توبه نمی‌کنیم، حتی اگر مردم در یک دوره به ما رأی ندهند.»
محمود صادقی با نقد شدید بر این بیانیه، نوشت: «بیانیه کارگزاران سازندگی بار دیگر ذات فرصت‌طلبانه اولیگارشی مدعی اصلاح‌طلبی را آشکار کرد.»
محمدجواد روح، سردبیر هفته‌نامه صدا و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملی نیز با اعتراض به کارگزارانی‌ها نوشت: «این حزب، از انتخابات مجلس پنجم تاکنون، هرگاه بدون ائتلاف و اتحاد با جناح چپ عمل کرده، شکست خورده است. مهم‌ترین آن‌ها هم، دو شکست سردار سازندگی در ۷۸ و ۸۴ بود. امیدواریم این بار، هوش هیجانی دوستان، درست عمل کرده باشد.»
اکبر منتجبی، سردبیر ارگان روزنامه‌ای حزب کارگزاران، اما در جواب به روح و دفاع از بیانیه کارگزاران، او را وارونه‌کننده تاریخ خطاب کرد و ناکارآمدی‌های اصلاحات در مجلس فعلی را به رخ او کشید. منتجبی خطاب به روح نوشته است: «بهتر است به جای آنکه سوار موج ناامیدی و دلخوری مردم شوید، برگردید و ببینید در چند سال گذشته چه در مجلس و چه در شهرداری چه کردید؟ آقای عارف، رئیس فراکسیون امید یکی از اعضای هیئت مؤسس حزب مشارکت بود، چرا او و فراکسیون امید که با حمایت آقای خاتمی به مجلس راه یافتند، این چنین منفعل بودند، درحالی که جمع قابل توجهی از اعضای مجلس را همراه داشتند؟ پاسخ صادقانه به این پرسش‌ها و پرسش‌های مشابه و نیز عذرخواهی از مردم، ممکن است – البته ممکن است- درصدی از اعتبار از دست رفته شما را بازگرداند. در غیر این صورت با وارونه جلوه دادن تاریخ هیچ اتفاقی نمی‌افتد.»
حالا باید دید کمتر از یک هفته مانده به انتخابات آیا اختلافات درون حزبی در جریانات سیاسی کمتر خواهد شد یا تکثر لیست ها و گروه ها انتخبات پراکنده و متفاوتی را رقم خواهد زد، انتخاباتی که مبا این شرایط قطعا دور دومی خواهد بود.
