به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، «تام فریدن»، با اشاره به خاطره‌ای درباره شیوع بیماری H۱N۱، نوشت که در آن زمان در پاسخ به سوالی از سوی باراک اوباما رئیس جمهوری وقت مبنی بر این که آیا احتمال دارد یک میلیون آمریکایی کشته شوند؟ با قاطعیت گفته بود که خیر.
وی که عضو ارشد بهداشت جهانی در اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا است، افزود: اگر امروز همین سوال از من پرسیده شود، جوابم این خواهد بود که "امیدوارم اینطور نشود اما این امر (کشته شدن یک میلیون آمریکایی) محتمل است."
وی نوشت: بهداشت عمومی هم برای درک و در عین حال، هدایت واکنش به تهدیدات سلامت مهم است. اما اگر مقامات بهداشت عمومی نتوانند کارشان را انجام دهند و گرفتار مشکلات پیچیده‌ای همچون کشتی‌های تفریحی مسافری، قرنطینه ها و یا قضاوت‌های مردمی شوند، آنگاه این جامعه است که آسیب خواهد دید.
فریدن با اشاره به تجربه مقابله با بیماری‌های ویروسی همچون اچ۱ ان۱، ابولا و زیکا، نوشت: بیماری واگیر کووید-۱۹ یک تهدید بی‌سابقه است چرا که هرگز پیش از این یک پاتوژن تنفسی جدید شناسایی نشده است که بعد از آن شیوع جهانی داشته باشد. همچون واکنشی که به دیگر بیماری‌ها نشان داده شده، بهداشت عمومی باید رهبری واکنش به این ویروس را برعهده داشته باشد. نیاز است بیشتر بیاموزیم و افکار عمومی و رسانه‌ها را آگاه کنیم و بهترین اقدامات و بیانیه‌ها را با تازه‌ترین داده‌ها در اختیار قرار دهیم.
در ادامه این مقاله با طرح دلایل این تصور که کووید-۱۹ می تواند یک میلیون نفر را از پای در بیاورد و این که آمریکا برای کاهش این ضربه چه می‌تواند بکند، آمده است: در بدترین سناریو که ممکن است . متاسفانه غیرمحتمل نیست، نیمی از مردم آمریکا به این بیماری مبتلا و بیش از یک میلیون نفر می‌میرند.
این پزشک آمریکایی تصریح کرد: با توجه به نرخ مرگ‌ومیر این بیماری که زیر یک درصد است و با توجه به این که با روش‌های سختگیریانه می‌توان تاثیرات ویروس را به حداقل رساند، اما نیاز است آمریکا طرحی برای بدترین سناریو آماده کرده و بهترن تدبیر را برای آن تدوین کند.
وی برای بهترین سناریو شیوع بیماری نوشت: قابل درک است که رهبران سیاسی و دیگران بر مسئله کشتی‌ها و ممنوعیت سفر و انجام آزمایش‌ها تاکید کنند که البته این امور مهم هستند اما این ها مداخلاتی نیستند که بتوانند بطور جدی از شیوع جلوگیری کنند. این کارها همچنین کار را برای متخصصین سلامت عمومی سخت می‌کند. وقتی یک ویروس وارد یک اجتماعی می‌شود تلاش‌های جدید نیاز است تا مبتلایان را بتوان یافت و تماس‌های آنها را قطع کرد و مانع از گسترش شد. اما وقتی تعداد مبتلایان زیاد می‌شومد، نیاز به تغییر راهبردها برای کاهش خطرات است.
وی تصریح کرد: آمریکا نیز آسیب‌پذیری فراوانی دارد. همه به مرخصی استعلاجی دسترسی ندارند یا خدمات درمانی در اختیار ندارند. حتی پیش از شیوع کرونا نیز میزان ابتلا به عفونت افراد از طریق بیمارستان‌های آمریکا سطح غیرقابل قبولی داشته و شمار زیادی از کادر درمانی و بیماران در این مراکز درمانی مبتلا می شوند. این وضعیت در هر منطقه و ایالتی متفاوت است و هر کدام از آنها از نظر توانایی در نشان دادن واکنش متفاوت از هم هستند.
در انتهای این مطلب این مقام اسبق آمریکایی ۱۰ توصیه برای این که خطر مرگ میلیون‌ها نفر کم بشود، پیشنهاد کرد: حفاظت از همه افراد آسیب‌پذیر، توقف مراجعه غیرضروری به مراکز درمانی، تلاش برای تولید واکسن و یافتن درمان، لغو گردهمایی‌های بزرگ، حفاظت از کارکنان درمانی و نظام خدمات درمانی، خودداری از دست دادن؛ عدم خروج از منزل بخصوص هنگام بیماری، انجام دورکاری، بستن مدارس و آموختن سریعتر و بهتر درباره ویروس.
