به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، بهروز یحیایی به مهم‌ترین چالش‌های پژوهش در سال ۹۸ پرداخت و توضیح داد: با توجه به حوزه‌های گسترده‌ای که در پژوهش وجود دارد و حوزه‌های اختصاصی که ما فعالیت می‌کنیم، انواعی از مسائل و چالش‌ها پیش روی یک پژوهشگر قرار می‌گیرد.
وی ادامه داد: در سال‌های اخیر و مخصوصاً در سال ۹۸، ما و همکاران پژوهشگرمان در دانشگاه و مرکز تحقیقاتی بیشتر با چالش کمبود بودجه‌های تحقیقاتی - چه از طرف دانشگاه و چه از طرف ستادهای حمایت از پژوهشگران- روبه‌رو بودیم و چنان چه کار پژوهشی انجام داده و نیاز به تأمین مالی داشتیم، این تأمین و گرفتن حمایت در این حوزه بزرگ‌ترین چالش ما بود.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: البته کمبود بودجه هیچ‌وقت باعث نشده افرادی که دستی در پژوهش دارند از کار خود باز بمانند و قاعدتاً ما این مسیر را با عشق و علاقه طی می‌کنیم. در واقع تمام وجود پژوهشگر باید با چالش‌های مختلف عجین باشد تا بتواند راه را هموار کند در غیر این صورت کم می‌آورد. این در حالی است که این موضوع در رسیدن به نتیجه نهایی در امر پژوهش هم صادق است.
یحیایی افزود: ما اولین مرکز حقیقات نانوذرات بیولوژیک در پزشکی را در واحد شاهرود راه‌اندازی کردیم و طی یک سال گذشته فعالیت‌های مختلفی داشتیم که اصلی‌ترین این فعالیت‌ها، مبارزه با بیماری‌های سرطانی و استفاده از نانو ذرات بیولوژیکی برای درمان سلول‌های سرطانی است.
وی عدم امکان برقراری ارتباط مناسب با دانشگاه‌های خارج از کشور را یکی دیگر از چالش‌های پژوهش در سال ۹۸ عنوان و تأکید کرد: سطح پذیرش دانشگاه‌های خارج از کشور برای ارتباط علمی و پژوهشی با محققان ایرانی باید افزایش پیدا کند در حالی که آن‌ها نسبت به پذیرش ایده‌ها و مقالات ما و نیز پذیرش همکاری برخوردهای سخت‌گیرانه‌تری دارند.
رئیس مرکز تحقیقات نانوذرات بیولوژیک در پزشکی واحد شاهرود اظهار کرد: قاعدتاً اکثر مواد آزمایشگاهی را در ایام تحریم‌ها هم می‌توانستیم به دست بیاوریم اما این مواد دارای قیمت‌های بسیار بالایی بود. این در حالی است که اخیراً - طی دو سه ماه گذشته- به دلیل کمبود پروازها و ... این امکان سخت‌تر شده به طوری که یک شرکت ایرانی که همیشه از آن یک کیت آزمایشگاهی را دریافت می‌کردیم، به ما قول داده‌اند چندین ماه بعد از عید و با قیمت نامشخص این کیت را به دست ما برسانند.
یحیایی در پایان اضافه کرد: خیلی از مسائل را می‌توانیم با تولیدات داخلی حل کنیم اما قاعدتاً اگر بخواهیم پژوهش مناسبی انجام دهیم نیاز به ابزارها و مواد آزمایشگاهی خارجی هم داریم که باید به ترتیبی به آن‌ها هم دسترسی داشته باشیم.
